Last Section Innocent Demon

CHAPTER 17

"I won't tell you Namarih. I won't."

Napapalatak na ako. "P-pero, kailangang managot ang may gawa sayo nito Geo!"

"You don't understand Namarih, I'll thank you for helping me but i won't tell you who did this to me." seryusong sagot niya.

Napasinghot ako bago umupo sa tabi niya, nanatiling hindi siya nakatingin saakin.. "Sabihin mo sakin, ipaghihiganti kita." niyakap ko ang sarili ko ng dumaan ang malakas na hangin.

Doon siya napatingin saakin. "Just go,"

"Hindi ka ba nag-aalala sa sarili mo Geo? Andami mong sugat, paano nalang kapag hindi ako pumun—" agad akong napatakip sa bibig ko.

"Hala! S-si Marknell...huhu." naiiyak na saad ko. Patay ako nito! Umalis ako sa cafeteria at hindi na bumalik baka kanina pa siya naghihintay doon...hindi ko din alam kong ilang oras na ako dito sa rooftop. Baka galit na galit na yun sakin or baka pinagtripan na nila Sen.

Pero kasi emergency naman yun eh, kailangan kong tulungan si Geo dahil minsan niya na din akong tinulungan.

"You must go, thank you again." napabalik ako sa sarili ko ng magsalita si Geo. "Ayuko, hindi mo pa kaya!" sagot ko.

"I can handle myself, this is not the first time na nangyari to." umiwas siya ng tingin muli.

"Anong ibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong ko.

"Just go, I'll be okay." umiling ako sa sinabi niya.

"Ang kulit mo naman eh! Sasamahan kita pauwi!"

"I have my car."

"Sa tingin mo kaya mong magmaneho?!"

Tiningnan niya ako ng masama. "Kapag sinabi kong kaya ko, kaya ko." madiing saad niya.

Bumaba ang tingin ko. "G-gusto ko lang naman na t-tulungan ka.."

"Tinulungan mo na ako and that's enough. One help from you is enough." tumango ako.

Dahan-dahan akong tumayo at inayos ang bag ko, napalunok ako bago tumingin sa kanya. "S-sige, aalis na ako. Pero....babalikan kita mamaya dito pag-uwian!" kapag pagbalik ko dito ay nandito pa siya, ako na ang uuwi sa kanya.

Tumango naman siya, ayaw ko siyang iwan dahil sa sitwasyon niya pero pakiramdam ko mas lalala yun kapag hindi ako umalis at mabagot siya sa akin. Tsaka kailangan kong kausapin si Mark at baka alam niya kung sino ang may gawa nun kay Geo.

Maingat akong humakbang paalis sa rooftop hindi ko na siya nilingon dahil naaawa lang ako. Pero bago ako tuluyang makaalis ay narinig ko siyang nagsalita.

"Don't you dare tell anyone about this even to that Marknell dahil hindi mo gugustuhin ang gagawin ko."

Napakagat labi ako at tumakbo nalang pababa. Nang tuluyan akong makababa ay napakamot ako sa kilay ko ng wala ng katao-tao sa hallway. Kaagad akong tumakbo papuntang cafeteria, hingal na hingal ako ng may bigla akong nabangga.

"Shit Namarih, where have you been!" ng iangat ko ang tingin ko ay laking pasasalamat ko ng si Mark ang nakabangga ko.

"And what the fuck are you wearing?!" agad akong napatakip sa Tenga.

"Ano ba yan! Kalma kalang, tara dali!" hindi na siya nakaangal pa ng hinila ko siya sa gilid ng malagong bulaklak.

Hinihingal pa akong tumingin sa kanya habang seryuso siyang nakatingin sa akin, medyo nababakasan ko doon ang kaunting galit kaya awkward ako na tumawa. "Hehe...k-kasi ganito...."

Don't you dare tell anyone about this even to that Marknell dahil hindi mo gugustuhin ang gagawin ko.

Napakagat labi ako, huhu bawal ko nga pala sabihin. Seryusong seryuso pa naman si Geo.