24. Lost control

104 4 6
                                    

Uiteindelijk kwamen ze bij een auto parkeergarage. Het was stil en rustig. Ze zag Chan staan. Hyunjin stopte de auto en stapte uit. Hij haalde y/n uit de auto, pakte haar vast en trok haar mee. Y/n keek naar Chan die 20 meter van hun vandaan stond. "Klaar met die stomme spelletjes en geef Y/n aan mij!" Chan riep. Chan liep iets dichter. "Blijf staan!" Riep Hyunjin. Chan liep door.
Hyunjin duwde y/n op de grond zodat ze op haar knieën ging zitten. Hyunjin pakte een pistool uit zijn broekzak. Chan's ogen werden groot en stond stil. Hyunjin richte het op Y/n's hoofd. Y/ns hart ging tekeer. Ze was bang. "Wat wil je?!" Chan schreeuwde. "Ik hen gehoord dat je de sleutel heb" Hyunjin grijnsde. "De sleutel?" Chan vroeg. "Ja! Doe niet alsof ik achterlijk ben!" Hyunjin Schreeuwde. Het was in de hele parkeergarage te horen. Y/n schrok. Ze wist niet wat ze moest doen. Ze wist dat Chan niet de sleutel had maar Y/n had het. "Ik heb die kut sleutel niet!!" Chan riep. "Oh echt niet?" Hyunjin drukte het pistool tegen Y/ns haar hoofd. Ze keek naar de grond. Ze voelde het pistool tegen haar hoofd gedrukt worden. Ze voelde angst en trillingen. Wetend dat ze elk moment dood kon gaan. Net als een prooi. "Vertel me waar het is! Of ik schiet haar kop er af!" Hyunjin Zei. Chan wist niet wat hij moest doen. "Ik heb het niet!! Laat haar gaan!!" Hij riep. Hyunjin twijfelde. Loog ze dan tegen me?" Hyunjin dacht. Hij keek naar Y/n "jij bitch!" Hij schreeuwde. Y/n keek op. "Nee ik heb het ook niet" loog ze. Hyunjin pakte haar bij haar kraag vast. "Lieg niet tegen me!!" Hij schreeuwde. Zijn ogen waren vol woeden. "Laat haar gaan!!" Chan schreeuwde. Hyunjin keek naar Chan. Nu was het Y/n's kans. Y/n trapte Hyunjin keihard tegen zijn scheen aan en pakte het pistool vast. Ze rende snel naar de auto. Ze start zo snel mogelijk de auto. "Jij bitch!!!" Hyunjin Schreeuwde hard. Y/n reed snel weg. Hyunjin probeerde er achter aan te rennen maar er was geen kans. Y/n reed snel weg. Ze had geen rijbewijs, maar ze wist hoe een auto werkte.

2 hours later

Y/n wou zo ver mogelijk van hun vandaan. Zo ver mogelijk van Hyunjin en selfs van Chan. Ze keek naar het touw dat om haar handen geknoopt zat. Het was lastig auto zijden. Ze lette weer op de weg. Ze zag Chan in haar hoofd. Wat had hij verkeerd gedaan? Waarom liet ik hem zo achter? Ze keek naar de stoel naast haar. Daar lag het pistool van Hyunjin. Ze duwde het op de grond van de auto. Zou hij me echt vermoord hebben als ik nog een paar seconden wachte? Voor één stomme sleutel. War heeft hij er aan?.... Waarom is de sleutel zo belangrijk voor hem? Y/n dacht diep na.

Ze stopte ergens waar geen mensen waren. Het was een stul plekje naast een bos. Met een paar verlaten hekjes. Ze stapte uit. Ze keek om haar heen. Opzoek naar iets scherps om het touw los te krijgen. Ze liep iets verder en zag een laag hekje met stekels er op. Ze liep er naar toe. Ze deed haar handen zo ver mogelijk uit elkaar. Het was niet zo ver maar wel genoeg. Ze deed het touw stukje tegen de stekels aan en schuurde het er tegen aan. Het touw brak bijna. Ze duwde harder waardoor al haar gewicht het touw duwde. Het touw brak los. Maar Y/n was te laat. Haar handen vielen in de stekels. "Ahhh!" Ze schreeuwde het uit van de pijn. Ze zag bloed op het hekje. Ze moest haar handen uit de stekels halen, ookal wist ze dat dat veel pijn zal doen. Ze haalde haar handen er uit. Haar tanden stevig op elkaar. Ze keek naar haar handen. Ze trilde en er stroomde langzaam bloed uit haar handen. Het was een diepe snee. Het bloed stroomde over haar polsen. Vers rood bloed. Ze dacht aan wat Hyunjin zei "Soms ben je echt teleurstellend" Haar ogen werden vochtig. Haar handen deeden pijn en haar hart. Ze trok haar schoenen uit, en trok haar sokken uit. Ze pakte de sokken en knoopte het strak om haar handen. Haar tanden waren geklemd op elkaar. Het deed pijn. Ze wou de schoenen aan trekken maar er viel iets uit. Een sleutel. De sleutel waar Hyunjin de hele tijd opzoek naar was. Y/n wist het. All die tijd dat ze bij Hyunjin was en hij merkte niks. Aleen maar leugens. Ze pakte het op en keek er naar. Een gewoone grijze sleutel met een metalen gloed. Niks bijzonders. Er stonden vier nummers op. 2000. Maar alsnog niks bijzonders. Ze stopte het in haar broekzak en trok haar schoenen aan.

Ze liep naar de auto en stapte in. Haar handen op het stuur deden pijn. Ze zag het bloed langzaam door de sokken heen gaan. Ze moest snel verband kopen.

Ze kwam bij een dorpje. Het was rustig en uitgestorven. Niemand was er. Ze stapte uit en keek om haar heen. Bang dat iemand haar gevolg had. Ze keek naar haar handen. Ze moest opschieten. Ze trok haar mouwen er over heen en liep het kleine winkeltje in. Het was uitgestorven. Er was maar één iemand. Ze liep snel door de schappen opzoek naar wat ze nodig had. Ze liep verder en zag pleisters. Pleisters zouden niet genoeg zijn. Ze keek naar de groten schappen en zag het. Ze haalde het pakje verband er uit. Ze keek er na. Ze had geen geld op met te kopen. Ze deed het in haar binnenzak van haar vest en liep rustig de winkel uit alsof er niks aan de hand was.

Ze liep weer naar de auto. Ze stapte in. Ze haalde het verband er uit. Ze deed de sokken doorweekt door het bloed van haar af. Ze gooide het uit het raam. Ze pakte het verband, en begon het om haar handen te wikkelen. Ze trok het strak aan. Zo strak mogelijk.

Nadat ze het verband om bijde handen had gedaan ging ze met haar rug tegen de stoel leuning zitten

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.


Nadat ze het verband om bijde handen had gedaan ging ze met haar rug tegen de stoel leuning zitten. Ze ademde diep in en uit. Ze keek naar de auto. "Ik haat deze plek, ik haat alles" ze kneep in haar handen. Wetend dat het bijna doen. Ze keek naar de grond van de auto en zag het pistool van Hyunjin. Ze pakte het op en keek er naar. Ze drukte het tegen haar hoofd aan en dacht aan de situatie met Hyunjin en Chan. Een straan rolde over haar wang. Ze deed het pistool in haar binnenzak van haar vest. Ze stapte uit de auto en liep weg. Ze liep naar een uitgestorven parkje. Het was koud en mistig.

_____________________________

1157 woorden

I'm Not Sorry- Bang Chan, Stray Kids♡ {Dutch}Où les histoires vivent. Découvrez maintenant