Maud//Bridgerton

💕4. Bölüm

"Daveti kabul etmeyeceğiz anne."

"Bence barışmak için çok güzel bir zaman."

"O onursuz ile barışmayacağım."

"Bu mevzunun özünü bize anlatmadığın sürece William, ben ve Violet sizi barıştırmaya çalışacağız. Bu yemek gayet iyi bir fikir."

"Hayatta gitmem."

Annem ve William tartışmaya devam ederken bıkkın bir sesle:

"Neden gitmiyoruz ki? Hem daveti kabul etmezsek onlar gibi onursuz olmayacak mıyız? Bence kabul etmeliyiz."

Elimdeki nakışı işlerken ikisi bana döndü. Annem:

"Bu duyduğum en iyi fikir Maud."

Ağabeyim William sinirle odadan çıktı. İki saniye sonra kafasını kapıdan uzatıp:

"Daveti kabul et. Eğer kavga çıkarsa sorumluluk almam."

"Bu eğlenceli olacak."

Alice ve George buna gülerken nakışıma geri döndüm. Eğlenceli bir akşam olacağı açık. Ama asıl merak ettiğim şey yıllardır bizden gizlenen kavganın gerçek sebebi. Bu akşam bu ortaya çıkacaktı. Tek umursadığım şey buydu.

Hazırlanmak için odama çıktım. Leylak ve sümbül renginde bir elbise giymeye karar verdim. Hizmetçim:

"Bu arada kuru temizlemeden haber geldi. Elbiseyi kurtaramamışlar."

"Üzülmedim. Açıkçası boyanmış bir halde daha iyi duruyordu."

"Şey acaba bu akşam incileri takmak ister misiniz?"

"Hayır. Sade olsun."

Aklıma boyanmış elbise geldi. Küçükken kır evinde elbiselerim her gün çamur içinde olurdu. Bende annemi dertten kurtarmak için en iyi şeyi yaptım. Pantolon giydim. Ama şehirdeyken bunu yapamazdım. Ayrıca Benedict Bridgerton'dan güzel bir hediye idi.

Arabaya bindiğimizde tüm aile gergindi. William sürekli saatini çıkarıp bakıyordu. Bu onun stresli olduğunun göstergesi idi. Joseph ise sıkıntıyla dışarıyı izliyordu. Alice ve George ise heyecanlıydı. Onların Bridgerton ailesini hatırladığından şüpheliydim.

Araba Bridgerton evinin önünde durduğunda sırayla indik. Büyükler gergin iken Alice ve George ise heyecanlıydı. Yavaş adımlarla giriş kapısına geldik. Uşaklardan biri tarafından açıldıktan sonra ana girişteydik. Tüm aile girişte bizi bekliyordu. Uzun bir merhabalaşmanın ardından yemek salonuna geçmek için yürümeye başladık. Koridordaki tablolara hayranlık içinde bakıyordum.

Simon'ın burada olmasını beklemiyordum. Ama leydi Bridgerton onu damat adayı olarak çağırırken annem onu tampon olarak görüyordu. En yakın William ve Anthony savaşında. Ve itiraf etmeliyim ki Simon'da bende bu savaşı bekliyorduk.

Yemek masasına oturduğumuzda ağabeyim, Anthony'nin sol tarafına oturdu. Annelerimiz bunu bilerek ayarlamıştı. Bense Anthony'nin sağ tarafında kalacak şekilde oturdum. Anthony ile aramda sadece Francesca Bridgerton vardı. Ağabeyim yanında ve benim karşımda ise Benedict vardı.

Yemekler servis edilirken annem:

"Davetiniz için teşekkür ederim leydi Bridgerton. Ailelerimizi tekrar bir arada görmek çok güzel."

"Beni kırmayıp geldiğiniz için ben teşekkür ederim. Lütfen unvanlara gerek yok."

Annem başını salladı ve hoş bir gülümseme ile:

"Görüşmeyeli uzun zaman oldu Simon."

"Evet düşes Catherine. Umarım iyisinizdir."

"Gayet iyiyim. Peki seni adaya döndüren şey ne oldu?"