Our Getaway Car For Escapades (Dolce Series #2)

Chapter 02

Chapter 02

Lumipad ng mabilis ang mga oras habang kumakain kami, nagku-kuwentuhan ang mga boys at kami ring mga girls ngunit hindi 'nga lang ako medyo makasabay sa mga banat nila dahil paminsan-minsan ko paring nararamdaman ang init at tensyon tuwing tumitingin at dumidikit ang balat namin ni Kieran. 

I don't know if i am the only one between the two of us who can feel pero asigurado ako sa nararamdaman ko and it is not just a short-lived passion, i just met him but i am already craving for more. 

I have felt craving for someone's attention before, sa mga dati kong crush nuong junior high school or even elementary. But they we're too old for me and maybe that's why i never really got what I'm craving for. I wanna be loved to the fullest. At nung elementary ako marami rin namang nagkakagusto saakin pero madalas 'yong ka-edad ko at hindi ko type. 

When i was in my elementary i had a huge fantasy of good boys from high school saving me from my evil aunt, pero syempre di natupad. And then when i was in junior high i see those rugged and bad boy type of guys who became my types, pero mostly naman sa mga nagiging crush ko na gano'n graduating na ng senior.

Kaya simula nang mag senior din ako hindi na ako naghanap basta whatever comes, comes. At  pasado sa standard ko. 

And i promised to myself na kapag nahanap ko na 'yong lalaking magmamahal saakin ng buong-buo hindi ko na siya pakakawalan. Dahil gusto kong maranasan sa buhay na may magmahal saakin ng tunay at walang hinihintay na kapalit. 

Kapag nahanap ko na yung taong 'yon sisiguraduhin ko na susuklian ko 'yong pagmamahal na ibibigay niya saakin. Walang labis at walang kulang. 

Natapos ang dinner namin at mukhang nagka-ayaan pang magpunta ng club ang mga boys dahil nag-aya si Eroz kanina kaya pala nasa cellphone ang atensyon niya mula kanina. 

"Sis mag ingat kayo, sabihin mo kay mang lando na magdahan dahan sa pagd-drive gabi na at baka mapano pa kayo.." Paalam ni Caleb nang papalabas na kaming lahat sa mall. 

Sakto naman na sinalubong kami ni mang lando 'yung sriver nila Cindy pagkarating namin sa labas. 

"Don't worry about us brother. Sure naman ako na magiging safe kami hindi naman pabaya si mang lando at dapat ay ikaw ang mag-ingat at wag ka ng mag-drive kung tipsy kana or lasing. Kundi lagot ka kay daddy!" Ani Cindy at napahalakhak lang roon si Caleb bago nila kami tinulungang ipasok ang mga bitbit naming pinamili sa loob ng suv.

Isa isa na silang nagpaalam saamin g makapasok kami sa loob ng sasakyan, hindi nako naka pagsalita dahil nagsimula ng umandar ang sasakyan ngunit ng silipin ko ang labas sa tinted na bintana ay nakita ko si Kieran na seryoso paring nakatitig sa sasakyan habang papaalis na. Naglalakad na sila Caleb sa kanyang likuran pero siya ay pinapanood parin ang suv hanggang sa makalayo na kami at hindi ko na siya makita.

i don't wanna assume but i also wanna give my heart a chance to assume this time, that he was thinking of me while he was watching the suv slid down the road. 

Umayos na ako ng upo habang at naginat-inat dahil napagod rin ako kakalakad sa loob ng mall at nang bigyan ko naman ng pansin ang mga  kasama ko ay nakita ko silang busy sa mga cellphone nila. 

Napagisip-isip ko rin tuloy kung kailan kami magkikita ulit ni Kieran, i-stalk ko kaya siya mamaya sa FB or IG. Kahit nakakatakot aminin ay hindi ko rin naman maitanggi ang kakaiba kong naramdaman kanina habang magkatabi kami. 

Hindi ko rin siya masyadong kinausap pero touchy siya saakin. He's either playing with my hair of pulling my waist and that is the first time i let a guy that i first met do those kind of gestures to me. What makes him special? What makes him different?