YENİDEN | TAMAMLANDI |

21.BÖLÜM

"Bismillahirahmannirrahim, inşallah yanmam."

Fırından tepsiyi çıkartarak tezgahın üzerine bıraktı.

Bu hali gözüme sevimli geldiği için gülümsedim.

Bedenini bana doğru çevirerek ellerini havaya kaldırdı ve fırın eldivenlerini gösterdi.

"Elim yanmadı! Gerçekten işe yarıyorlarmış."

Gülerek yanına doğru yürümeye başladığımda aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi kapatmıştım. Yanaklarını parmaklarımın arasına sıkıştırarak sıktım. Kollarını belime sararak bana sarıldığında bende kollarımı bedenine sardım ve çenemi saçlarının üzerine yasladım.

"Bu kadar sevimli olma dayanamıyorum."

"Sen de bu kadar yakışıklı olma o zaman."

Yavaş yavaş üzerindeki çekingenliği atıyordu ve bu durum çok hoşuma gidiyordu.

"Yorgun musun? Uyuyacak mısın?"

"Yorgunum ama uyuyacak kadar değil."

"Akşam Batı'yı abimlere bırakalım biz de dışarı çıkalım. Olur mu?"

"Asmin abla hamile, yorulur."

"Asmin tek değil abim de var. Yakında baba olacak. Alışsın gerçi Batı'yı birlikte büyüttük alışkınlar."

"Tamam o zaman."

İç çektikten sonra başını geriye doğru eğerek yüzüme baktı.

"Batı ile birlikte kek yaparken birkaç şey kırmış olabiliriz."

"Bir yerinize bir şey oldu mu?"

"Hayır ama Batı gerçekten çok yaramaz bir çocuk olabiliyormuş."

"Evet bazen çok yaramaz olabiliyor genelde o zamanlar onu parka götürüyorum. Enerjisini parkta koşturarak atıyor ve eve dönüş yolunda kucağımda uyuklamaya başlıyor."

"Şey ben Batı'ya örümcek adam kostümü almak istiyorum son zamanlarda severek izliyor. Bana verdiğin kartı kullanarak alabilir miyim?"diye sordu ve çekingen bakışları ile yüzüme baktı.

Benimle uyurken ya da birbirimize sarılırken artık eskisi kadar utanmıyordu, alışmıştı.

Düşüncelerini ve hislerini de daha net bir şekilde söylüyordu.

Öpüşürkende artık pek utanmıyordu, alışmıştı.

Para konusuna ise bir türlü alışamamıştı ve bu durum canımı sıkıyordu.

"O kartı sana verdim, değil mi?"

"Evet."

"Peki neden verdim?"

"Bilmem."dedi ve yeniden yanağını göğsüme yaslayarak kollarını belime sardı.

Saçlarının üzerine bir öpücük bıraktım, "Evli insanlar aynı cüzdanı paylaşır."dedim.

"Ama hep sen çalışıyorsun ben bir şey yapmıyorum."

"Çok şükür durumumuz fazlası ile iyi yavrum. Çalışmana gerek yok. Çalışmak istersen çalışırsın ama zorunda olduğun için değil istediğin için çalışırsın."

"Tamam."dediğinde parmaklarımı boyun girintisine yaslayarak onu gıdıkladım.

Gülerek benden uzaklaştığında, " Bir daha kartı kullanmak için bana sorarsan seni daha çok gıdıklarım."dedim.