FORGET ME NOT, MY LOVE

[20]

*Riley's P.O.V.*

Nagising ako na sobrang sakit ng ulo ko yung tipo bang dinidrill bungo ko. Nakita ko si nanay kahit na ang blurry nung pag kakakita ko sa kaniya. Hindi ko namalayan na may tinusok na kung ano na pala yung doctor sa akin dahilan para bumalik ako sa pag kakatulog.

Habang tulog ako may mga memory of Dave and me on dates akong nakita and by just remembering it I wanted to wake up and hug him. Pero masyado pa akong groggy para gawin ang gusto ko, ang nagawa ko lang ay idilat ang mga mata ko. Nilibot ko yun sa pamilyar na kwarto at wala akong nakita kahit anino. Ginalaw ko yung daliri ko na manhid na ang pakiramdam, not knowing Dave was sleeping there.

"Gising ka na pala, shit." He cursed at himself realizing what he just did. Dinaganan ba naman ako sino hindi mangangalay sa ganun? "Asan si Nanay?" Pag sasalita ko habang inayus ang puwesto.

"Umuwi muna sila ni Pia, iuwi na lang daw kita." Sabi niya sa akin na nakangiti. Nakangiti siguro siya kasi happy siyang mag kakaron na siya ng baby. "Are you that happy na magkakababy ka na?" Inis kong tanong sa kaniya na nag taka naman. "Why are you pregnant?" Ayy, adik ba siya?

"Bakit ako? Hindi ba si Samantha?" Ngumisi naman siya sa mga tanong ko sa kaniya. "Buntis nga siya, but it's not mine. Sabi sa iyo wala naman talaga nangyari sa amin." Pag papaliwanag niya sa akin at umupo ng maayus sa tabi ko.

"Hindi ko magagawa sa iyo yung iniisip mo, loyal ako, at ikaw lang mahal ko." Napangiti naman ako sa sinabi niya at tumango na lang. "Oo na lang Dave" pasungit kong sabi at umiwas ng tingin.

Nakakakilig naman kasi baka sabihin nito na napakarupok kong tao. "How about you wala ka bang sasabihin sa akin?" Tanong naman niya sa akin na inilingan ko.

"Bakit? Ano ba masasabi ko sa iyo?" Tumayo siya at nag lakad lakad. "Baka lang may naalala ka gusto ko malaman ano yun."

Hindi ko alam paano niya nalaman yung ganung bagay pero ngumiti ako at umurong para bigyan siya ng puwesto sa kama ko.

Umupo naman siya sa tabi ko at tumingin sa mga mata ko nag aantay sa sasabihin ko. "I remember it all, yung tayo, ikaw at ako ng istorya natin." Paninimula ko na tumango tango siya na parang batang nakikinig ng fairy tale story.

"I remember the fights we had, the first date, lalong lalo na yung date kasama si Pia na sinabihan mo ng buwiset kasi third-wheel pa." Napatawa kaming dalawa sa kuwento kong iyon.

"I remember the accident, at sorry dahil sinisi mo ang sarili mo kahit na mechanical error ang nangyari." Ngumiti siya at inayus yung buhok ko. "And most of all I remember how corny it was to put number 10 on your jersey."

"Because it was your..." I cut him of before he can finished the sentence. "Yeah, my birth date."

Ngumiti siya ng tuluyan at niyakap ako ng mahigpit. He was so happy with the things I told him. "Paano ba iyan, tayo na ulit." Bulong ko sa kaniya na hindi pa rin bumibitaw sa pag kakayakap.

"Bakit nag break ba tayo?" Tanong niya sa akin na tinawanan ko. "Baliw ka talaga, iuwi mo na nga lang ako." Tumango siya at lumabas, habang nag aantay ako may pumasok sa kwarto ko.

Si Gian kasama si Samantha. "Riley, I am so sorry for the trouble. And I hope we can be friends again." Tumango ako at lumapit siya sa akin. "Kukunin kitang ninang ahh pag lumabas na baby ko." Sabi ni Gian na ikinatawa ko.

"Ninang ng kasal muna" sabi naman ni Samantha na tinanguan ko. "Basta ninong niyan yung boyfriend ko." Sabi ko sa kanila at nung pag kasabi ko nun ay pumasok si Dave.

"Yan, pangit yan maging ninong eh. Wala naman matutunan bata diyan mas bata pa kasi kesa sa bata." Pang aasar ni Gian kay Dave na tinawanan namin ni Samantha.

At least, all things are good now. I remember the memories I had lost and was able to be with Dave again after the long drama that happened between us.

I was able to make friends with the girl who used to be maldita to me, so I guess this is better than before.

Magiging ninang at ninong pa kami ng long time first boyfriend ko. So that's all of it for this chapter of my life, hoping that me and Dave Ildefonso, will have more memories and years together with amnesia or not.

AT DOON PO NAG TATAPOS ANG FORGET ME NOT, MY LOVE
SANA PO AY NAGUSTUHAN NIYO.
MARAMING MARAMING SALAMAT PO SA SUPPORT AT VOTES NIYO.