K3 Terug K3?

Epiloog

Julia schrok wakker. Ze lag terug op het vertrouwde appartement, aan de muren hingen foto's van haar, samen met Hanne en Marthe. De zon weerkaatste op de gouden plaat van 'Waterval', waardoor ze haar gordijnen dichtdeed. Ze hoorden gestommel in de woonkamer. 'Goedemorgen Julia! Lekker geslapen?', Marthe geeuwde. 'Heerlijk, jij niet dan?', Marthe knikte. 'Jawel, maar ik heb een rare droom gehad en daardoor voel ik me zo raar.', Julia keek Marthe raar aan. 'Mooie ketting, trouwens? Waar heb je die gekocht?', Julia keek naar de ketting om haar hals. 'Marthe, je gaat me niet vertellen dat je alles bent vergeten?', Marthe keek haar vriendin raar aan. Op dat moment werd ook Hanne wakker. 'Goedemorgen, Marthe!, goedemorgen Julia! Ik heb echt fantastisch geslapen en zo mooi gedroomd!', Julia keek haar andere vriendin recht in de ogen. 'Hanne, jij weet toch nog waar deze ketting vandaan kwam?', Hanne keek Julia raar aan en wees vragend naar de ketting om haar hals. 'Die ketting? Was die niet van je overgrootmoeder ofzo?', Julia moest lachen. 'Grappig, dat was het excuus dat Thomas verzon toen we ondervraagd werden door die politiecommissaris?', Marthe en Hanne keken Julia raar aan.

'Thomas? Politiecommissaris? Heb je weer teveel naar films gekeken?', Julia snapte er niets van. 'Nee, Thomas heeft ons geholpen om terug K3 te worden en mede daardoor zijn we op het politiekantoor beland en hij heeft ons er toen uitgepraat!', Marthe en Hanne moesten lachen. 'Je droom vannacht voelde zo echt aan, dat jij dacht dat het echt gebeurde, dat is het!', Julia knikte negatief. 'Nee, ik zweer het jullie. Niemand wist nog dat wij K3 waren. Iedereen dacht dat Karen, Kristel en Kathleen terug K3 waren! We kregen hulp van Thomas, die ook bij Studio 100 werkte. Als ik hem straks zie, zullen jullie het wel terug weten!', Hanne en Marthe wisten niet wat ze moesten denken, maar besloten om haar te laten doen.

Toen ze diezelfde morgen op Studio 100 aankwamen, werden ze dit keer wel hartelijk ontvangen. De gouden platen aan de muur waren terug normaal en de vrouw achter de balie wist wel wie ze waren. Julia besloot om het gewoon te vragen: 'Is Thomas al aangekomen vandaag?', de vrouw keek op. 'Thomas? Ik ken geen Thomas', Julia keek de vrouw raar aan en dat was niet de eerste keer vandaag. 'Thomas werkt hier toch als productieleider, hij was bezig aan een project met K3. Hij heeft het me nog zelf verteld.', Hanne en Marthe besloten om haar vriendin uit de bres te helpen. 'Sorry, ik denk dat Julia een beetje aan het doorslaan is. We zullen maar gewoon doorlopen.', Hanne en Marthe trokken Julia mee, verder het gebouw in. 'Wil je nu eens ophouden met heel dat 'Thomas-gedoe', accepteer het. Dromen zijn bedrog, Julia!', Julia lachte. 'Maar als ik wakker werd, lag hij er toch niet meer.', Hanne en Marthe begonnen medelijden te krijgen met hun vriendin. 'Julia, ik denk dat het beter is dat je even rustig aandoet. Ga even naar de cafetaria, drink iets, eet iets. Wij zullen je wel komen halen.', Julia besloot om te luisteren, maar kon het nog steeds niets bevatten dat Hanne en Marthe haar niet geloofden. Toen ze aankwam in de cafetaria, viel haar kwartje. 'Thomas heet helemaal niet Thomas en tuurlijk weten Hanne en Marthe niet meer wat er gebeurd is, die ketting!', Julia trok de ketting van haar hals en keek er naar. 'Jij gaat mij nog moeten helpen!'