I'm Not Sorry- Bang Chan, Stray Kids♡ {Dutch}

1. Work

31 augustus-

Het was vroeg in de ochtend. Het regende hard. Y/n stapte de bus uit, en begon te rennen. Toen ze rende. Viel haar telefoon op de straat. Ze rende terug om haar telefoon te pakken. Maar iemand anders pakt hem al. "Hier" Zei een mannelijke stem. Ze kon niet zien wie het was maar hij had blond geverft haar met een bruine uitgroei. "Dankjewel" Zei ze en rende weer verder. Ze rende achter het gebouw waar ze moest zijn. Op de deur stond in het groot 'Allen voor personeel!' Ze trok de deur open en liep naar binnen.
"Hey Y/n" Begroete Seungmin.
"Hey Sungmin". Y/n trok haar jas uit en legde het op de stoel. "Het regend hard" Zei Seungmin die op zijn telefoon zat.
Y/n knikte. En liep naar de kassa, waar de mensen eten bestellen. De winkel ging over enkele minuten open.

Het was al middag.De regen was eindelijk gestopt. Maar Y/n stond nog steeds achter de kassa. Ze was moe, en haar benen stonden op het punt ingestorten. Er kwam iemand naar haar toe. "Hallo" Zei Y/n vriendelijk. Ze keek voor zich een zag een jongen staan. Hij had blond geverft haar met een bruine uitgroei. Hij was diegene die haar haar telefoon aangaf. Hij droeg een zwart mondkapje die hem mysterieus maakte. Maar Hij zag er vriendelijk uit. "Hallo ik wil graag een boba tea" Hij pakte zijn portemonnee en pakte zijn bankpas der uit. "Wilt u het meenemen of hier zitten?" Vroeg Y/n. Hij keek Y/n met een glimlach aan. "Ik drink het hier op." Hij knipoogt naar haar, en liep naar een tafel. Y/n keek verbaasd, en maakte de boba tea. En liep naar zijn tafel. Hij zat achter zijn laptop met veel papieren der voor. Y/n zette de boba tea op zijn tafel. "Alsjeblieft" Zei Y/n vriendelijk. "Ah Dankjewel" Zei hij met een lach. Ze glimlachte ook. En liep weg.

Pov Y/n-
Toen de laatste klant van de dag het café verliet. Deed Seungmin de deur opslot "Het was een drukke dag vandaag" Zei hij terwijl hij de deuren controlerend of ze wel op slot zaten. "Kom je?" Vroeg Seungmin die naar de achterkant van het cafe liep. Ik volgde hem. En we liepen naar buiten. We liepen samen een stukje op straat. Hij bracht me altijd naar de bushalte. Net als nu. We kwamen aan bij het bus hokje. "Dankjewel" Zei ik. "Geen probleem en fijne avond he" En hij liep weg. De bus zou elk moment kunnen komen. Ik ging op het bankje zitten. Het was koud, en ik was zo moe. Ik kon elk moment in slaap vallen. Maar toen kwam de bus. Ik stapte de bus in. En ging naar huis. Toen ik eindelijk thuis was. Besloot ik in mijn bed te kruipen. Ook al skipte ik mijn avond eten. Ik wou slapen.

_____________

Dit is het eerste hoofdstuk. Wel een beetje saai. En kort. Maar ik hoop dat je het leuk vind.
Thank you!♡

512 woorden