Öğrenci Değişimi

Hayal Kırıklığı

"Semih'e sevgili olduğumuzu söyleyeceksin"

"Yok artık nedenmiş o"

"Çünkü ben öyle istiyorum"

"Bu bi oyun sence de abartmıyor musun"

"Dün gece kabul etmicektin o zaman"

"İyi de neden böyle bir şey yapıyoruz"

Derin bir nefes aldı
"Seni korumak için küçük hanım,Semih peşini bırakır mı sanıyorsun"

Cevap veremedim çünkü Semih'in bana takacağını biliyordum. Ayrıldıktan bir hafta sonra tamı tamına iki ay boyunca her gün beni takip etmişti,tabi başka kızlarla birlikte olmayı ihmal etmedi ama orası ayrı,psikopat işte.

"Bunca zaman peşime takılmadı gene neden takılsın"

"Çünkü seni benimle gördü"

"Bunun seninle ne alakası var"

"Soru sormaktan vazgeç Semih geliyor yakınmışız gibi davranırsan iyi olur" dedi,sonlara doğru kulağıma eğilip söylemişti tabi her zamanki gibi tehdit biçiminde yapmıştı vurgusunu.

Semih masaya donuk ifadesiyle yaklaştı ve masanın başında durdu
"Bi sıkıntı mı var"

"Otursana" dedim kibarca, sıkılmışa benzer bir tavırla oturdu koltuğa

Tam söze girecektim ki belimde hissettiğim bir el ile donup kaldım.

"Gördüğün gibi Eren artık benimle beraber uzak dursan iyi edersin"

"Hadi ya öyle mi Eren" dedi alaycı ses tonuyla Semih.

Yutkundum, Aras'ın gözünün içine bakarak net bir ses tonuyla "evet" dedim

Semih aniden ayağa kalktı
"Bunu söylemek için mi çağırdınız lan amacınız beni deli etmek mi"
Tüm gözler bize dönmüştü ama ne Semih'in ne de Aras'ın umrunda değildi. Aras aynı sakinliğiyle konuşmaya devam etti

"Buraya seni uyarmak için çağırdım,benim kız arkadaşımdan uzak durmazsan olacakları iyi bilirsin sen"

Benim kız arkadaşım mı? Duyduklarım karşısında şok üstüne şok geçiriyordum ki üstüne bir yenisi eklendi

"Ne o ben Eren'i beceremedim sen Işıl'ın intikamı için Eren'i mi becereceksin pezevenk"

Semih cümlesini tamamlar tamamlamaz Aras bir hışım ayağa kalkıp Semih'in suratına bir yumruk geçirdi.

"Sana onun adını bir daha ağzına almayacaksın demedim mi orospu çocuğu" ne garsonlar ne de insanlar hiç kimse sesini çıkarmıyordu. Gözlerimden istemsizce yaşlar akıyordu
Aras'ın kolundan çekmeye çalıştım ama başarılı olamamıştım. Göz yaşlarım arasından garsonun birine bağırdım
"Neden bakıyorsunuz yardım etsenize"
Sonra öteki garsona döndüm yalvarırcasına "lütfen" dedim sesim çok kısık çıkmıştı.
İki garson konuşmam üzerine Aras ve Semih'i ayırmaya çalıştı ama iki yumruk yiyerek bekledikleri yere geri döndüler. Ağlamaya devam ediyordum

"Aras bey kimsenin kavgasına karışmasına izin vermez" dedi yumruk yiyen garson.
Semihle son kavgalarında Aras'ın dudağı patlamıştı , şimdi kim bilir ne hala gelecektiler. Engel olmam lazımdı.
Dayak yemek pahasına kendimi aralarına attım ve yerde yatan Semih'in üstüne sarıldım "yeter" dedim ağlamaktan kısılan sesimle "lütfen kendine gel"
Elini yumruk yapmış tam Semih'e vuracakken beni göründe derin nefes aldı ve yumruğunu indirdi. Sonra beni Semih'in üstünden çekip çıkışa sürüklemeye başladı. Tam kapıdan çıkacakken
"Yeniden görüşücez Eren" dedi Semih yerde yatarken.