Where to next??? By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 8 Η ζωή είναι κύκλοι

"Θέλω να μπορούσα να δω τη φάτσα του μόλις μπει μέσα στο σπίτι..."

Λέω στη Λίλα καθώς πηγαίνουμε προς την πόρτα.

Πίσω μας επικρατεί το χάος!
Σε μια γωνιά του σαλονιού κάθετε μόνο του το PlayStation... (Η τηλεόραση ήταν δικιά μου) μια δύο κουβέρτες (που τις αφήνω από την καλή μου την καρδιά γιατί θα παγώσει το βράδυ) και ένας μεγάλος ναργιλές με τη σημαία της Τζαμάικα που είχε πάει μια φορά διακοπές όταν τελείωσε το λύκειο.
Στη κουζίνα δεν έχει μείνει ούτε μαχαιροπίρουνο, γιατί όταν του ζήτησα να πάρουμε αυτά που μου άρεσαν μου είπε εγώ τέτοια μαχαιροπίρουνα στο σπίτι μου δεν βάζω να τα αγοράσεις μόνη σου... Και έτσι κι έκανα! Όλες οι κατσαρόλες ήταν από το σπίτι της συχωρεμένης της γιαγιάς μου, και ακόμα και το πλυντήριο πιάτων μόνη μου το αγόρασα γιατί όταν του είπα ότι θα πρέπει να πλένει και αυτός κανένα πιάτο που και που γιατί εγώ δουλεύω μου απάντησε εγώ δεν είμαι αδερφή!!!

Τώρα θα μου πεις.... Δεν είναι όλα αυτά κόκκινα σημαιάκια για να τον τζάσεις μια ώρα αρχήτερα? Και θα σου πω βεβαίως και είναι....Όχι απλά σημαιάκια... Λάβαρα ολόκληρα ήταν... Αλλά από ότι φαίνεται το κόκκινο είναι το αγαπημένο μου χρώμα τρομάρα μου!!!!

Από το μπάνιο λείπουν σχεδόν τα πάντα.... Και λέω σχεδόν γιατί η οδοντόβουρτσα, το κρεμοσάπουνο και το σαμπουάν του είναι ακόμα εκεί... Από πετσέτες βέβαια δεν θα του άφηνα τη συλλογή μου από τα Nef-Nef... Τη χρυσοπλήρωσα και θα έρθει μαζί μου!

Αλλά το καλύτερο θέαμα είναι στη κρεβατοκάμαρα...
Το κρεβάτι ένας σορός από σμπαραλιασμένα ξύλα... Και το στρώμα ξεσκισμένο και από τις δύο μεριές , με τα ελατήρια να προεξέχουν από παντού και η γέμιση σκορπισμένη στο δωμάτιο!
Πάνω στα συντρίμμια ένα σημείωμα γραμμένο από εκείνον... Μου το είχε δώσει στην αρχή της σχέσης μας...
Μία κόκκινη κάρτα που έγραφε με μαύρα μεγάλα γράμματα "ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ!!!"... Και στην συνέχεια μια από τις πιο γλυκανάλατες φράσεις στην ιστορία!
"Ζω για να σκοτώσω όλα όσα σε πληγώνουν"

ΘΕΈ ΜΟΥ ΤΙ ΚΙΤΣΑΡΙΌ!!!

Έτσι και εγώ έγραψα από κάτω...

Επειδή εγώ σε βλέπω ζωντανό και υγιέστατο... Είπα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, μην γίνεις και αυτόχειρας....

Αφήνω το κλειδί μου στο καρφί που κρατούσε την κορνίζα με την αγαπημένη μας φωτογραφία... Τώρα πια όλοι οι τοίχοι είναι άδειοι... Τετράγωνα από πιο έντονα χρώματα μαρτυρούν πως ήταν κάποτε γεμάτοι με αναμνήσεις... Αλλά όχι! Δεν θα τις άφηνα πίσω!
Ο κύκλος αυτός μπορεί να έκλεισε... Αλλά ο επόμενος ανοίγει στην επόμενη στροφή!!!
Κλείνω την πόρτα πίσω μας και με ψηλά το κεφάλι στρίβω στη γωνιά του δρόμου....