Code Name: FROST

CHAPTER 10

"Who are you?" Seryosong tanong ni Samara.

Kamuntikan pang matumba si Gunter sa biglang pagtigil nito dahil sa sinabi niya.

Hindi makapaniwalang tumingin ito sa kaniya pagkatapos ay bumaling sa akin.

"Reece.... Reece. H-Hindi naman nawala ang ala-ala niya diba? Reece.. Why can't she remember me?" Pagdadrama nito na nakahawak pa sa kaniyang dibdib.

I couldn't help but be amused of them. Alam ko ang tungkol sa kanila dahil madalas itong makwento ni Samara sa akin noon. Gunter likes her since she entered NISS. Siya lagi ang reklamo ni Samara tuwing magkakausap kami but i never met him. Nakita ko lang siya sa mga larawang ipinapakita ni Sam sa akin kaya pamilyar siya noong nakita ko siya rito sa ospital.

"R-Reece! God! She can't forget me! Do something! Reece!" Naningkit ang mga mata ni Samara dahil sa ginawa nito.

"Reece!" Hinawakan pa ako nito sa aking balikat na para bang ano mang oras ay iiyak na.

Muntik na akong mapasigaw dahil sa isang brasong biglang pumulupot sa aking beywang at masuyo akong hinablot papalayo kay Gunter.

"Don't fucking touch her, Gunter!" Lorcan hissed and glared at him. Pagkatapos ay marahang inalis ang kaniyang braso na nasa aking baywang.

"Damot! Wala namang label." Gunter murmured.

"Gunter!" Lorcan and i warned in unison.

This idiot!

"Stop pestering my brother,Gunter. You might end up dead if you continue that hobby of yours." Samara commented.

Marahang lumingon dito si Gunter at ilang sandaling natigilan bago mabilis na tumakbo papalapit sa kinaroronan ni Samara.

Hindi pa man ito tuluyang nakakalapit ay itinaas ni Samara ang dalawang kamay niya at nagsalita, "I maybe injured right now but i can guarantee that i can break every bones in your body." She said and shot him with her cold gaze.

With a pale face, Gunter slowly distanced himself from Samara and spoke.

"Hindi ka parin nagbabago! Ang cold mo parin sa akin!" Pagmamaktol ni Gunter at lumapit kay Lorcan. Yumakap ito sa kaniyang beywang dahilan upang mahina akong matawa. Lumayo ako kay Lorcan at lumapit sa tabi ni Samara.

"Get off me, Gunter! What the fuck are you doing, you dickhead!" Lorcan shouted and pushed him harshly.

Nang tuluyang makaalis mula sa pagkakahawak ni Gunter ay tumakbo ito papalapit sa amin at nagtago sa aking likod.

"Are you a fucking gay, Gunter?!" He hissed.

"I am not!" Mabilis na sagot ni Gunter at tumingin kay Samara na ngayon ay nakataas ang kilay na nakatingin sa kaniya.

"I am not gay, Samara babe!" Depensa nito.

"Whatever." Samara said simply.

Lorcan tsked. Bumaling ito sa akin at hinigit ako papalapit sa kaniya pagkatapos ay tumingin sa kaniyang kapatid.

"This is Dr. Reece Henrietta Dela Garsia, the best anestheologist here in this hospital. " Pagpapakilala nito na ikinatawa ni Samara maging si Gunter ay napangisi sa sinabi nito.

"Hen, this is my sister. Agent Samara Fedorova of NISS." He added.

"I already introduced myself to her,Lorcan. And indeed she's really one of the best doctor here kahit si Tito Yuan ay ipinagmamalaki siya." Samara said and smiled widely at me. Hindi alam ni Lorcan at Gunter kung anong koneksyon mayroon kami ni Samara at mas mabuting akalain nila na ito ang una naming pagkikita.

"Agent Samara is just like a female version of you, Dr.Lorcan." saad ko.

"She really is. Pati nga sa ugali ay parehong pareho sila." Sabat ni Gunter na tinapunan nang masamang tingin ni Samara na aking bahagyang ikinatawa.

"If these two bother you in any way Dr.Reece call me and I'll put them in their place." Aniya.

Gunter and Lorcan scoffed.

"Hindi ako! Hindi ko iniistorbo si Dr.Reece. Ewan ko na lang diyan sa isa." Agad na depensa ni Gunter.

"Shut up, Gunter!" Lorcan hissed.

"I am not bothering her. In fact i am helping her. Right, Hen?" Sabi ni Lorcan na tila nag hahanap pa ng kakampi.

Ngumiti ako nang bahagya kay Samara, "Don't worry they are bothering me in a good way naman." Saad ko.

"See? We're not that bad." Agad na sabi ni Gunter na ikinailing na lamang ni Samara.

"I want to stay a for bit longer but i have a surgery. Maiwan ko na muna kayo rito." Pagpapa-alam ko.

"I'll see you around, Dr.Reece." Samara said and smiled at me before i left her room.

Kakaiba talaga sa pakiramdam na muling makita ang isang taong may malaking bahagi sa nakaraan mo masaya ngunit hindi maialis ang pangamba sa dibdib ko lalo na at alam kong isa na itonh senyales na hindi magtatagal ay malalaman na rin ng taong iyon kung sino nga ba ako sa nakaraan niya.

Isang bagay lang ang sigurado ako ngayon.

He will surely hate me oras na maungkat ang buong katotohanan.