I'm Not Sorry- Bang Chan, Stray Kids♡ {Dutch}

23. This is wrong

Minho stapte de lift uit en liep naar de kamer waar hij moest zijn. Er stonden twee bewakers voor de deur maar die herkende Minho. Hij liep verder en zag hem zitten. De baas. Hij had donker bruin haar, bijna zwart en droeg een zwart mondkapje. Je kon alleen zijn ogen zien. Hij zag er iets jonger uit dan verwacht. "Ga zitten" commanderede hij tegen Minho. Hij knikte en ging zitten. De mysterieuze man zat voor hem. Hij pakte een paar papieren en schoof het naar Minho. "Ik weet dat de zaken niet verlopen als het eigelijk moest. Maar op jou kan ik vertrouwen. Minho knikte vereerd en keek naar de papieren. Het waren de papieren van Bang Chan, Hwang Hyunjin en..... Park Y/n "Wie is dat?" Vroeg Minho. De jongen met het masker schoof de papieren dicht naar Minho toe "Dit zijn de drie verdachte die de sleutels zou kunnen hebben. Één van de drie heeft de sleutel" Minho bleef naar de papieren staren. Hij kon niet geloven dat Hyunjin en Bang Chan de sleutel zou kunnen hebben. "Weet je het zeker?" Vroeg Minho zonder twijfel. "Twijfel niet aan mij" Zei hij. Minho knikte. "Vermoord degene die de sleutel heeft" Hij zei. Minho's ogen werden groot. "Wat als Hyunjin of Chan het is?" Vroeg hij. "Je hebt me gehoord" Zei de man.

_____________________________

De zon ging al langzaam op. Y/n had amper een oog dicht gedaan. Ze voelde het bed bewegen door Hyunjin en hoorde zijn voeten op de grond komen. Ze keek naar de klok het was 5 uur in de ochtend. Ze ging rechtop zitten en keek hem aan. Hij liep dichterbij "Kom opstaan" Y/n knikte en keek naar het tape wat om haar handen zat. Hyunjin pakte een mes uit zijn broekzak. Hij pakte haar handen vast en sneed het tape kapot. Ze keek hem aan. "Heb je een telefoon bij je?" Vroeg Hyunjin. Y/n dacht na. Hyunjin kwam dichterbij legde zijn hand op de zakken van haar vest. Hij keek haar aan en pakte haar telefoon er uit. "Heb je nog andere spullen?" Vroeg hij. Y/n schudde haar hoofd. "Beter dat je de waarheid verteld" Ze knikte. Hij controleerde haar jas zakken. Maar ze had niks anders meer.

Hyunjin pakte y/ns kin vast om naar hem te laten kijken. Y/n keek hem aan. Hij keek diep in haar ogen. Zijn diepe bruinen ogen op haar gericht. Het vertelde iets. Na een paar seconden in elkaars ogen gestaard te hebben, trok hij haar dichterbij hem en drukte hij zijn lippen op die van Y/n. Ze was verbaasd maar ook weer niet. Ze wist niet wat ze nu zou moeten doen of zeggen. Hyunjin trok terug en keek haar aan. Hij ging met zijn hand door haar haar. Haar zachte lange bruine haar. 'We moeten gaan' Hyunjin commanderede. Y/n wist niet wat hij daar me bedoelde maar ze knikte gewoon. Hij pakte haar pols vast en trok haar mee. Ze liep maar mee.

Ze liepen naar de auto en ze stapte in. "We moeten snel gaan" Hij starte snel de auto en reed weg. Y/n keek uit het raam. Het was koud en regende. Haar armen en benen onder haar kleren hadden kippenvel. Ze zat daar stil en zwijgend. Maar er ging van alles door haar hoofd. Ze slikte. "Ga je me vermoorden?" Vroeg ze heel zacht. Hyunjin keek haar aan. "Natuurlijk niet" Hij zei. Y/n keek naar haar handen. Ze trilde een beetje. Het was koud en onverwachts. Het leven is onverwachts. "Waarom dacht je dat?.... ben je bang voor mij?" Vroeg Hyunjin met een grijns op zijn gezicht. Natuurlijk was ze dat. Hij was zo onverwachts en onvertrouwbaar. Het was even stil. "Je vermoorde Seungmin" Zei ze zacht. "Ik? Ik vermoorde hem niet. Ik hielp hem alleen. Hij had toch niks beters te doen" Hyunjin Zei alsof hij het geen ene fuck er om gaf. Wat ook zo was. Zijn woorden maakte y/n gek. Ze kneep in haar handen. Hoe kon hij! Dacht ze. Ze zat maar daar. Liet niets merken hoe ze voelde. Maar de angst voor Hyunjin werd grooter. Hij bleek het niet zo erg te vinden om iemands leven kapot te maken. Natuurlijk boeiende hem het niets. Y/n slikte. All die gedachten door haar hoofd. "Waarom nam je me mee?" Vroeg ze zacht. Hij grijnsde. "Omdat je van mij bent" Hij zei. Y/n dacht na, geen idee hoe ze moest reageren.

Hyunjin stopte ergens de auto. Het was rustig en de zon ging langzaam op. Hij keek naar Y/n. "Dus vertel eens Waarom je weet dat Chan de sleutel heeft?" Hij commanderede. Y/n dacht even na. Wetend dat elke leugen tegen haar kon gebruikt worden. "Ik gaf het aan hem" Hyunjin zuchte. "Je had dat niet moeten doen...... zoms ben je echt teleurstellend' zijn stem was streng. Y/ns hard klopte snel van angst. "Maar zolang je bij mij bent zal er niks mis gaan." Hyunjin Zei met een grijns op zijn gezicht. Y/n kreeg kippenvel. Ze deed één hand achter haar rug en probeerde de deur open te maken. Ze zocht de hendel met haar hand. Ze had de handel en trok er aan. Maar het ging niet open. De deur zat opslot. Een harde klik was te horen. Hyunjin keek haar snel aan. "Wat probeerde je?" Vroeg hij. Y/n slikte. "Ik....-" Hyunjin pakte haar kin vast en trok haar dichterbij. "Je komt niet van me af" Hij zei. Y/n keek hem aan. "Ik geef om je" Hij zei. Ze wist niet wat ze moest doen. Hyunjin kuste haar. Y/n wou terug trekken maar ze wist dat dat probleemen kon veroorzaken. Hij kuste haar harder. En de andere hand raakte hij haar nek aan. Hij kuste haar grover. Zijn handen geleden naar haar vest en trok de rits naar beneden. Hij trok haar vest uit. Hij stopte me kussen en keek haar aan. Zijn handen gingen onder haar shirt. Hij grijnsde. Y/n kreeg kippenvel. Maar toen klonk er een hard geluid. Hyunjin deed zijn handen terug en keek naar het stuur van de auto. Het was Y/ns telefoon. Ze werd gebeld. Bang Chan Hyunjin en Y/n keek er naar. Hij grijnsde "Oh.. het is je ex" Hij zei. Hij pakte de telefoon en nam op. "Hey Y/n hoe gaat het?" Chan Vroeg. Y/n hoorde zijn stem. Ze miste hem. "Het gaat goed met haar" Hyunjin antwoorde. "Hyunjin?!" Chan hoorde zijn stem. "Ja ik ben het. Lange tijd niet gesproken" Zei Hyunjin. "Waar is Y/n!!" Chan schreeuwde. "Maak je geen zorgen. Er word hier goed voor haar gezorgd" Hyunjin grijnsde naar Y/n. "Jij Fucking idiot!" Chan schreeuwde weer. "Wil je haar terug?" Hyunjin vroeg. "Geef haar terug!" Chan riep. Hyunjin dacht even na. "Okey prima" Antwoorde hij. "We ontmoeten elkaar bij de parkeergarage" Chan commanderede. Hyunjin hing op.

Hij keek naar Y/n. Hij pakte allebij haar handen vast. Hij pakte touw en deed het strak om haar handen heen. En trok strakker. Het deed pijn bij haar handen. "Wat jammer nou" Zei hij. Hij startte de auto. "Maak je geen zorgen, hij krijgt je niet" Hyunjin mondhoeken gingen omhoog. Daar was zijn grijns weer. Y/n wist niet wat hij van plan was. Ze slikte.

Uiteindelijk kwamen ze bij een auto parkeergarage. Het was stil en rustig. Ze zacht Chan staan. Hyunjin stopte de auto en stapte uit. Hij haalde y/n uit de auto, pakte haar vast en trok haar mee. Y/n keek naar Chan die 20 meter van hun vandaan stond. "Klaar met die stomme spelletjes en geef Y/n aan mij!" Chan riep.

_____________________________

1296 woorden