ALABORA

Bölüm 11

Ona bazen o kadar sinirleniyorum ki, deliriyorum tutamıyorum kendimi ama masum bakışları ve kendini savunma şekli birde delirmeleri ,farkındayım artık yanlış bile olsa yöntemim etkisini gösteriyor,daha çok yol var katedilecek ama görüyorum gözlerine cesaret oturuyor ,biraz kararlılık lazım ,pişmesi lazım daha.

Çok çok kırık kalbi .
Onu yeniden onarmak için neler yapmazdım ki .

İki gecedir benimle uyuyor, farkında değil ama tüm gece uykusunda sayıklıyor, bu sayıklamalar  benim bile kalbimin sıkışmasına neden oluyor.
Ve ona yaptığım her şey icin kendime lanetler okuyorum ama ne yaparsam yapayım benim de zamana ihtiyacım var ,ona kolay değilse bana hiç değil.

" Tamam amca vurma " .

"Amca söz veriyorum yeter ki o kemeri çıkarma "

"Ben hiç bir şey yapmadım ki yenge neden amcama doğruyu söylemiyorsun ".

" Amca beni o adama verme ".

" Baba neden giderken beni de götürmedin ki ?".

Ve şimdi daha iyi anlıyordum  neden her defasında sende beni bırakıp gitme deyişini.
Benim ona olan tüm hayvan gibi tavırlarıma sert yanlarıma rağmen bana sığınıyordu Efnan,çaresiz Efnan ,benim gibi bir hayvana sığınacak kadar çaresiz.
Onun kadar beni de yaralıyor bu hali, neler yaşattılar sana güzel kız.

Sabah başı göğsümde uyuyordu saçları yine her yere dağılmıştı .
Bayıldığım uzun kestane saçları.
Önceki gün saçlarımı okşayışı ,uyuduğumu zannediyordu ama kıpırdanmaya başladığı an uyanmıştım.
Ben beni uyandırıp kaçacağını düşünürken o saçlarımı okşamaya başlamıştı.
Her hali her an beni daha fazla şaşırtıyor ve büyülüyordu.
Hele sabah sokak ortasında ki deli halleri ahh Efnan ah
Sabah erkenden çıktığım için tüm gün onu görememiştim.
En son bıraktığımda yatakta uyuyordu.
Gün içerisinde odasından hiç çıkmadığını kapıyı bile sadece ben adamları yollayınca açtığını öğrenmiştim.
Ben yemek yollamasam tüm gün yemek yemeyeceğinden o kadar eminim  ki .
Hazırlanması için otelin güzellik salonuna in dediğim halde inmemişti.
Hasan'ı otele yollamıştım onu kulübe getirmesi için.
O kadar yoğundum ki kulüpten çıkamamış Efnan'dan kıyafetlerimi yollamasını istemiştim.
Saatime baktım neredeyse gelmek üzereydi.

Davetlilerden ünlü iş insanı Harun bey ile üst katta konuşurken adamın gözleri bir an arkama kaydı.

" Yok artık bu afet değil de nedir ?
Boran baksana şu geleni tanıyor musun,hatun resmen yürüyen cazibe ,aşırı seksi " dedi aklım Efnan' da olduğu için dönüp bakmadım..
Zaten son zamanlarda bir şekilde aklım bir şekilde hep ona kayıyordu.
İşte buna da ayrı sinirleniyordum.

"Ne adamsın Boran bir dönüp baksana ,sanki buraya bakıyor daha doğrusu birini arıyor offf gözlerinin güzelliği, hele o saçlar " dedi .
Harun dünya üzerinde görebileceğiniz en çapkın adamdır, gördüğü her kadını yatağa atmak aklından geçen tek şey.

" Baksana " dedi ve ısrarlarına dayanamayıp baktım .
Efnan'ı görmem ile elimdeki kadeh bir anda düştü Harun'a dönüp ;
" Salyalarını topla lan karım o benim " dedim sahiplenme duygusu tüm bedenimi ele geçirirken Efnan'a doğru hızlı adımlarla yöneldim.
Onu öldürecektiktim yada şu an etrafta onu yiyecekmiş gibi bakan tüm adamların gözlerini çıkaracaktım.
Yanına varıp elini bileğinden yakaladım ve hızlı adımlarla yürümeye başladım..
Onu bir an önce burdan çıkarmalıydım.
Yoksa hiç iyi şeyler olmayacaktı.

" Boran ne oldu dur " dedi hiç bir şeyin farkında olmayışı beni daha fazla gerdi .

"Yürü Efnan "dedim sinirle üst kattan inip arka kapının çıkışına ilerledim.