Nekotsuki

#3

Iyi okumalar.
* * * * * * * * *

Sabah kalkınca diğerlerinin uyanmadığını görüp sevindi Damla. İtachi'yi kaldırmamaya çalışarak yataktan çıktı, belki ki boyutlar arası seyahat onları yormuştu.

Mutfakta kahvaltı için ekmekleri doğradı ve süt ısıttı. İşi bittiği için bir şarkı mırıldanarak arkasını döndüğünde, tezgaha onu bekleyen Konan ile şaşırdı.

"Konan-san, ödümü kopardınız!" derken eliyle kalbine bastırıyordu. Normalde keskin kulakları vardı ama ninja-kediler oldukları için doğal olarak onların hareketlerini duyması zordu. Biraz sakinleşince "Bir sorun mu var? Diğerleri hâlâ uyurken ayaktasın." diye sordu mor kediye.

"Erkenci bir insanım." diye kedi onu izliyordu. Damla biraz rahatsız olsa da telefonundan bir şarkı daha açıp bulaşıkları yerleştirmeye devam etti.

"Neden bu kadar sakinsin? Bu dünyada gerçek olmaması gereken kurgusal kişiler kedi olarak etrafında ama sen çok normal karşılıyorsun." Soruyu duyduğu sırada bir rafa tabak koymak için parmak uçlarına yükselmişti. Yere tam basıp bir an için karşısındaki beyaz, üstünde soluk gri denizci desenleri olan duvar kağıdına baktı. Yüzünde bir gülümseme ile arkaya dönmeden önce "Bilmiyorum." dedi.

"Sanırım çatlak birisi olduğumdan. Hiç garip gelmiyor, ben de kendime şaşırıyorum ama durum bu. Tek hissettiğim, mutluluk. Sanırım..." dedi.

İşine devam ederken "Eh," diye düşündü. "Onlara ileri derece asosyal bir otaku olduğumu ve neredeyse her gün anime ve manga karakterlerin gerçek olmasıyla ilgili kurduğunu söyleyemem herhalde."

Bu sırada Konan, kızın cevabını değerlendiriyordu. Arkasını döndüğündeki gülümsemesinin zorlama olduğunu görmüştü, son anda yüzünüze yapıştırdınız belli olan ama aslında kırık olduğunu gösteren bir sırıtıştı. Kötü bir durumda bile iyi kalma çabası. "Ama şimdi..." diye düşündü. "Gerçekten mutlu görünüyor. Bizim burada olmamız ona bir nedenden ötürü neşe veriyor gibi."

Kızın gülümsemesine ufak da olsa karşılık verirken diğerleri içeri girdi. Hepsi masaya yerleşir ve Damla sütü taşırmadan ısıtıp ekmeklerin üstüne dökerken, Amanda Lee dışında sesi çıkan yoktu.

"Bugün ne yapacaksınız?" diye sordu kız gevreğini yerken. "Ben birazdan dışarı çıkacağım ama öğlen dönerim."

"O halde, biz de sen dönene kadar bizi kedi yapan jutsu üzerine çalışırız. Bir şekilde geri dönmeden önce, bunu çözmemiz lazım." dedi Pein. Damla'nın yanaklarının kızardığını farketmemişti. Birilerinin gerçekten de ona göre plan yapmasına alışık değildi. Sadece hayallerinde olurdu bu.

"Eh yani, Kakashi'nin ninja köpeklerine yem olurlar yoksa..." diye düşündü Damla.

"Bir şeye ihtiyacınız var mı? Geri dönerken alabilirim." dedi kız kaşığını boş kâseye atıp kalkarken. "Süt için markete uğramam gerekiyor zaten."

Turuncu baş iki yana sallandıktan sonra Damla odasına çıkıp yatağına yöneldi. Bazanın altındaki çekmeceden koyu renk kot bir kapri ve beyaz, etekleri çiçek desenli rahat ve fırfırlı tişörtünü giydikten ve yüzünün Etrafındaki kısa perçemlerini tel tokalar ile yana sabitledikten sonra aşağı indi. Kedilerin yemeği bitmişti belli ki, kâseleri üst üste koymaya çalışıyorlardı. Damla bir süre gülerek onları izledikten sonra gidip yardım etti.

"Patilerle zor bir iş bu, o yüzden zahmet etmeyin." dediğinde Hidan "Jashin-sama aşkına, beş büyük ulusun en çok korkulan "S" seviye katil ninjalara bakın." diye söylendi. "Bir boka yaramıyoruz ve patilerimiz var."