𝟯𝟰𝟴 - j. kirschtein

八

kirschtein:

zaman kavramını unuttum evrendeki

uzay boşluğunda bir derin yara gibi
öyle bir gittin ki, tıpkı dediğin gibi

böylesi ikimize de daha iyi

yaşıyorum ama bomboş belki, bana sen lazımsın
gittin olmuyor sensiz,
yine kaldım yarım

son kez içmişim sanki, dudağımda tadın
artık hep eksik yarınlarım

yaşıyorum ama bomboş belki, bana sen lazımsın
gittin olmuyor sensiz, yine kaldım yarım

son kez içmişim sanki dudağımda tadın

lütfen geri dön, [y/n].
artık hep eksik yarınlarım