Where to next??? By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 22 Πόσες μέρες τελειώνουν σε Η;

Η βαλίτσα μου είναι ανοιχτή στο κρεβάτι και εγώ απο πάνω της παλεύω να θυμηθώ τι χρειάζεται ένας άνθρωπος μαζί του στις διακοπές, γιατί κακά τα ψέματα μέχρι πέρυσι έκανα μόνο "διακοποιές?"
Είναι τόσο ενδιαφέρον το κόνσεπτ του οτι θα πάω διακοπές και μάλιστα μόνη μου για πρώτη φορά στη ζωή μου...
Βάζω τα καινούρια μου μαγιό και καμία δεκαριά εσώρουχα (εν τω μεταξύ για μια βδρομάδα πάω ,αλλά απο ότι φαίνετε έχω αποφασίσει να χέζομαι πάνω μου δύο φορές τη μέρα) και κάλτσες.Τώρα θα μου πείς τις κάτσες τι τις θέλεις? Αλλά δεν έχω πάει διακοπές Αύγουστο εδώ και χρόνια...δεν ξέρω τι κάνω και είναι ξεκάθαρο!
Η Λίλα ανοίγει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας και με βλέπει να αγωνήζομαι εσωτερικά...
"Φορέματα για παραλία,πετσέτες,σορτσάκια και πέδιλα.Καπέλο και αντιλιακό,aftersun γιατί είσαι πιο άσπρη απο χαρτί και το πρώτο πράγμα που θα συμβεί είναι να κάεις όσο αντιλιακό και να βάλεις!"

"Ρε συ Λιλού....είμαι κακός άνθρωπος?"
"Με δουλεύεις έτσι?Δεν μπορεί να το πιστεύεις αυτό.Ακόμα και το γεγονός οτι πήρες αυτό που σου αξίζει μετά απο τόσα χρόνια που σε πευδεύει αυτή η κάρχια και παρόλα αυτά σκέφτεσαι οτι εσύ είσαι η κακιά της υπόθεσης μας λέει οτι δεν είσαι !!!"
"Μα είχε τα εισητήρια, έχει κάνει κράτησεις και τα λοιπά..."
"Ναί αλλά τα έκανε σε βάρος όλων των υπολοίπων Μόνα. Δεν ρώτησε, ΕΙΠΕ!Και όχι μόνο αυτή, αλλά και όλη η κλήκα της. Σκέψου τον Μάριο που πήρε επιτέλους φέτος για πρώτη χρονιά Ιούλιο...Θυμάσαι τι έπερνε μέχρη πέρσυ?Μια εβδομάδα μετά απο έσενα...."
Και κάπως έτσι αρχίζω να καθησιχάζω τον εαυτό μου...δεν το έκανες μόνο για έσενα...το έκανες για το κοινό καλό...
Και τα εισητίρια στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι χαμογελάνε για πρώτη φορά σαν να είναι επιτέλους με το μέρος μου!

"Και μέσα σε όλα αυτά δεν σου είπα και το καλύτερο..." πήνω μια γουλιά ροζέ ημίξηρο σαν αυτό που θα πω να μου είναι τελείως αδιάφορο και όχι το μόνο πράγμα που σκέφτομαι σήμερα όλη μέρα....
Η Λίλα σηκώνει το βλέμμα της απο το συρτάρι με τα μαγιό και περιμένει υπομονετικά να τα ξεράσω όλα...
"Σήμερα χάλασε ο υπολογηστής μου...."
"Κάθε μέρα που τελειώνει σε Η χαλάει ο υπολογηστής σου.Πες κάτι που δεν ξέρουμε."
"Ήρθε ο Βλάσης να τον φτιάξει.Και μου έδωσε μια σοκοφρέτα."
"Μόνα παιδί μου είσαι χαζό;Απάντησέ μου με ένα ναί ή με ένα είμαι!Το παιδί είναι κινητό περίπτερο κάθε φορά που έρχεται στο γραφείο σου.Μια σοκολάτα σήμερα, ένα πακέτο ζελεδάκια τη Τετάρτη και κάπως έτσι έφτασες στα κιλά που ήσουν το Πάσχα.Πές μας κάτι καινούριο λέμε ,όχι κάτι που ξέρουμε εδώ και τέσσερα χρόνια."
"Είδε οτι αδυνάτησα κάπως, με ρώτησε αν το κάνω γιατί το βλαχαδερό δεν με θέλει όπως είμαι,του είπα οτι με το βλαχαδερό τελειώσαμε και αφου μου είπε να μην στεναχωριέμαι γιατί θα μου έκανε άσχημα παιδιά ,μου είπε οτι θα ήταν τυχερός αν τον έβλεπα." λεω με μια ανάσα γιατί αν δεν τα πω σε μία εκπνοή δεν θα τα πω ποτέ, και βλέπω λέξη με τη λέξη τα μάτια της να ανοίγουν όλο και περισσότερο με εκπλήξη.
"Ρε το Βλάσηηηη...Κοίτα τι μας έκανε το τοσο δά...Και εσύ;"
"Εγώ δεν ξέρω...Με έφερε προ εκπλήξεως.Χώρια που εκείνη την ώρα ήρθε και η Πατρίτσια και μας φώναζε για το meeting...Αλλά τώρα δεν θέλω να πάω αύριο στο γραφείο..."
"Γιατί;"
"Γιατί αύριο η μέρα τελειώνει σε Η."