patience // ognis

x47

Ogeday'ı ben yaptım ağzlağözx şişer şişer patlar en son herhalde

—OGEDAY—

Saat sabah 4'e geliyordu, ve ben hala salonda Nisa'dan bir arama bekliyordum. Kafamı dağıtmak için oyun oynamayı, spor yapmayı, uyumayı, kitap okumayı, kısacası her şeyi denemiştim. Ama aklımdaki tek şey hala Nisa'nın ve o sarışın Süleyman'ın paylaştığı hikayelerdi. Oldukça eğlendikleri hikayelerden belliydi.

Gecenin sessizliğinde kapının önünde duran bir araba duyduğumda kalkıp salonun camına ilerledim. Nisa'yı arabadan indiren Süleyman'ı görünce hızlıca gidip kapıyı açtım ve yanlarına ilerledim. Nisa'nın belindeki elini ittirip ben tuttum, ve Nisa'nın kolunu tutup kendi omzuma attırdım.

"Aaa, Ogedayy!" Nisa kıkırdayıp yanağıma bir öpücük kondurdu. İçki kokuyordu, deli gibi hem de.

"Yürü Nisa." Belinden destekleyip ağırlığını bana vermesini sağladıktan sonra eve ilerledim.

"Bay bay Süleyman!" Arkasına dönüp öpücük gönderdiğinde Süleyman da el sallayıp arabaya bindi ve gittiler.

Eve girdikten sonra kapıyı kapatıp Nisa'yı kucağıma aldım. Normalde düz yürüyemeyen Nisa'yı alkol aldığında yürütmek çok daha zordu.

Üst kata çıkıp Nisa'yı yatağa bıraktıktan sonra üstünü değiştirmek için dolaptan pijamalarını alıp yanına gittim. Önce şortunu sonra da üstündeki cropu çıkardım. Pijama altını giydireceğim sırada Nisa'nın sesini duyunca doğrulup ona baktım.

"Ogeday?"

"Efendim Nisa?"

"Çok eğlenceliydi gittiğimiz yer, sonra bi daha gidelim mi onlarla?"

Oflayıp hızlıca şortunu ve tişörtünü giydirdim.

"Kapa gözlerini Nisa." Yatağa sokup üstünü örttükten sonra ışığı da kapatıp balkona çıktım.

Sabah çıkıp ağrı kesici almam gerekiyordu büyük ihtimalle, başı ağrıyacaktı. Kahve içmeyi reddedebilirdi, bu yüzden onun yerine portakal suyu da alabilirdim. Yarın Anıl ve İlayda da geleceklerdi, kıskançlığımı ve sinirimi bastırmam gerekecekti. Benimle dışarı çıkmamakta inatçı olan sevgilim neden onlarla bu kadar eğlenmişti? Ben mi çok saçmalıyordum acaba? Belki çok saçma bir şeyi kıskanıyordum? Sonuçta 21 yaşında kız, normaldi sanırım çıkıp eğlenmesi, içmesi. Ama sıkıntı ben bunu istediğimde benimle neden gelmediğiydi. Ve saatlerdir tanıdığı çocukla bu kadar yakın olmasıydı tabii ki.

— — —

Sabah alarmımla kalkıp yürüyüşüme çıktım. Geldiğimiz günden beri burada kulaklığımı takıp yürümekten çok zevk alırdım, ama bugün bir an önce bitsin istiyordum ve hızlı adımlarla, etrafıma bakmadan yürüyordum.

Yolun üstündeki bir eczaneye uğrayıp Nisa için ağrı kesici aldıktan sonra Anıl ve İlayda için de bir fırından bir şeyler aldıktan sonra eve döndüm.

Nisa hala derin bir uykudaydı. Hızlıca duşumu aldıktan sonra inip güzel bir kahvaltı hazırladım. Anıl yarım saate burada olacaklarını mesaj atmıştı. Balkondaki masaya hazırladıklarımı yerleştirip kendime bir kahve yaptım ve oturdum. Nisa'yı uyandırıp uyandırmamak arasındaydım, ama yaşayacağı baş ağrısını düşününce bir de uyandırırsam iyice aksi olacağını bildiğimden uyandırmasam daha iyi olur düşündüm.

Balkondan Anıl'ın arabasının yanaştığını görünce kalkıp kapıya gittim.

"Ooo, kardeşim bizi mi bekliyordun ya." Anıl gülerek valizleri alırken İlayda kapıya gelice gülümseyip sarıldım.