Terminal Curiosity | SakuAtsu | +18 ✔çeviri

thunder in a bottle - 1

Arife special

Paylaşırken gece 2 olması önemli değil

Lütfen tam şuan oy verin çünkü boşa mı didiniyorum dediğim çok oluyo o yüzden pls teşekkürler :3 merak etmeyin günahkarlığınızı bi tek ben görüyor olcam bildirimlerden IOEGAEIJGJGR <3 kimliği açık bir horny'yim ve gururluyum

*

"Yani ihtiyacın olan ekipman buydu, ha?"

Kiyoomi maskesini çıkarıp üzerindeki takım elbise yeleğinin cebinden bir paket nitril eldiven çıkardı, sonra değer biçermişcesine odaya bakınan, elleri belinde duran Atsumu'ya döndü.

"Evet. Vücudunun istediğim her bir parçasına ulaşmak istiyorum," diye onayladı, tatmin edici bir şak sesiyle iki eldiveni de geçirdi. Bu ses Atsumu'nun kızarmasına ve irkilmesine neden oldu. "Ayrıca, güçlüsün, evimdeki bir şeyi kırma riski olmadan seni tamamen sabit tutacak bir şeye ihtiyacım var."

Atsumu gerçeğin objektif belirtilmesinden memnun olmuş görünüyordu. "Bu bebeklere karşı koyamayacağını biliyordum, Omi-kun."

*

Yeni yıl Kiyoomi'yi hazırlıksız yakaladı.

Bir saniye V-lig sezonu başlamıştı, sonraki saniye tatil zamanı gelmişti ve uzun, maun bir masada Yılbaşı öğle yemeği yiyordu. Altı tanıdık yüzün karşısında oturuyordu, bazıları kendisininkinden bile daha duygusuzdu. Kiyoomi'nin göreceli bir sessizlik içinde pek umursamadığı bir Fransız yemeğini yerken çatallar ve bıçaklar tabaklara çarpıyordu.

"Kiyoomi-kun, bu yıl üniversiteden mezun olduğunu duydum," dedi Yua, abisi Kinsuke'nin eşi, ikinci yemeğe geçilirken. "Bölümün neydi?"

"Uluslararası İşletme," Kiyoomi cevapladı.

Bölüm seçimi, babasının onaylayacağı temele göre yapılmıştı, ancak Kiyoomi'nin bazı dil dersleri almasına da izin vermişti, bu da onun gerçek kariyer hedeflerine yardımcı olabilir gibi görünüyordu. Dürüst olmak gerekirse, Kiyoomi üniversiteye gitmeyi gerçekten hiç istememişti. Hatta lisenin son yılında özellikle spor veya eğlence alanında belirli becerilere sahip kişileri aramak için istihdam edilen kişilere bile ulaşmıştı.

Ne yazık ki babası, ender kurduğu doğrudan iletişimlerinden birinde, onaylanmış bir üniversite diploması alamamanın okuldan atılmayla sonuçlanacağını açıkça belirtmişti.

İlk tercihi değildi ama dürüst olmak gerekirse iyiydi. Kiyoomi, ülkedeki en iyi voleybol kulüplerinden birinin bulunduğu bir okula gitmişti. Birden fazla MVP (yılın en iyi oyuncusu) ödülü almıştı. Gelişimi için korkunç değildi ve okuldan nefret ettiği de söylenemezdi. Okula sıkı sıkıya bağlı da değildi, o sırada lise takım arkadaşlarından bazılarının kafasını karıştırmasına rağmen. Ülkedeki en seçkin oyuncuların geri kalanı V-lig takımlarına imza atarken neden kolejlere başvurduğunu gerçekten açıklamak istememişti. Gerçek sebebi sadece Komori biliyordu ve voleybol hâlâ onun önceliğiydi.

"Hâlâ gerçek bir meslek için umut var mı?"

Kiyoomi düşüncelerinden şiddetle sıyrıldı ve başını kaldırarak babası Sakusa Kenchiro'nun bir kase Fransız soğan çorbasına baktığını gördü. Başını kaldırıp bakma zahmetine girmese de, saçlarının her geçen yıl daha fazla griye bürünmesi ebeveynlerini her geçen yıl daha farklı gösterse de, aynı gözlere sahip olduklarını biliyordu. Eli belli belirsiz bir şekilde kaşığını sıktı.

"Zaten bir işim var, baba," dedi Kiyoomi, mümkün olan en az duyguyla.

"Büyüme potansiyeli olan bir pozisyonu kastetmiştim," diye hemen düzeltti Kenchiro.