We Are in Flames

0.2 - Revenge

Tapınakta tanrıçaların ölümcül kahkahaları yankılanmayı bitirmiyordu. (Eh sıkılmıştık, yazma şevkimiz kaçmıştı.)

Adaleti koruyan sert tanrıça son kahkahasını da atıp tapınağın merkezine , tehlikeli intikamı başlatacakları yere doğru çekiştirdi Afrodit'i. Kendi evinde olmanın verdiği öz güvenle "Bir şeyi elde etmek için başka bir şeyden fedakarlık etmek gerekir. İntikamın uğruna fedakarlık etmeye hazır mısın Afrodit ?" dedi.

"Ne gibi bir fedakarlık"

"Onu zamanı gelince öğreneceksin." Nemesis sorusunu tekrarladı. " ne diyorsun, başlayalım mı ?"

"İşe yarayacak ise , bu intikam uğruna fedakarlığımı yapmaya hazırım, Nemesis." Afrodit başına açacağı onca şeyi bilmeden ettiği bu yemin yüzünden daha sonra çok pişman olacaktı.

Nemesis elini Afrodit'in alnına koydu. Sesi tanrısal tınısına ulaşmıştı. "Yeminini kabul ediyorum. Feda edeceğin şeyin kararını ben vereceğim, bundan önce senin için değerli olan bir şeyi serbest bırakmalısın."

Afrodit kısa bir baş hareketiyle anladığını belirtti. Ellerini kavuşturup aralarında bir güvercinin belirmesini sağladı. -Afrodit'i temsil eden bir güvercin. Avucundaki güvercini havaya kaldırdı ve yüzyıllardır söylemediği kutsama duasını mırıldandı.

"Gidin güzel kuşlar,

Ruhum sizinle .

Amacınız belli ,

Kaderiniz elinizde.

Açamayacağınız hiçbir kapı yok,

Güzelliğiniz ile.

Kimse zarar veremez size,

Tanrıça koruduğu sürece.

Gidin güzel kuşlar,

Getirmek için, Tanıçanızın isteğini yerine."

Bu güzel kutsamayı işiten güvercin,etrafa yaymaya başladığı ışık ile havalandı. Kanatlarını zarifçe çırpıyor, tatlı bir ıslık ile havayı yırtıyordu.

Nemesis aceleci bir tavırla yeminin son aşamasını dillendirdi. " Bu adak, Hephaistos'un reddedilemeyecek bir görüntüye sahip olmasına ve onu bu görünüşüne rağmen kabul etmeyecek ilk ölümlüye bağlanmasına sebep olacak. Bundan böyle Afrodit'in sadık güvercinleri, bağlandığı ölümlünün güvenliğini üstlenecek ve onun himayesinde olacak. "

Afrodit duyduğu bu söz ile irkildi. Yanındaki tanrıçaya dönerek " Bana bundan daha önce hiç bahsetmemiştin, bu tam bir saçmalık! Benim himayemde olan güvercinler sadece benden aldıkları enerji ile yaşamlarını sürdürebilirler. Herhangi bir fani onları yaşatamaz. "

Nemesis çenesi ile uçmakta olan güvercini işaret etti. " Artık değil."

Bembeyaz güvercinin kanatlarından yükselen alev Afrodit'e yanıldığını kanıtladı. Hala kanatlarını çırpmakta olan güvercin alev almıştı -kendiliğinden hem de. Bir an sonra güvercinden geriye hiçbir şey kalmamıştı.

***

Hephaistios Afrodit'i başından def ettiğinden beri ağzından düşürmediği keyifli ıslığıyla atölyesinden çıktı, tapınağına doğru yürümeye başladı. İsterse bir göz kırpışıyla tapınağına ulaşabilirdi ama o gün - hele ki Afrodit'e hak ettiği gibi davranmışken- kendini enerjik hissediyordu, bir yürüyüş ona iyi gelirdi. Rahatça yürüyordu, ona doğru uçan güvercin sürüsünün farkında olmadan.

Kafasına düşen taşla -en azından o taş sanıyordu- duraksadı, darbenin nereden geldiğini görmek için bakındı. Tanrıların evi Olimpos'ta kafasına çarpan sert bir cismin sebebi olarak onlarca tuhaf olayı normal karşılayabilirdi ancak uğradığı güvercin saldırısına karşı ne yapacağını bilemedi.