I. BÖLÜM

156 15 31
                                    

İçeriden gelen büyük bir gürültüyle uyanmıştım. Uyandığımda tüm vücudum kanlar içerisindeydi. Nasıl olduğu hakkında bir fikrim yoktu. İçeriyi dolaşmaya başladım. Birden yerde cansız bedeni yatan eşimi bulmuştum. Bunu ben yapmış olamazdım. Ben onu çok seviyordum. Tam böyle düşünürken onunla dün geceden kalan tartışmamız aklıma geldi. Olabilir miydi? Ben onu öldürmüş olabilir miydim? Hayır, hayır... Saçmalıyordum. Kesinlikle ben yapmış olamazdım. Peki ama şimdi ne yapacaktım? Eşim kanlar içinde yerde;bense kanlar içinde başında bekliyordum. Polisi aramalı mıydım? Yoksa hiç kimseye hiç bir şey demeden uzaklaşıp kaçmalı mıydım o evden? Polise haber versem olağan suçlu bendim. Ama kaçsam da karımı o halde bırakmak istemezdim. Sonuçta biz onunla herkese her şeye rağmen evlenmiştik. En zor zamanımızda en kötü günümüzde yan yana durmuştuk hep. Peki ama bugün o en zor en kötü günlerden de daha kötü değil mi? Yanında kalmasam ihanet etmiş sayılmaz mıydım? Tam böyle düşünürken kapı sesi geldi...

Bir Şizofrenin HayatıWhere stories live. Discover now