Gevoelens voor je beste vriend

- Hoofdstuk 11 -

Giel:

We rennen naar onze bus. 'We hebben genoeg geintjes gemaakt in de voorbespreking, maar de bankzitters zijn echt geen concurrentie hoor' Zeg ik lachend. 'Ze hebben altijd een grote mond en we gaan ze vandaag een lesje leren' Antwoord Thomas. 'Maar die Matthy, die durft niet eens wat te zeggen joh' Zeg ik. Stefan geeft me een dodelijke blik. 'Ja wat?' Antwoord ik. 'Nee maar effe serieus Giel. Heb jij hun video's dan niet gezien? Ik heb zo'n gevoel dat die jongen veel heeft meegemaakt hoor, net als jou' Zegt Stefan. Ik slik en zeg al niets meer.

Pov Matthy:

Rob, Raoul en Koen zitten wat te overleggen waar we zo gaan overstappen en ondertussen kijk ik wat uit het raam. 'Weet je jongens, stuktv ja?' Zegt Koen. We kijken hem vragend aan. 'Kutkanaal' Zegt hij. We schieten in de lach. 'Ey maar wel shoutout naar stuktv dat ze eindelijk het goede pad op gaan, meer bankzitters!' Zegt Robbie. Opnieuw schieten we in de lach. 'Ik geef toe, wij hebben inderdaad betere humor' Zeg ik. 'Inderdaad! Matthy snapt hem!' Zegt Raoul. 'Oke stopt hier maar, stop hier maar' Zegt Koen. Gelijk stappen ik, Koen en Jaap, de cameraman, uit en rennen naar binnen bij het tankstation. 'Iemand toevallig 3 plekken vrij in de auto?' Zegt Koen gelijk. Een meneer zegt: '3 plekken?' Ik knik. 'Ja lukt dat?' Zegt Koen. 'Jahoor, maar dan moet 1 van jullie bij mekaar op schoot' Antwoord hij. 'Ah dat kan wel!' Zegt Koen. Ik maak een hyper sprongetje en ren door naar de auto. We stappen in en Koen zegt: 'Nou Matt, jij bent wel licht dus jij kan wel bij mij op schoot dan.' Ik knik maar gewoon en ga bij hem op schoot, want tijd om er over na te denken heb ik niet. Tis wat raar, omdat ik het eigenlijk alleen gewend ben bij Robbie. 'Maar omdat we ja richting lelystad rijden, gaan ze zeker denken dat we richting lelystad airport gaan.' Zegt Koen. Ik knik. We moeten stiltstaan, omdat de brug open is, dus we stappen gelijk uit en ik ren zo ver als ik kan naar voren. 'Jezus wat een energie Matt' Zegt Koen. Ik grinnik en vraag dan aan Koen of hij kan vragen aan mensen of we in kunnen stappen. 'Weer mensenschuw?' Zegt hij lachend. 'Sorry' Zeg ik zacht, maar hij negeert me en begint al met vragen. 'Ja bedankt! We gaan straks pas instappen, want we mogen maar 20 minuten in een voertuig' Zegt Koen. 'Lekker Koentjee!' Zeg ik lachend en we rennen wat verder naar voren. Wanneer de auto's beginnen met rijden, wachten we tot de meneer langs komt rijden en stappen dan snel in. Koen begint moppen te vertellen en ik kijk wat naar buiten. We stoppen bij de mac en ik ren gelijk naar de ingang. Halverwege spring ik over een hek en Koen kijkt me aan en zegt dan: 'Episch actieshot' Ik begin te lachen. Dit keer zet ik mijn gedachten aan de kant en begin met rondvragen. Als ik even later achterom kijk, zie ik Koen staan bellen. 'Nee we gaan hier even lekker een hapje eten en dan vliegen we weer verder, doei' Zegt hij en hangt op. 'Was dat stuk?' Zeg ik lachend. Dan roept Koen door de zaak heen: 'We moeten met 3 man snel weg, iemand plek?' Ik hoor wat gemompel en zeg dan tegen Koen: 'Laat maar, hier is niemand.' Ik ren naar buiten en zie dat een vrouw net weg wil rijden. 'Hallo! Wacht even! Kunnen wij meeliften?' Vraag ik. De vrouw knikt en zegt: 'Jullie doen mee met jachtseizoen?' Ik knik en we stappen in. 'U gaat naar beneden hoop ik?' Vraagt Koen. 'Ja' Zegt ze en we rijden weg. Ik zit ondertussen mijn macflurry op te eten en Koen zijn bigmac. Koen begint wat te praten over welke richting we opkunnen of zoiets, nahja eigenlijk luister ik niet eens en zeg dan maar gewoon: 'Ja ik weet niet wat slim is.' Hij begint te lachen en zegt: 'Jij let ook echt niet op hé?' Ik begin te lachen. 'KUT DAAR RIJDEN ZE' Zeg ik en trek Koen naar beneden. Hij schrikt zich rot van mijn actie en ondertussen zet ik zonder na te denken de offlinebutton in. 'Wat doe je nou?!' Zegt Koen, nog steeds geschrokken van mijn actie. 'Sorry ik raakte in paniek!' Zeg ik op dezelfde geschrokken toon terug. 'Maakt niet uit maatje, kan je niks aan doen' Zegt hij dan. We kijken mekaar aan en schieten dan opeens random in de lach. We stappen over bij een soort tankstation en hebben gelijk iemand gevonden waarbij we in mogen. 'We wachten nog even 1 minuut voordat we instappen hoor, dan laten we eerst de tracker afgaan' Zegt Koen 'ZE REDEN ONS BIJ LANGS!' Schreeuw ik. Koen kijkt me aan met een blik van: moet-ik-doof-of-moet-ik-doof? Ik schiet in de lach en we stappen in en rijden weg. 'Huh wacht daar zijn Robbie en Raoul!' Zegt Koen en hij opent het raam. 'HELP GA ACHTER ONS RIJDEN!' Schreeuwt hij en gelijk doet Robbie wat hij zegt en hij remt af en gaat achter ons rijden. Ik grinnik. 

Pov Robbie:

We remmen stuktv af en gelukkig kunnen Koen en Matthy nog net doorrijden en moeten wij stoppen voor het stoplicht. Ik stap uit en loop naar de bus van Stuk toe. Ze openen het raam en ik zeg: 'Jullie reden te hard mannen' Al kan ik amper mijn lach inhouden. 'NEE NEE flikker op!' Zegt Giel. Ik schiet in de lach. Ik loop weg en hoor Stefan nog zeggen: 'Wat erg dit ik schrok me rot' Ik schiet opnieuw in de lach en stap snel weer in. Raoul is ondertussen achter het stuur gaan zitten. 

Pov Matthy:

'We moeten er hier wel uit' Zegt Koen. 'Ja doe maar, we gaan wel rennen' Zeg ik. Gelijk stappen we uit en rennen een industrieterrein op ofzoiets. 'ER IS EEN HEK' Schreeuwt Koen. 'BOEIEND' Schreeuw ik zenuwachtig terug en spring eroverheen. 'DAARHEEN!' Schreeuw ik en Koen is nog bezig met over het hek heen klimmen. Ik ren alvast. 'We moeten gewoon gaan rennen nu denk ik!' Schreeuw ik. Koen knikt en loopt wat rond, waarna hij wegrent. Ikzelf ren hem achterna, maar val dan over een stuk draad heen ofzo, waardoor ik keihard door mijn enkel gaan. 'KUT' Roep ik pijnlijk. Koen kijkt me geschrokken aan maar ik zeg dat hij gewoon weg moet rennen. Hij doet wat ik zeg en ik blijf pijnlijk liggen, waarna ik naar mijn enkel grijp. Ik zie Robbie aan komen rennen en vanuit de andere richting Stefan. 'MATTHY MATTHY WAT GEBEURDE ER' Schreeuwt Robbie die naast me neerknielt. 'Oké oké dit is niet goed' Zegt Stefan die er ook bij is gekomen. 'Mijn enkel' Breng ik pijnlijk uit. Stefan kijkt vragend rond en ziet het touw dan ook. 'Jezus dat is levensgevaarlijk' Zegt hij dan als hij het touw bekijkt. 'Waar is Koen nou heen dan?' Zegt Raoul die er nu ook bij is gekomen. Ik zie Giel en Thomas een andere richting op rennen, waarschijnlijk is Koen daar dan. 'Kom, laten wij maar alvast naar de bus gaan en naar je enkel kijken. Dat vind ik belangrijker dan dit spel' Zegt Stefan, waarna Raoul en Robbie me ondersteunen naar de bus. Daar aangekomen, zien we Thomas en Giel al aan komen lopen met Koen. 'Nou en de stille is er blijkbaar dus ook al' Zegt Giel. 'Giel hou je bek' Zegt Stefan. 'Oh wat is hier aan de hand?' Zegt Thomas die er bij komt zitten. 'Iemand had draad gespant en daar is hij overheen gevallen en toen door zijn enkel gegaan.' Legt Raoul uit. 'Oké en is alles verder goed?' Vraagt Koen dan. 'Geen idee, denk dat jullie beter langs de huisarts kunnen, want ik kan dat zo niet zien, sorry mannen' Zegt Stefan. 'Maakt niet uit joh! Laten we de video afsluiten en doen alsof er niks is gebeurt, zodat de kijkers zich geen zorgen gaan maken' Zegt Robbie. Ik knik. We sluiten de video af en Robbie ondersteunt me dan naar de auto. Raoul, Koen en de mannen van Stuk praten nog wat en dan zie ik Raoul en Koen onze kant op lopen. We rijden gelijk door naar de huisarts en Koen en Raoul blijven in de auto wachten. 

- tijdskip -

We stappen de auto weer in. 'En?' Vraagt Koen. 'Paar dagen rustig aan doen, maar wat verder niks ernstigs' Zegt Robbie. Ik knik. 'Gelukkig' Zegt Raoul. We rijden naar Raouls huis en daar zetten we Raoul en Koen af, waarna ze in Raouls auto stappen om Koens auto op te halen die nog bij de startlocatie staat van het jachtseizoen. Ik en Robbie rijden dan door naar ons huis. 

- tijdskip - 

Even later liggen we in bed en krijgt Robbie de aflevering doorgestuurd en we kijken hem. Ik vind het naar hoe Giel over mij praat, maar ik besluit maar niks te zeggen. Robbie lacht af en toe om Koen en ik lig wat vermoeid tegen hem aan. Ik krijg alles verder amper mee en voel dan mijn oogleden zwaarder worden, waarna ik in slaap val..

~Maar die Matthy, die durft niet eens wat te zeggen joh!