Kusursuz 'Texting'

31.B

Siz: Gazeteci kimliğimle giremediğim şu ihtişamlı mekana bak sen.

Siz: Babam biliyor ağzının tadını hee

Siz: Bizi nasıl da aldılar içeri hehehehdjdndk

Siz: Keyfim yerine geldi jdjkdmd

Narin: Garipleri oynamayı bırak be dhjdnd

Narin: Sanırsın hiç görmediğin mekanlar.

Siz: Biz sizin gibi alışkın değiliz böyle mekanlara hanımefendi

Siz: Babam beni sosyeteye çok geç yaşlarda soktu, malum gazeteciyiz

Narin: Mafya olmayı yeğlerdin oysa değil mi?

Siz: Beni tanıyor olman ne hoş Narinim.

Narin: Hani neredesin göremiyorum ben seni?

Siz: Bahçeye çıkmak durumunda kaldım Kerem yüzünden.

Siz: Sıkılmış sanırım içeride.

Siz: Hem göremedim derken?

Siz: Geldiniz mi siz?

Narin: Babam kaçırır mı böyle şeyleri

Narin: Üstelik karısının ihaneti sonrası güçlü kaldığını göstermesi gerekiyorken

Narin: Beni de tabii peşinde sürükledi.

Görüldü

Çevrimdışı

Narin: Ne oldu?

.....

Parmaklarımı telefonun kılıfına vurarak titretirken duyduğum patırtıyla aceleyle başımı kaldırdım. Benim gibi gürültüyle etrafına bakınan insanlar bahçe girişine açılan büyük pencerelere doğru dönmüştü. Önünde izdanbut gibi dikilen adamın hemen yanından geçerken görüş açıma o büyük gülüş girdi.

Tökezlediği belli olan bir duruşla önündeki masaya tutunmuş o fotoğraftaki gülümsemelere benzemeyen bir gülüşle bana bakıyordu. Benim dudaklarım kendiliğinden kıvrılırken birkaç bakışta bana dönmüştü. Gülümsemem ardından Cihangir'in dudakları aralanırken eli boşluğa düştü.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan önüme geçen birkaç kişi birbirimizi görmemizi engellediğinde geriye doğru adımladım. Tekrar onu görür hale gelmiştim ki Cihangir anlık dalgınlıkla yaptığı hatanın farkına varırken arkasından koşarak gelen arkadaşının ona dokunmasına bakışlarını benden çekti. "Ne diye öyle koşuyorsun lan birden?" dedi adının Kerem olduğumu öğrendiğim çocuk.

Cihangir iki elini birbirine sürterken gülümseyişini bastırmaya çalışır gibi dudaklarını dişledi. "Babam çağırdı sandım ya." dedi sahte bir kahkaha atıp arkadaşının omzuna vururken.

Kerem aldığı bu cevaptan memnun olmamış gibi suratını ekşitmeden arkadaşına bakıyordu ki Cihangir onu kolundan tuttuğu gibi benim masamın birkaç masa ötesine itekledi. Sesleri duyulmayacak kadar uzağa gittiklerinde Bakışlarımı anca çekebilmiştim.

Cihangir yine siyah şık bir takım elbise giymiş ama ceketini bir yere atmış olmalı ki beyaz gömeliğiyleydi. Koyu renkli saçlarınıda dağıtmıştı ve ben tahminen birkaç hafta bu görüntüyü kafamdan silemeyecektim.

Siz: Cihangir deli misin hxkdndld

Cihangir: Narinim

Cihangir: Gün sonunda kalp krizinden öleceğim

Cihangir: Güzelliğine tek kelime edemeden o gülümsemen resmen ciğerimi söktü götürdü.

Cihangir: O nasıl bakıştır o nasıl gülüştür

Cihangir: Ben aylarını yıllarımı verdim sanki bu an için.

Siz: Abartma Cihangir

Bakışlarımı telefondan ona çevirdiğimde eli kalbinde savunmasız bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

Siz: Şöyle bakmayı kes biri görecek

Cihangir: İflah olmam ben artık

Cihangir: Gözlerimi yumunca o anı tekrar tekrar yaşıyorum.

Cihangir: Her şeye değermişsin.

Cihangir: O kusursuzluğun her şeye değermiş

......

Davette Narin ve Cihangir