YENİDEN | TAMAMLANDI |

12.BÖLÜM

"Yeriz."

Batı kaçamak bakışlar ile Aden ve Baran'a bakarken yanlarına gitmek istediğini fark ettim.Sanırım bana söylemeye çekinmişti ya da Yamaç gelmeden sormak istememişti.

"Neden arkadaşlarının yanına gitmiyorsun?"diye sordum.

"Yok."

"Neden?"

Omuz silktiğinde başımı eğerek elimi sırtına yasladım.

"Hadi gidip onlarla biraz daha oyun oyna sonra da eve gideceğiz."

Batı kararsız bir şekilde yüzüme baksa da beni başıyla onaylamış ve çocukların yanına gitmişti.

Bir süre onları uzaktan izledikten sonra lavaboya gitmem gerektiği için ayağa kalktım.

Lavabodan geri döndüğümde Batı'yı göremeyince korkuyla etrafa bakınmaya başladım.

Yamaç aynı yerde aynı erkek topluluğu ile konuşurken dış dünyadan soyutlanmış gibiydi ve Batı yanında değildi.

Yamaç'ın yanına gittiğimde varlığımı hissetmiş gibi omzundan geriye baktı.

Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi kapattığında yüzüne endişeyle baktım.

"Batı nerede biliyor musun?"

Kaşlarını çattı ve geniş salonda bakışlarını gezdirdi. Mavi hareleri endişe ile bana döndüğünde kendimi açıklama ihtiyacı hissettim.

"Lavaboya giderken şurada oynuyorlardı ama geldiğimde yoktu."

Derin bir nefes alıp verdi ve elimi sıkıca tutarak kalabalığın arasında yürümemizi sağladı.

Yaman abi yaşlarındaki adamın yanında durduğumuzda, " Batı, Baran ve Aden ile oynuyordu. Neredeler?"diye sordu Yamaç.

"Ege?"diye sordu adam, karşısındaki turuncu-kızıl karışımı saçlı ve benden küçük olan çocuğa.

"Bahçede oynayacaklardı. Bahçenin ışıklarını yaktım hatta rahat oynatsınlar diye."

"Tek başlarına bahçede bu saatte olmamalılar. Hava soğuk."dedi adam, Ege'ye bakarak.

"Kartal, gel bakalım." dedi Yamaç.

Bahçeye çıkacağımız sırada Aden koşarak yanımıza geldi ve adının Kartal olduğunu öğrendiğim adamın bacaklarına sarıldı.

Yamaç ve bana kaçamak bakışlar attı ve suçlu bir şekilde iç çekti.

"Biz saklambaç oynuyorduk. Ben ebeydim. Baran'ı buldum ama Batı'yı bulamadım."dediğinde Aden, kalbimin durduğunu hissettim ardından korkuyla şiddetli bir şekilde çarpmaya başladı.

Yamaç elimi bırakarak bahçeye koştuğunda ayağımdaki topukluları umursamayarak hızlıca çıkarıp yere attım ve peşinden koştum. Bahçeden dışarı çıkmış olabilir miydi?

Bahçenin içerisinde yürürken "Batı." diye seslendim.

Bahçedeki ışığın gitmesi ile etrafıma telaşla baktım. Evdeki ışık da yoktu.

Elektrikler tam gidecek zamanı bulmuştu!

"Batı!"diye bağırdı Yamaç yeniden.

"BUYDAYIM!"diye ağlayan sesi duymamla hızlıca oraya doğru koştum.

Bahçedeki ağacın önünde durdurduğumuzda başımı yukarı kaldırdım. Yamaç da hemen yanımdaydı.

"Buydayım ben !"dedi Batı ağlayarak.