Abused

Κεφάλαιο 32

Είχαμε καθίσει στο σαλόνι και μιλούσαμε με τους γονείς του Αχιλλέα και την Καλυψώ. Βασικά πιο πολύ με τον πατέρα του Αχιλλέα μιλούσαμε, καθώς η μητέρα του πηγαινοερχόταν από την κουζίνα στο σαλόνι για να προσέχει ταυτόχρονα το φαγητό. Ο κύριος Δημήτρης ήταν πραγματικά πολύ κοινωνικός. Έχει αυτή την χαλαρότητα που έχει ο Αχιλλέας πάντα και για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκα ότι ταιριάζουν όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και σε χαρακτήρα.

Η συμπεριφορά του απέναντι μου με έκανε να νιώθω ευπρόσδεκτη. Από την άλλη η κυρία Πελαγία μου απεύθυνε τον λόγο μόνο όταν ήταν απαραίτητο και ένιωθα μια αυστηρότητα στο ύφος της, αλλά μπορεί απλά εμένα να μου φαίνεται έτσι. Δεν θέλω να βγάζω γρήγορα συμπεράσματα γιατί δεν ξέρω τίποτα για τους γονείς του και ούτε μου έχει δωθεί η ευκαιρία να μάθω τίποτα για αυτούς από τον Αχιλλέα. Οπότε για να μην αντιδράει κάπως η Καλυψώ και ο Αχιλλέας έτσι είναι ο χαρακτήρας της λογικά.

Είχαμε καθίσει στον ένα καναπέ του σαλονιού εγώ και ο Αχιλλέας και στον άλλο η Καλυψώ και ο κύριος Δημήτρης, ώστε να είμαστε αντικριστά. Η κυρία Πελαγία συνέχεια ήταν σε κίνηση, οπότε δεν καθόταν συχνά στον καναπέ, αλλά συμμετείχε στις συζητήσεις.

"Το φαγητό είναι έτοιμο. Θα ετοιμάσω το τραπέζι και εσείς ελάτε να καθίσετε". Μας είπε η κυρία Πελαγία μπαίνοντας μέσα στο σαλόνι.

"Θα έρθω να σας βοηθήσω αν χρειάζεστε βοήθεια". Σηκώθηκα πάνω και το βλέμμα της έπεσε πάνω μου.

"Θα έρθω κι εγώ. Μην με αφήσετε μόνη μου με τους άντρες, θα κόψω φλέβες". Σηκώθηκε και η Καλυψώ πάνω.

"Όχι Καλυψώ δύο είμαστε υπεραρκετές. Δεν χρειάζεται να έρθεις κι εσύ". Χαμογέλασε τρυφερά στην κόρη της και ύστερα το βλέμμα της ξαναέπεσε σε εμένα. "Πάμε Αγάπη".

Ήταν η πρώτη φορά που πρόφερε το όνομα μου και για κάποιο λόγο ένιωθα την επιβλητική της παρουσία να με ανατριχιάζει. Θέλω απλά να της δώσω την ευκαιρία να με μάθει καλύτερα, αλλά άρχισα να μετανιώνω την πρωτοβουλία μου να την βοηθήσω, γιατί αυτό συνεπάγεται ότι θα βρεθώ στον ίδιο χώρο μαζί της, μόνες μας. Δεν μου έχει κάνει τίποτα, αλλά πραγματικά αισθάνομαι ότι δεν με συμπαθεί καθόλου. Αλλά πώς γίνεται να μην συμπαθείς έναν άνθρωπο όταν δεν τον γνωρίζεις καθόλου; Μήπως της είπε η Καλυψώ τίποτα για μένα που δεν της άρεσε;

Μπήκαμε και οι δύο μέσα στην κουζίνα και αμέσως η μυρωδιά του φαγητού με έκανε να ξεχαστώ για μια στιγμή από τις σκέψεις μου. Αμέσως η κυρία Πελαγία γύρισε προς το μέρος μου και το βλέμμα της με έκαψε. Η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει πολύ δυνατά.