42.B

2.6K 255 35
                                    

Telefonu yatağın bir köşesine fırlatırken sinirle ayağa kalktım. Gerçekten o kızdan dayak yediğimi düşünüyor olamazdı. Üstelik böyle bir şeyi dalga geçerek sorması olağan sinirimi fazlasıyla harlamıştı.

Bugün Aleyna'nın aşağılayıcı tavırları Cihangir'in ondan yardım alma sebebini öğrendiğini düşündürtmüşken bir de ders sonu bana sataşması beni çileden çıkarmıştı. Kavgaya niyetli değildim. Üstelik Aleyna ile kavgaya hiç niyetli değildim. İnsanı rezil etme potansiyeline sahip biri olduğunu herkes biliyordu ve ben kendimi daha fazla insanların diline düşürmeyecektim.

Nitekim istediğim gibi olmadı. Aleyna istediğini elde edip beni ona saldıracak kadar sinirlendirecek binbir yolu buldu. Babamdan tut onun karısının yasak ilişkisine kadar girip benim üzerime oynadı. Bunlara bir yere kadar müsamaha göstermiştim ama dili fazla uzayıp annemi bulduğunda suratına okkalı bir tokat yemişti.

Tabii karşılık vermekten geri kalmayıp üzerime atladığını görmezden gelirsek gayet sevimli bir kavgaydı. Dediğim gibi bu kız kesinlikle insanları rezil edebilecek potansiyele sahipti. Adam akıllı bir kavga dahi edememiştik. O benim kollarımı çimdiklemiş ben onun saçlarını yolmuştum. Ne yumruk ne tekme olan bu kavgada dışarıya verdiğimiz görüntü komik olmalıydı ki etrafımızdaki insanlar bizi ayırmak yerine gülüyordu.

Yarın bunun acısı fena çıkacaktı sanırım. Hem babam hem okuldakiler çıkaracaktı. Ah! Ne güzel!

Yatağın üzerinde titreyen telefonuma uzaktan bir bakış atarken derin bir nefesle kapının birkaç adım ötesindeki koltuğa oturdum. Cihangir'in alayıyla uğraşamayacak kadar yorgun hissediyordum bugün. Son mesajlarının ardından interneti kapatıp uyumak istemiştim ama yaklaşık on beş dakikalık denemelerimin ardından gözümü kapatamamıştım bile. Şimdiyse odanın içinde uğraşacak şey arıyordum.

Gözüm odadaki kitaplıkta bir süre oyalanırken yapablecek en mantıklı şeyin kitap okumak olduğuna karar verip ayaklandım. Daha iki adım atmıştım ki camdan gelen tok bir sesle korkuyla geriye doğru kaçtım. Dudaklarımdan küçük çığlık kaçacak oldu ki perdenin arkasından gördüğüm yüzle susup kaldım.

Gözlerim kocaman açılırken ellerim dudaklarımı buldu. "Cihangir!"

İki elini de cama yapıştırmış kocaman bir gülümsemeyle camın ardından bana bakıyordu. "Biraz daha pencereyi açmazsan aşağı düşeceğim Narinim." dedi boğuk çıkan sesiyle. Hızlı adımlarla pencerenin önünegeldiğimde kulbu çevirip eklemeden kendime doğru çektim. Beklemem gerekiyordu sanırım.

Pencereyi açmamla ağır bedeni anında üzerime düştü. "Çüş!"

"Narin!" Ağırlığı yüzünden titreyen bacaklarıma inat ayakta durmaya çalışıyorken o da yere düşmeden toparlanma derindeydi. Onu geriye doğru iterken bana sıkıca tutundu. "Narin ne yapıyorsun?!" Panikle bana olan tutuşu sıklaşırken olduğum yerde durdum.

Yüzümü ona çeviremezken sordum. "Ne var?"

"Ne yapıyorsun?"

"Geriye itiyorum."

"Niye?" diye sorduğunda kızgın bir tonda tepki verdim.

"Niye olacak? Üzerimde mi kalacaksın böyle?"

"Kızım arkama baksana bi'!" Ağlamaklıydı. "Geriye itersen sonraki durağım tahtalı köy olabilir. Amacın ne senin?"

"Tamam dur ağlama." Eski yerimi alacak kadar geriye adımladığımda dizlerini toparlayarak odaya ilk adımını attı. Brika adım daha geriye gittim. Diğer adımını da odaya attığında ellerini omuzumdan attım. Gözlerini büyüterek bana baktı. "Spiderman gibi pencereye tırmandığım kadının gösterdiği muameleye bak."

"Senin ne işin var burada?" Ellerimi belime dayararak kaşlarımı çattım. O ise üzerinde henüz fark ettiğim siyah takım elbiseyi düzeltmekle meşguldü. "Cihangir!"

İsmini söylememle ceketinin yakasında olan elleri duraksadı. Gözlerini bana çevirdiğinde ellerini iki yanına bıraktı. "Cihan yeterli."

....

FHSÖDFJKHKKDF BAYILIYOM ŞU CİHAN YETERLİ MEVZUSUNA

Bölüm normalden azcık daha uzun oldu bu yüzden devamını bi sonraki bölüme okuruz artık fsjfkdf romantik şeyler yazcam inşallah inşallah

Kusursuz 'Texting'Onde as histórias ganham vida. Descobre agora