Where to next??? By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 11 Με φάντασμα ή χωρίς, εγώ θα το Πάρω!

"Και δεν μου λες...Αυτό το σπίτι είναι καλύτερο από το δικό μας???..."

Ξεκινάει το παραλήρημα η Ελληνίδα μάνα και την κόβω στα γρήγορα πριν πάρει πολύ φόρα και δεν τη σταματάει τίποτα μετά. Χωρίς ανάσα τον λέει τον εξάψαλμο...Είναι και της εκκλησίας βλέπεις!

"Είναι παααάρα πολύ ωραίο σπίτι... Πρόσφατα ανακαινισμένο και δίπλα στο γραφείο!"

"Ναιιιιιί το γραφείο σε ένοιαξε! Αντί να παντρευτείς να κάνεις μια οικογένεια να δούμε και εμείς εγγονάκια, κάθεσαι σε μια καρέκλα όλη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή! Θα τα χαλάσεις τα μάτια σου....και τη μέση σου... Και τα χρόνια περνάνε!!! Τι νομίζεις ότι θα έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου για να κάνεις παιδιά? Θα φύγουμε εμείς μια μέρα και θα μείνεις ολομόναχη!!! Να πάθεις και τίποτα χτύπα ξύλο να μην έχεις ποιον να σε τρέξει!!!"

Βάζω τα δυνατά μου να μαζέψω όσα πιο πολλά μπορώ από τα πράγματα μου στο δωμάτιο μονολογώντας όπως κάνει και εκείνη...

"Θεέ μεγαλοδύναμε...δώσε μου κουράγιο να μαζέψω τα πράγματα μου να πάω στο άλλο σπίτι πριν καταλήξω να κληρονομήσω αυτό...και δεν θα το χαρώ κιόλας αν μένω στο μεγάλο το σπίτι που δεν πληρώνεις και το ενοίκιο...."

Με κοιτάει ύποπτα και λέει με το πιο σοβαρό ύφος που διαθέτει...

"Τι πάει να πει αυτό τώρα? Και σου έχω πει μην αναφέρεις το Όνομά Του επί ματαίω!!!"

"Πάει να πει ότι θα μπω φυλακή για ανθρωποκτονία!!! Άσε με χριστιανή μου να μαζέψω να πάω στο σπίτι μου!!!"

"Αυτό της πεθαμένης??? Χαράς το σπίτι! Και πώς τα κατάφερες να το κλείσεις τόσο γρήγορα? Αυτά τα πράγματα θέλουν δικηγόρους, συμβόλαια..."

"Μαμά η πρόταση μου έγινε εδώ και μια εβδομάδα...απλά δεν σας το είπα για να αποφύγω τη φασαρία σου και τον οδυρμό του μπαμπά... Που άλλος δεν έκανε παιδί, μόνο αυτός τη Μόνα!!!"

"Γιατί βρε παιδάκι μου μας το κάνεις αυτό? Δεν με λυπάσαι καθόλου? Τι θέλεις να τον έχω να κλαίει στα πατώματα πάλι γιατί έφυγες?"

"Ρε μάνα... Μέχρι πότε μπορεί μια γυναίκα να μένει με τους γονείς της? Πέρα από το ότι είναι γελοίο στην ηλικία μου, είστε και εσύ με τον μπαμπά όλη την ημέρα φωνές και καυγάδες και μόλις πάω να πω τίποτα σας βλέπω να ζουζουνίζετε! Ε δεν το μπορώ εγώ αυτό το πράγμα! Θέλω να πάω στο σπίτι μου να χαλαρώσω! Εδώ μέσα θα με στείλετε στο ψυχιατρείο μια ώρα νωρίτερα... Και είμαι κρίμα δεν είμαι???"

Μαζεύω και την τελευταία βαλίτσα και ακούω από κάτω την κόρνα της Λίλας. Κατεβαίνω τα σκαλιά και βάζω τις βαλίτσες μέσα στο μίνι βαν.
Οι μεταφορείς θα έρθουν αύριο το απόγευμα για να φέρουν τα υπόλοιπα έπιπλα... Και τώρα μου μένει μόνο να αγοράσω ένα ολοκαίνουριο κρεβάτι!!!
Μία νέα αρχή!!!