I Love You, Mr. Broken (On-going)

26 - Half Truth

Dahil mahal ko kayo, 2 updates ako ngayon ^_______^ Dahil lame pa kasi ito, next chapters ko pa ilalabas yung SWEET MOMENTS ^____^ Kasi... Kasi... KAILANGAN ITO. HAHAHAHA!

Dedicated to @JaMichFOREVER

VOTE. COMMENT.

---

Chapter 26

-- Half Truth --

Yuki's POV

Two weeks na kami dito sa hospital, pero wag kayo mag-alala, okay na si Yuri ^______^ Nahimatay lang siya, kasi hindi nakain ehhh, nasobrahan ang pagdidiet ^_____^ Joke! Pero okay, okay na rin siya kahit papaano, kasi kailangan namin magpakatatag para kay Daddy.

"Dad, okay ka na ba? ^______^ Alam mo, namiss ka namin ni Yuri, right twinnie?!!!" Hindi siya naimik, "OMO!~ OMO!~ Ano gustong kainin Dad? Lugaw? Rice? Water? Juice, I'll buy anything. ^___^"

"Sino ba si Tita Rina?" Nagulat ako sa tanong ni Yuri na may seryosong mukha, "Sino ba talaga siya?"

"Stop, Yuri, alam mo namang kagaga---"

"Hayaan mo na siya, Yuki anak, alam kong nahirapan kayo sa nangyari, at dahil nawala ang Mommy niyo sa inyo, dahil kasalanan ko, pero mga anak, hindi pa ito yung tamang panahon para sagutin ko yan."

"BUT DAD!!!"

"YURI, TAMA NA!!! NABUBULAG KA NA SA NANGYARI!!! BABALIK SIYA O HINDI MAN, BAKIT MO KAMI SINISISI KAYA SIYA UMALIS!!!" Hindi na kasi tama, alam niyang inatake si Daddy sa puso tapos ito agad agad ang ibubungad niya, is she insane?

* PAAAK *

Sinampal niya ako, "Ano masaya ka na?! bakit mo ba sa amin sinisisi yung pagkawala niya? Hindi naman namin kasalanan, kahit ikaw, WALA KANG KASALANAN!" Huminga ako ng malalim, "Hindi na kita kilala Yuri, hindi na..."

Palabas siya ng kawrto ni Daddy, pero bago pa siya makalabas, nagbitaw ako ng mga salita, "Naiintindihan ka namin, pamilya at kaibigan mo kami, pero huwag mong hayaang pati kami sumuko na sa iyo lalo na sa pagtataboy mo sa amin..."

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

---

Yuri's POV

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

Ito ang mga salitang tumama sa akin sa sinabi ni Yuki, hindi naman kasi madaling makalimot sa taong napalapit na sa iyo at sa puso mo, haaaay, hindi ko alam kung ano gagawin ko ngayon.

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

"MASAKIT, PERO MINSAN KAILANGAN MONG GUMISING MINSAN."

Bakit ka ba dumating sa buhay ko tapos mawawala ka, dumating ka ulit, nawala ka ulit.

"Kung masakit na, o naguguluhan ka, isigaw mo lang yan, nakakabawas din yun." O____O Sino kaya ito? Mula sa likod ko, titingin muna ako, "Huwag ka muna lumingon, sundin mo nalang ako, INHALE" Huminga ako ng malalim, "ISIGAW MO!!!!"

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!"

"Sarap di ba, nak?"

O_____O Nak? "D-dad?!"

"Uhuh. Alam mo Nak, minsan kasi may sakit na dapat itago para sa ikabubuti ng iba, pero may sakit na dapat ilabas."

"Ano Dad?" Hindi ko siya nagets, "At bakit lumabas na kayo? Kailangan niyong magpahinga, tara na, ihahatid ko na kayo sa kwarto niyo, mabinat pa kayo nyan ehh."

Tatayo na sana ako, "Yuri, hindi ko kaya makitang nag-aaway ni Yuki, kambal kayo, kayo ang dapat nagtutulungan, but I knew, you deserve to know the truth."

"Truth?"

Tumingin siya sa langit at feel ko iiyak ang Daddy ko na kinaiinisan ko buong buhay ko, pero ngayong tinitignan ko siya parang iba siya, "But I can't tell everything yet."

Hinayaan ko lang siya magsalita, "But this can help you to release the pain inside you, hindi ko din alam kung bakit nangyari itong lahat, pero someday, malalaman din natin kung bakit."

"Rina is your Mom's bestfriend, pero dahil sa pagkakaibigan nila, nabuo ang inggit kay Rina, Rina is madly inlove with me, pero si Elisa ang mahal ko, at nagpakasal kami. And alam kong natanggap ni Rina yun, until that day came, yung day na namatay ang babaeng pinakamamahal ko, si Elisa, and the day na ayaw kita isama dahil alam kong magiging safe kayo ni Yuki sa bahay at ni Elisa. At ang dahilan kung bakit ko sinugod at kinuha si Rina dahil sa sobrang galit dahil may lumabas na ebidensya na ako ang pumatay sa asawa ni Rina."

Nakinig ako ng maigi, "At accidentally, nabaril si Elisa, at namatay, at hindi ko alam kung paano nangyari yon, dahil wala namang bala ang dala kong baril. At kaya hindi ko na nasugod si Elisa sa hospital dahil may kumuha sa aking limang lalaki, at yun ang katotohanan, Yuri."

Naguguluhan ako, "Alam kong naguguluhan ka, pero ang masasabi ko lang, si Rina lang ang makakasagot ng lahat ng ito, dahil siya lang ay may pakana, at ngayon, inipit niya ako, kaya ang alam niyo ni Yuki, may relasyon kami, pero wala, dahil kung hindi ako papayag, mapapahamak kayo ni Yuki, pero niloko niya ako, sinira niya ako sa lahat ng tao, nawala sa akin ang lahat..."

"Hindi ko mainitindihan, Dad."

"We lost everything, our money, everything. Yung bahay nalang ang natitira sa mga yaman namin ng Mom mo, dahil kinuha niya ang lahat."

"Dad, I'm sorry." Niyakap ko siya, and he kissed me at my forehead. "Now I understand, sorry. I'm sorry."

"Pero anak, aayusin ko lahat ng ito, at hindi ko hahayaan na madamay kayong mga anak namin sa problema namin."

"Ano ka ba, Dad, okay lang yun! ^____^ Tutulungan ka namin, scholar naman kami ni Yuki ehh, gagamitin na namin yun sa 4thyear, and kukuha kami ng scholarships for college. ^____^ Okay?! KAYA NATIN TO!"

"Salamat anak!"

Alam kong galit na galit ako sa Daddy ko, but nung sinabi niya sa akin ang totoo, alam kong okay na ako, at alam kong kakayanin namin ito.

At alam kong babalik din siya. ^_____^ THINK POSITIVE!!!