Altın KAFES (DÜZENLENİYOR)

25 Bölüm: Özür dilerim güzelim.

Sizlere kıyamadığım için sınır koymadan önce yb attım.
Sınır geçtiğininde görüşürüz sizleri
seviyorum.

oy;100
yorum;100
☆🗝basmayı unutmazsınız değil mi?
🙂😊
❤keyifli okumalar....

Duran arabayla gözlerimi cama çevirdim, yol boyunca ne o nede ben
konuşmuştum.
Ona anlamaz bakışlar atarken neden
buraya geldiğimizi merak ediyordum.
Çünki deniz kıyısında ki bir eve gelmiştik ev ahşaptan yapılmış küçük
ama şirin bir eve benziyordu.
"Yıllarca bana kor olan o gözlerinin
nasıl yanıldığını göstereceğim sana!"
Birşey söylememe izin vermeden
arabadan inip benim tarafıma
doğru geldi. Kapımı açtığında inmem
için başıla dışarıyı işaret etti.
İndiğimde kapıyı kapatıp önden yürümeye başladı. Soğuk ruzgar saçlarımı savururken gök aniden gürüldemeye başladı. Korkuyla hemen
Ateşin koluna girdiğimde bana bakıp
başını olumsuzca salladı. Ne yaptığımı
idrak edip hemen kolunu serbest bıraktım.
çizeleyen yağmur taneleri uçuşan
saçlarımı ıslatırken yüzümde bundan
nasipini alıyordu.
Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım
Allahım nolur sen bana yardım et.
Kurtar beni bu zalimin elinden, bu gece
onunla geçirdiğim son gecem olsun.
Acılar kalpimi hissizleştirmişti,o kadar
acı çekmiştim ki, duygularım darmadağındı. Yüzüme düşen bir tutam
saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp
gözlerimi bir kaç saniyeline kapattım.
Yeni bir hayata doğru yürüyordum
bu gece herşey bitecekti, adımlarım beni hem kurtaracak hemde yakacak
olan  şeye doğru götürüyordu.
Durduğumuzda gözlerim içeriyi gösteren pencereye takıldı.
Olduğum yere çakılıp kalırken gördüklerim beynimde herşeyin donmasına neden oluyordu.
Zaman durmuş sadece sol göğüsümdeki
derin sızıyı hiss ediyordum. Göz yaşlarım benden izinsiz çoktan yollarını bulmuş usul usul kayıyordu.
Aldığım her nefes ciğerlerimde tıkılıp
kalmışcasına zor nefes alıyordum.
Kimdi bu adam? kimdim ben?
bu karşımdaki Murat olamazdı, o öyle
biri değildi ki!
İçerdeki iki tane kız ve Murat qrup
halinde ................... ne söyleyeceğim
ne tepki vereceğimi bilmiyordum.

yazardan...
Genç kadın gördüklerile kalpi param
parça olurken, Ateşin dudaklarında
zafer gülümsemesi vardı.
Yıllardır Muratın nasıl bir pislik olduğunu biliyor ama Efnanı hayal
kırıklığına uğratmamak onu üzmemek
için susuyordu.
Ama artık karısının herşeyi öğrenmesi
gerektiğini düşünüyordu nitekim öylede oldu.
Eğer Efnan gerçekten karısı olursa
hemen bir bebekleri olmasını sağlayacaktı.
Bebeği kullanmıyordu ama Efnanı kendisine bağlayan tek şeyin bir bebek
olacağının bilincindeydi.
Efnanın intiharı Ateşi derinden yaralamıştı, oda çok iyi biliyordu ki
Efnanı odasına bile kilitlese kendine
zarar verecekti.
Artık onu üzmek istemiyordu, tamamile
kendine ait kıldığında üzülecekti ama
zamanla herşeye alışacaktı.
Zaten her halukerde sevdiyinin canı
yanacaktı aynı şimdiki gibi.
Sevgili karısı bitkin bir halde camdan
sevişen Murat ve kadına bakıyordu.
Ateş daha fazla canının yanmasına
izin vermeyip efnanın kolundan tutup
arabaya doğru sürükledi.
Efnanın onu durdurma çabalarına
sinirle soluyup hemen kucağına aldı.
Zira bu soğukta üşütüp hastalanacaktı.
buz gibi olmuş elleri ve ağlamaktan
kızaran gözleri daha çok ökelendiriyordu Ateşi.
Başını göğüsüne koyan karısını daha
sıkı çekti göğüsüne.
Arabaya vardıklarında bir elile hemen
açıp koltuğa bıraktı kolları arasındaki
melek gibi kadınını.
Kendi tarafına geçtiğinde hemen arabayı çalıştırıp tekerleklerin bıraktığı
tiz bir sesle orayı terkettiler.
Artık herşey bitmişdi Efnan onundu
Efnanı sonsuzadek kendisine bağlı
kılacaktı. Ateş bunu uzun zaman önce
yapması gerektiğini düşünmeden edemedi.

*******

Duran arabayla gözlerimi camdan çekip arabadan indim. Sol tarafıma
baktığımda oda inmiş yanıma doğru
geliyordu. Kapının önüne geldiğimizde
Merve hemen açtı kapıyı, tebessüm edip "Hoşgeldiniz efendim" demesile
"Hoşbuldum" diyip merdivenlere doğru adımladım. Ayak seslerinden
Ateşinde arkamdan geldiğini anlamam
zor olmamıştı. Odaya girdiğimde hemen dolaba irelledim kendime bir gecelik çıkarıp Bonyoya girip hemen üzerimi çıkardım, aynada aksime baktığımda gözlerim ağlamaktan kızarmış yüzüm solgun bir hal almıştı.
Buz gibi suyu yüzüme çarpıb yüzümü
yıkadım.
Banyodan çıktığımda Ateş büyük camın
önünde durmuş sigarasını içiyordu.
Altında eşofman üstüyse çıplaktı.
ışığı kapatıp yatağa girdim. Soğuk çarşaf
tenimi ürpetirken Ateşinde yatağa doğru geldiğini gördüm. Yan taraf çöktüğünde yatağa uzandığını
anladım. Beni çıplak göğüsüne çektiğinde elimi sert göğüsüne koymuştum. Ağlamamak için kendime
verdiğim sözü tutmakta zorluk çekiyordum. Eğer şimdi ağlarsam Ateşi
öfkelendireceğimi çok iyi biliyordum.
Dudaklarımı bir birine basdırıp derin
nefes çektim ciğerlerime.
"Atık herşey bitti! seni her zerrene kadar kendime ait kılacağım" diyen
Ateşe baktığımda anlaşmamız aklıma
geldi. İliklerime kadar korkuyu hiss ediyordum, ben nasıl onun ola bilirdim
ki? O dokunuşlara katlana bilecekmiydim? başımı olumsuzca sallayıp bu düşüncelerimden kurtuldum.
"Ne oldu? yoksa unuttun mu anlaşmamızı?" başımı olumsuzca sallayıp "Uyumak istiyorum"dedim.
Beni üstelemeyip dudaklarını alnıma
basdırdı, "Seni seviyorum, Sana deli gibi aşığım Efnan, keşke seni nasıl sevdiyimi anlasan. Seni bu denli severken bile üzdüyüm için şerefsizin
tekiyim!"  Zaten akmakta olan gözyaşlarımı serbest bıraktım.
Dudaklarımdan firar eden hıçkırıkla
Ateş hemen çenemden nazikçe tutup
gözlerine bakmamı sağladı.
"Neden ağlıyorsun? Ağlamandan
nefret ediyorum!" dedi sitemle
"Dayanamıyorum artık ben bu acıları
hakk edecek ne yaptım ki?" Ateş sorum
karşısında başını olumsuzca sallayıp
"Hiç birşey güzelim ben seni hakk
etmiyorum" dedi, gözyaşlarımı elinin
tersile silip saçlarımı okşamaya başladı
kendimi uykunun derin kollarına bırakmadan önce Ateş'in  "Seni seviyorum herşey için özür dilerim. Affet beni güzelim" demesile gözlerimi
kapattım.

Bölüm hakkında  düşüncelerinizi alayım hemen😊

Sizleri seviyorum kendinize iyi bakın

Kelime:  700

Murat murat diyen değerli okurum
@bir_aya444 hadi  bir daha Murat
de bakayım😀❤😊
ve diğer Muratçılar🤣