Terminal Curiosity | SakuAtsu | +18 ✔çeviri

thunder in a bottle - 2

Atsumu, mükemmelin bir tık altı bir pas attıktan sonra yere inerken patinaj yapan topuklarının ardından havaya kum fışkırdı. Sakusa'nın özensiz bir çıkış yapmak zorunda kaldığı için hoşnutsuz bir ses çıkardığını duyunca güldü. O pasa vurmaya tenezzül etmesine bile şaşırmıştı.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Hinata tam orada, filenin diğer tarafında, yere inerken ağa çarpsa bile en azından fileyi aşmayı başaran Bokuto'ya karşı mükemmel bir vuruş yapmak için oradaydı. Atsumu, karşılamayı denemedi bile.

"Tamamdır!" diye seslendi biri. "Doğal kum çekimleri için bunu bir kez daha deneyelim ve ardından hava çekimleri için tahtaları indirelim. Miya-senshu, Bokuto-senshu, bu sefer mümkünse gülmeye direnmeye çalışın. Gülümsemeler harika ama kahkahaları filmde yakalamak zor."

Men's Non-no'nun kamera ekibi, yepyeni Kinuura Plaj Voleybolu tesisinin değişen zemininde sıfırlandı. Tokyo'daki dört duvar küçük bir kum denizini çevreliyordu. Atsumu ve takım arkadaşları, popüler dergi için bir moda çekimi çekiminde yer almak için burayı halktan daha erken ziyaret etme ayrıcalığına sahip olmuşlardı. "Canavar nesli" Jackals oyuncularının dördünün de Men's Non-no'nun Haziran baskısında yer alacak bir çekime katılmaları için bir anda talep gelmesi Atsumu'yu biraz şaşırtmıştı.

Atsumu, Hinata'nın sergiledikleri yaz spor giyim koleksiyonunun tasarımcısını şahsen tanıdığını öğrendiğinde her şey çok daha anlamlı hale geldi.

Atsumu, kapıdan içeri girip nazik bir ifadeye sahip, kahverengi saçları topuz haline getirilmiş uzun boylu bir adam görene kadar yüzünü pek tanımamıştı: Atsumu'nun lise ikinci yılında Karasuno ve Inarizaki arasındaki kader maçından bu zamana görünüşe göre tam teşekküllü bir moda tasarımcısı olan Azumane Asahi. Atsumu, profesyonel bir voleybolcu olma hayalini tam anlamıyla gerçekleştirmemiş olsaydı, onu kıskanırdı.

Bokuto, Karasuno'nun Fukurodani Grubu'nun eğitim kamplarına katılımından dolayı adama oldukça aşina görünüyordu. Sadece Sakusa tamamen bir yabancıydı ve tüm zaman boyunca yüzünde hafif bir sırıtmayla gruptan en az bir metre geride durarak bunu gösterdi. Atsumu, onu sevimli buluyor olmaktan nefret ediyordu ve o sırada Sakusa ile dalga geçmeye bile cesaret edemiyordu.

Tanıtımlardan sonra, hepsi çekim için giyindiler - ya da dürüst olmak gerekirse, soyundular. Bir kez daha, Sakusa, Atsumu'nun gözünde en uygunsuz kişiydi. Genelde yaz eğlencesi havası veren biri değildi.

Ancak Sakusa, Asahi'nin kıyafetlerinde oldukça iyi görünüyordu, her ne kadar Atsumu Sakusa'nın dolabında benzer şeyler bulacağına şüphe etse de. Mor, çiçekli koşu şortu ve Atsumu'nun ara sıra geniş kol deliklerinden meme uçlarına bakmasını sağlayan bol, siyah bir kolsuz bluzü sergiliyordu üzerinde. Atsumu'nun fikrine göre göre on üzerinden ondu; iki başparmak yukarı.

Sahaya doğrultulmuş büyük ısıtıcılar vardı ama Atsumu mevsimlik olmayan kıyafetiyle hâlâ biraz üşüyordu: moda markasının logosunun yüksek, pembe bir yorumu olan basit beyaz bir tişört ve tehlikeli derecede kısa bir atletik şort. O kadar kısaydı ki, Atsumu onu derme çatma soyunma odasında ilk kez giydiğinde, Sakusa'yı çaresizce kıçındaki ve uyluklarındaki morlukların görünür olup olmadığını sormak için çekmek zorunda kalmıştı.

Sakusa, Atsumu'nun arkasına çok uzun süre bakmıştı ve sonra kıçını sert bir şekilde patpatlamıştı.

"Hayır, iyisin," demişti kendini beğenmişlik damlayan bir sesle, Atsumu bir inlemeyi bastırmaya çalışırken.

"İyi misiniz, Miya-senshu?" bir görevli sormuştu ses dikkatini çekince.

"İyiyim," demişti Atsumu, gözleriyle Sakusa'ya hançerler fırlatırken sesi sadece birazcık çatlayarak.