Abused

Κεφάλαιο 15

Πείτε μου έναν λόγο που ο Αχιλλέας βάζει τόσο ψηλά τα πλάστικα μπολ στα ντουλάπια της κουζίνας; Θα μπορούσε κάλλιστα να αφήσει λίγο χώρο σε ένα σημείο, που δεν θα ήταν τόσο ψηλά, ώστε να μπορώ να το φτάνω κι εγώ. Δηλαδή, εντάξει το ξέρω ότι είμαι λίγο κοντή, δεν χρειάζεται να μου το χτυπάει!

Πήρα μια καρέκλα εκνευρισμένη και ανέβηκα πάνω σε αυτήν παίρνοντας το μπολ και βάζοντας το στην θέση του. Πρέπει να μιλήσω στον Αχιλλέα κάποια στιγμή για αυτό το θέμα. Με νευριάζει πάρα πολύ.

Εκείνη την στιγμή στο πάνω μέρος του ντουλαπιού είδα ένα μαύρο λέκε. Καλά αυτό πώς δημιουργήθηκε εκεί πάνω; Ούτε ο Αχιλλέας δεν φτάνει σε αυτό το σημείο. Πήρα ένα νωπό πανί και τεντώθηκα για να καθαρίσω εκείνο το σημείο. Το χέρι μου έφτασε άμυδρα εκεί με αποτέλεσμα να προσπαθήσω να τεντωθώ περισσότερο και ξεκίνησα να τρίβω εκείνο το σημείο με μηχανικές κινήσεις.

"Τι κάνεις;". Άκουσα μια φωνή δίπλα μου και αναφώνησα τρομαγμένη αναπηδώντας.

Ο εαυτός μου έχασε την ισορροπία του και έπεσα από την καρέκλα. Η ανάσα μου κάθισε στον λαιμό μου και έκλεισα τα μάτια μου. Ένιωσα δύο χέρια να δένονται γύρω από το σώμα μου και να με κρατάνε από το να πέσω. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Αχιλλέα να με κρατάει στα δύο του χέρια. Το στήθος του ήταν κολλημένο πάνω στο δικό μου και είχε γείρει προς τα μπροστά για να με πιάσει. Τα μάτια του με κοιτούσαν το ίδιο ξαφνιασμένα με τα δικά μου μέχρι που το βλέμμα του μαλάκωσε και ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.

Η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει πιο δυνατά. Μπορούσα να νιώσω την δική του να χτυπάει το ίδιο γρήγορα με την δικιά μου πάνω στο στήθος μου. Τα χέρια μου είχαν τοποθετήσει ασυναίσθητα πάνω στον θώρακα του και ένιωθα τους γυμνασμένους μύες του κάτω από το πουκάμισο του. Ήταν με τα ρούχα της δουλειάς υποδηλώνοντας ότι μόλις γύρισε. Μόλις κατάλαβα την άβολη θέση που βρισκόμουν τον απομάκρυνα απότομα από κοντά μου.

"Είσαι τρελός; Παραλίγο να πέσω". Του φώναξα και τα μάγουλα μου πήραν μια ροδαλή απόχρωση.

"Ναι αλλά δεν έπεσες". Μου απάντησε διπλωματικά και στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Μην το ξανακάνεις αυτό, με κατατρόμαξες". Του γύρισα την πλάτη και συνέχισα να καθαρίζω τα πιάτα που είχα αφήσει στην μέση.

"Νόμιζα ότι με είχες ακούσει όταν μπήκα μέσα.  Δεν προσπάθησα καν να είμαι σιωπηλός. Σε φώναξα κιόλας, αλλά δεν μου απάντησες". Μου είπε στηρίζοντας τον γοφό του στον πάγκο της κουζίνας.