I'm a Ghost in Another World

Chapter 5

Chapter 5: Skills and Abilities

NOONG makapasok si Erisse sa kanilang palasyo, napansin niya agad ang kanyang kuya na naglalakad papunta sa kanya.

"Si Esang ba ang nakausap mo?" bungad na tanong ng kuya niya at makikitang patingin-tingin ito sa likuran niya na animo'y may hinahanap.

Malawak na ngumiti si Erisse at tumugon, "Oo at kasama niya ang kanyang ate."

Lumaki ang mga mata ng kanyang kuya. "S-s-si Elaine?"

Tumango si Erisse bilang tugon at nakangiting pinanliitan niya ng tingin ang kuya. Lumapit siya rito at mahina niya itong siniko-siko sa tagiliran. Ngumisi siya na sa likod ay may pang-aasar na babalakin, "Ikaw ha! Akala ko ba wala kang gusto kay Ate Elaine?"

"A-anong gusto?!" Humalukipkip ang kanyang kuya at lumihis ng tingin. "Si Elaine kaya ang may gusto sa akin."

Si Elaine Suarez ay isang klase ng taong hindi nagsisinungaling at kung ano ang nilalaman ng kanyang utak, ito'y agad niyang sasabihin. Kaya bago maglakbay si Elaine, inamin niya sa binata na may gusto siya rito ngunit hindi siya gusto ng binata. . . hindi nga ba?

"H-hindi ko nga siya gusto!" bulyaw ng kuya kay Erisse.

"Weh? Bakit may pag-utal?"

"Manahimik ka nga!"

Tinawanan lang ni Erisse ang nakatatandang kapatid at muling naglakad patungo sa looban ng kanilang tahanan. Subalit siya'y napahinto nang may maalala at lumingon sa kanyang kuya.

"Oo nga pala. Wala pa lang maalala si Ate Elaine at hiniram niya iyong libro mo."

"Iyong Mahika Ah-bidad? Akala ko ba pinahiram mo 'yon sa kapatid niya ng walang permiso ko?" Sa bawat salitang binigkas ng kanyang kuya ay mararamdaman ang inis.

"Si Ate Elaine naman ang nanghiram kaya alam kong papayag ka," pang-aasar muli ni Erisse.

Sinamaan siya ng tingin ng kanyang kuya. "Tigilan mo ako sa kakaganyan!"

"Opo, kuyang torpe," natatawang asar ni Erisse at mabilis na naglakad paalis dahil kung hindi, baka kung anong gawin sa kanya ng kapatid.

𔓎𔓎𔓎𔓎

PUMATAK ang dilim at nakauwi na ang magkapatid na Suarez. Sinalubong sila ng kanilang inang si Helena na may ngiti sa labi.

"Kumusta ang pamamasyal? Nakaalala na ba ang Ate mo?" tanong niya kay Esang.

"Wala. Mukhang matatagalan talaga ang paggaling niya," paliwanag naman ni Esang.

"O' siya, sakto ang dating niyo dahil nakahanda na ang hapunan."

Pumasok na sila sa looban ng tahanan at nadatnan nila sa lamesa ang napakaraming pagkain. Ngunit ang lahat ng ulam ay purong gulay.

Umupo na ang lahat at kapansin-pansin ang isang upuan na bakante. Anim kasi ang upuan at kapag umupo sila Elaine, sobra ng isa.

"Nasaan iyong isa- I mean, si kuya?" tanong ni Elaine. Naninibagong may tinatawag siyang kuya na hindi niya nakasanayan.

"Nasa kaharian," sagot ni Esang na nakaupo sa kanang bahagi niya.

Ang hapagkainan ay may anim na upuan at hindi kalakihang lamesa. Kasalukuyang nasa gilid ng lamesa sila Elaine at Esang, habang nasa tapat naman nila si Jacobe at ang isang blangkong upuan. Sa kanang gilid ay nakaupo si Helena at sa kaliwa naman ay si Duardo.