Κεφάλαιο 26

258 22 29
                                    

Ημέρα 1

Αχιλλέας

Άκουσα το ξυπνητήρι μου δίπλα στο κομοδίνο μου και χωρίς να ανοίξω τα μάτια μου με μια μηχανική κίνηση το έκλεισα. Τεντώθηκα και άνοιξα τα μάτια μου κλείνοντας τα ξανά γρήγορα. Νιώθω ακόμα πάρα πολύ κουρασμένος. Το θεωρώ λογικό βέβαια, αφού αυτές τις μέρες δεν κοιμάμαι πολλές ώρες.

Δεν το περίμενα ότι η Αγάπη θα ερχόταν στο δωμάτιο μου εχθές. Ή τουλάχιστον πίστευα ότι θα χτυπούσε πρώτα την πόρτα και ότι εγώ θα ήμουν ξύπνιος και θα προλάβαινα να κρύψω τον υπολογιστή. Αλλά πως μπορώ να πηγαίνω στην δουλειά και να την αφήνω μόνη της όταν φαίνεται τόσο πληγωμένη; Θέλω να είμαι δίπλα της, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες και την κάνω να ξεχνιέται και να ξεπεράσει τον Άγγελο. Πρέπει να ξεπεράσει τον Άγγελο.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι κι ένιωθα πάρα πολύ κουρασμένος. Το ξέρω ότι το υποσχέθηκα στην Αγάπη, αλλά δεν μπορώ να πάω σήμερα στην δουλειά. Δεν θα μπορώ να συγκεντρωθώ. Σήμερα θα κοιμηθώ νωρίς κι αύριο σίγουρα θα πάω. Δεν θέλω να ανησυχεί και για εμένα.  Ήδη αγχώνεται για πάρα πολλά πράγματα τον τελευταίο καιρό. Εγώ θέλω να είμαι μόνο μια πηγή ενέργειας και αισιοδοξίας για εκείνη.

Πήγα στην κουζίνα φτιάχνοντας έναν καφέ να πιω για να πάρω λίγη περισσότερη ενέργεια. Κάθισα στην καρέκλα έχοντας τον καφέ στα χέρια μου και κοιτούσα τις ειδοποιήσεις που έχω στο κινητό μου. Η γραμματέας μου είχε στείλει όλες τις υποχρεώσεις που θα πρέπει να έχω τακτοποιήσει μέχρι το τέλος της εβδομάδας και κατάλαβα ότι αύριο θα είναι πολύ δύσκολη μέρα στην δουλειά, αφού σήμερα δεν θα ασχοληθώ καθόλου με αυτά.

Η ώρα περνούσε και η Αγάπη δεν είχε βγει ακόμα από το δωμάτιο της. Αυτό είναι λίγο περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι πάντα ξυπνούσε όταν άκουγε την πόρτα μου να ανοίγει, με αποτέλεσμα να σηκωθεί κι εκείνη μετά από λίγη ώρα. Εχθές όμως φαινόταν πολύ κουρασμένη. Μπορεί να χρειάζεται περισσότερο ύπνο.  Θα περιμένω μέχρι τις 11 το πρωί.

--------------------

Η ώρα είχε πάει 10 και η Αγάπη δεν είχε σηκωθεί ακόμα από το κρεβάτι. Ή τουλάχιστον δεν έχει βγει από το δωμάτιο. Πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κοίταξα τον τοίχο μπροστά μου, ενώ είχα ξαπλώσει στον καναπέ του σαλονιού και τότε τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Λες να μου έχει θυμώσει που της έκρυβα τόσο καιρό ότι δουλεύω το βράδυ, ενώ κοιμάται;

AbusedМесто, где живут истории. Откройте их для себя