Winkelierster

HOOFDSTUK 15

Jan had het goed gehoord. Ze gingen met hun drieën winkelen. Wat bedoelde ze met winkelen ? Ergens hoopte hij dat dit gewoon de boodschappen was, maar de kans was dan wel groot dat dit in het centrum was, waar hij ook bekenden kon tegenkomen.

Het angstzweet brak hem toch even uit. Hij had niet gedacht ooit met een luier aan een winkel binnen te stappen, en te doen alsof er niets aan de hand was.

Voor Marthe en Ella lag dat anders. Ella had nog nooit anders gekend, en Marthe moest dit wel doen omwille van haar incontinentie. Hij was bij zijn weten nog steeds niet incontinent, maar had de omstandigheden tegen. Marthe moest gezien hebben dat hij rood werd.

"Trek het je niet aan Jan, we gaan gewoon boodschappen doen en ik had graag voor Ella nog even wat kleedjes gaan passen voor de zomer. Niemand gaat er iets van merken."

Jan besefte dat hij geen kant op kon. Hij trok zijn schoenen en jas aan, hielp Ella even verder met haar schoenen en jas, en samen stapten ze naar de auto. Marthe deed de autodeur open en Ella kroop in haar autostoel, waarna Marthe ze vastmaakte. Jan ging voor haar in de passagierszetel zitten, terwijl Marthe achter het stuur plaatsnam.

Ze reden naar het centrum en Marthe parkeerde haar auto op het marktplein. Vandaar kon het te voet naar de winkels die ze gingen langsgaan. Jan was al blij dat ze niet parkeerde op de parking van de supermarkt zelf.

Het gedacht dat hij in een luier vlak bij zijn huis was, vond hij maar akelig. Hij wist wel dat er niemand thuis was, maar het idee sprak hem niet aan.

Eerst trok het naar het Kruidvat, waar wat verzorgingsproducten werden gekocht, maar vooral luiers voor Ella en incontinentieproducten voor Marthe. Marthe nam alle luierpakken van de grootste maat.

"Ella gebruikt toch nog wel wat luiers per dag, en zo gek lang gaan die pakken ook niet mee. Ik neem steeds mee wat er is, want ze zijn niet altijd binnen", was Marthe's reactie op Jans verbaasde gezicht.

Jan hielp met het dragen van de pakken terwijl Marthe een zak vulde met verschillende incontinentieverbanden.

"Dit is voor langere duur hoor. Het is echter ook tijd voor het inslaan van een voorraad, zeker nu ze in reclame zijn", moest Marthe reageren toen Jan ook nu grote ogen trok.

Als laatste ging het nog even langs de fopspenen. Ella had nood aan nieuwe fopspenen omdat de huidige eigenlijk versleten waren. Jan had nooit beseft dat er zoveel keuze was. Het duurde dan ook even vooraleer alles bekeken was.

Nadat Ella haar keuze had gemaakt uit de mogelijkheden die Marthe had gegeven, ging het naar de kassa en vandaar naar de auto. Jan had niet gedacht dat hij op zijn zestien met een drietal pakken luiers over het marktplein zou wandelen, nota bene terwijl hij zelf geluierd was.

Hij was zich trouwens bewust geworden van een praktisch probleem. Hij had niet meer geplast sinds vanmorgen. Hij was van plan geweest te plassen nadat hij de nachtluier uitdeed, maar had dit niet meer gedaan doordat hij de luier had uitgedaan in de douche.

Door het gesprek nadien in de badkamer had hij ook niet meer geplast vooraleer Marthe hem een nieuwe luier omdeed. Hij voelde dat hij eigenlijk moest plassen en de gedachte eraan hielp ook niet echt om dat gevoel te doen verdwijnen.

In de supermarkt ging alles goed, maar het duurde alleen lang. Te lang eigenlijk voor Ella, die begon te zeuren en aan Jan en Marthe te hangen. Ze wou niet meer in het karretje zitten, dus droeg Jan haar al een hele tijd.

Voor Jan duurde het eigenlijk ook te lang. Zijn blaas begon meer en meer te laten weten dat ze vol begon te geraken, en dat was geen aangenaam gevoel voor hem. Hij hoopte dat ze snel klaar waren zodat hij naar het toilet kon.