SINFUL AFFINITY (completed)

PT. 23

Hanz woke up earlier than Elaine. Dahil nga may pasok pa, siya na rin ang naghanda ng lahat, kasama ang mga isusuot nito, kakainin at gagamitin.

Maaliwalas ang umaga niya, knowing that something happened between them last night, which brought them the closure again. Inspires him to give more effort. It was unexpected, hindi niya in-expect na mahahantong sila sa ganoon... Pero ang mahalaga ngayon, he had mark her as his. Wala rin siyang plano na pakawalan si Elaine, kung sakali man na ipagtaboyan siya nito ulit.

Sa huwebes pa ang balik ng mga katulong nila, kaya siya muna ang nag aasikaso sa sarili niya. Hindi naman siya ignorante pag dating sa gawaing bahay. If he'll rate himself, he'll award his own as an expert. No'ng dyes anyos siya nagsimulang matuto sa mga gawain, sa tulong ng katulong nila ay nagagawa niya ang mga 'yun ng hindi nasasaktan. Masaya din naman siya sa tuwing ginagawa ang mga ito. He gets to learn more.

He was cooking when... 

"Ahhhh!!!" Elaine shouted that panic him. Mabilis niyang binitawan ang mga hinuhugasan niya, umalis sa kusina at inakyat ang ikalawang palapag ng bahay, tinakbo ang kuwarto kung saan niya iniwan ang dalaga. Right after he opened the door, the beautiful woman who was straddling over his bed... Welcomes his vision. She's kind of scared. Crying.

Tinawid niya ang pagitan ng pinto at kama, "W-What happened?" Her voice trembled, as she is holding the cloth that covers her nakedness, tightly. "B-Bakit ako nandito sa kuwarto m-mo?" Her voice isn't that loud, she's trying to calm down... He can sense that. 

Kumilos siya at umusog papalapit dito. Para maabot niya ang mukha nito at mapunasan rin ang mumunting luha nito. Aww, his Elaine is so cute! He can't help but adore her more. "What are you thinking now?" He asked, seriously. Hindi binigyan si Elaine ng hint para sa tunay niyang nararamdaman sa umagang 'yun. 

Umiling ito. Tila ba ayaw nitong maniwala. "It can't be..." She mumbled. Umatras siya hanggang sa dumikit ang kanyang likuran sa board ng kama ni Hanz. "Hindi pwede..." She's into it again. Realizing it to late. 

"We had sex last night, Elaine. At pareho natin 'yung ginusto. Nagpigil ako, pero inakit mo 'ko. Kaya satin nangyari 'yun." Pagsasabi niya ng totoo. Napasinghap si Elaine sa sinabi niya, kasabay ng pagtakip ng kanyang mukha. Bending her knees at niyakap pagkatapos. She had done the same mistake again. Gusto niyang kastiguhin ang sarili dahil sa sarili niyang katangahan. Ngunit, ano pa nga ba ang magagawa niya? What's done is done. 

"I tried to push you, but you're not letting me go..." Dagdag pa niya at umusog papalapit dito. "You gave yourself to me--"

Napatakip si Elaine sa kanyang tenga, closing her eyes tightly. "Please, stop! Litong-lito na ako, Hanz. Parang sasabog na ang utak ko sa ginawa natin! Hindi ko gustong manisi, kaya please lang! Kung ayaw mong magalit ulit ako sa'yo... Pagbigyan mo nalang ako." Pagsusumamo niya, na sinabayan pa ng pamumuo ng luha sa mga mata niya. 

Hanz stood up, tiningnan muna niya ng ilang segundo si Elaine bago dinala ang sarili palabas ng silid. Napahilamos siya, at napahilig sa harapan ng pintuan. Akala niya, ayos na sila. Pero hindi pa pala. Nawala sa isipan niya na lasing ang dalaga kagabi, at ang nangyari ay isa na namang pagkakamali. Sana ay huwag na naman silang bumalik sa dati nilang situwasyon, nakakapagod na kasing tiisin ang paglayo nito sa kanya. 

Right after Hanz walk out from his room, tumayo si Elaine at iniwanan ang kama. Pero napapigil nang makita ang mattress na namantyahan ng dugo. Tears trickled down her cheeks. She lost it, she really gave herself to him. 

Tapos ano na ang gagawin niya? Magsisisi? Kung kailan tapos na, tiyaka pa siya mag rewind ng kagagahan niya? Bvllsh't, tama na ang sisihan at kailangan na niyang mag mature para mag isip ng kung anong maaaring maging solusyon nila. She has to be strong. Walang magandang idudulot ang pagiging mahina at pagiging duwag sa kanya.

Pinalis niya ang kumawalang luha sa pisngi niya at dinala ang sarili sa closet at kumuha ng tuwalya para makaligo na siya. She cleaned herself very well. Trying not to bother herself about the happenings last night. 

Call her crazy, pero hindi niya na rin niya kaya ang magtago at umiwas nalang palagi. Nakakaumay na ang maging duwag. Since nasimulan naman na rin niya ang pagkakamali na'to... Can't she be selfish and be with him even if they're not allowed to be together? Kahit limitado at may hangganan lang ang oras nila, gusto niya lang maramdaman ulit ang saya na kasama ito. 

Inirolyo niya sa katawan niya ang tuwalya bago lumabas ng banyo, naggamit rin siya ng spare towel na ginamit niya sa pag tuyo ng buhok niya. Saktong sa paglabas niya ay ang pagsara rin ng pinto ng kuwarto ni Hanz. Napatingin siya sa pinto. Mukhang pumasok ito. Tiyaka siya napatingin sa kama. Her heart moved sa nakita. 

Kaya siguro ito pumasok dahil sa inihanda nito ang mga gamit niya na sususotin niya para sa eskwela mamaya. How could she stay mad at him ng matagal, kung ganito ito ka pursigedo? Hindi din mahirap na patawarin... He's always like that, giving more efforts towards her... helping with the things which she was not good... supporting her at all costs kahit pa na sa panget na pamamaraan. Parati kase siya nitong ini-insulto. Kahit pa na sabihin nitong umalis siya at wala itong pake at aalis siya, ito pa rin ang maghahanap at maghahabol. 

Naiiling nalang siya, tiyaka dinampot ang mga susuotin niya at sinuot ang mga iyon. Makalipas ang ilang minuto. Tapos na siya, at napagdesisyonang palitan ang bed sheet nito na may mantsa ng dugo dahil sa pagtatalik na naganap no'ng gabi. 

Napagdesisyonan niya na ring lumabas pagkatapos nun, pero sa pagbukas mismo ng pintuan... hindi niya inaasahan na tatambad sa kanya ang hindi mapakaling si Hanz. Her brow arched at him. 

"Anong ginagawa mo?" Pag ma-maldita pa niya. 

Nagtaas ito ng tingin sa kanya, "Galit ka ba sakin? Iiwasan mo na naman ba ako?" Sunod-sunod nitong tanong sa kanya. Nangunot ang noo niya sa mga tanong nito. P ero sa huli, napapabuntong-hininga nalang siya. 

Nilapitan niya ito at masuyong niyakap na tiyak ikinagulat talaga nito ng husto. Napansin niya rin kung papaano ito manigas sa kinatatayoan. She encircled her arms to his back at ipinatong ang chin niya sa balikat nito. Sinabayan pa ng mala-tambol na tibok ng kanyang puso. 

"Alam kong mali, sa mata ng iba, sa pananaw ng mga magulang natin at sa diyos. But, Hanz... Ikaw nalang ang tama na nakikita ko ngayon... Can't we make this right for us? Kahit na sa atin nalang ang matirang tama..." She hug him tight, not letting him go. "I'm sorry rin kung pinagtaasan kita ng boses kanina..." 

Dahil sa sinabi ng dalaga, nawala lahat ng inhibisyon ni Hanz sa puso niya. Ang mga inaalala niya kanina ay parang anino na naglalaho sa dilim at nabigyan ng kapayapaan. His heart dwells in pleasure towards the girl's request. Niyakap niya ito pabalik na may malaking ngiti sa mga labi. Masaya at hindi pa gaano makapaniwala. 

"Of course! Nandito lang ako para sa'yo, Elaine. Para sa'tin, I will do my best para mapasaya at makasama ka. Ikaw lang din ang tama sa akin ngayon, Elaine..." He said sincerely, down to the bottom of his heart... He mean it. Inihiwalay niya sa yakap ang dalaga para mahalikan ito sa noo, na malugod ring tinanggap ni Elaine. Walang alinlangan. 

Whatever fate might brought for them, the both of them hope together... Na sana huwag masyadong mahirap at malampasan nila 'yung pagsubok.