Winkelierster

HOOFDSTUK 6

Zowel zijn moeder als zijn zus Lies waren heel blij voor hem toen ze hoorden dat hij de vrijdag erop alles zelf mocht doen. Ze zagen ook met welk enthousiasme Jan dit vertelde, en het deed hen deugd dat Jan iets had gevonden dat hij graag deed buiten de dingen die hij op zijn kamer deed.

Jan zag zoals gewoonlijk die week Marthe uit de winkel komen. Hij had nog niet gevraagd vanwaar ze kwam, en hoe het kwam dat ze zo goed als altijd zo stipt was. Hij was er nog steeds erg nieuwsgierig naar, maar hij had niet de behoefte dit te vragen. Hij vertrouwde erop dat het antwoord hierop vroeg of laat wel ging komen.

Die vrijdag stond hij trouw op tijd bij Marthe en Ella. Ze waren nog aan het eten toen hij aanbelde, en Jan werd in de keuken gevraagd.

Marthe legde uit dat ze de fles kamillethee rond tien voor zeven klaarmaakte zodat die kon afkoelen. Ze liet zien waar alles stond, en legde uit dat hij de avondverzorging van Ella eigenlijk volledig had gezien, met uitzondering van het uitkleden. Ze moest naar haar werk vertrekken, dus ze begon zich klaar te maken.

Het verbaasde Jan dat Marthe hem zo vrij liet. Hij had Ella eigenlijk amper gezien, maar toch mocht hij het meisje volledig klaarmaken om in bed te leggen.

Toen Marthe vertrok met een laatste kus aan haar dochter was Ella net bezig aan haar laatste hap broccolipuree. Jan was beschaamd dat Ella vrolijk broccolipuree at terwijl hij dit nog steeds maar een onsmakelijke prak vond. Hij besloot de volgende keer dat zijn moeder dit maakte beter zijn best te doen het smakelijke van het gerecht in te zien.

Nadat Jan Ella's mond had proper gemaakt liet hij haar naar de woonkamer gaan terwijl hij nog even de tafel proper maakte. Hij wist niet of het de bedoeling was dat hij ook de afwas deed - hij vermoedde van niet - maar vond het maar evident dat de tafel even met nat gebeurde.

Thuis behoorde dit ook tot zijn klusjes, dus waarom niet hier. Voordat hij de natte doek op tafel legde ging hij even naar de woonkamer kijken wat Ella aan het doen was. Ze was aan de salontafel met een puzzel bezig, dus Jan zorgde dat hij snel de tafel deed. Toen hij daarmee klaar was zette hij het water voor de thee op, nam een zakje thee en hing dit al klaar in de zuigfles.

Jan ging terug even langs in de woonkamer waar Ella zat te sukkelen met haar puzzel. Gelukkig moest hij niet lang wachten tot de waterkoker zijn ding had gedaan. Hij ging naast Ella zitten toen de thee trok en vroeg haar of hij moest helpen, maar een overduidelijke "Nee" kwam uit haar mond terwijl ze ook haar hoofd schudde.

Hij ging terug naar de keuken om het theezakje uit de fles te halen en probeerde een tweede keer haar te helpen. Nu veranderde hij van tactiek. Hij nam zelf een puzzelstukje en legde op zo'n manier dat Ella kon zien waar het moest, maar dat ze het zelf op zijn plaats kon leggen. Hij had er geen idee van dat een puzzel van twaalf stukjes zo lastig kon zijn.

Kort na zeven uur gingen ze naar de badkamer. Jan begon haar uit te kleden. Eerst de sloefen en de sokken, dan de blouse en de broek. Toen Jan de broek had uitgetrokken zag Jan iets dat hij niet had verwacht.

Hij had een onderbroek verwacht met een onderhemdje, maar in de plaats daarvan zag hij een romper en een luier. Blijkbaar droeg Ella overdag ook nog luiers. Hij maakte de knoopjes los en deed het body'ke uit.

Moest ze dit nu zo meteen terug aan doen ? Voordat hij haar luier uitdeed, zocht hij even naar haar pyjama. Daar lag geen romper bij dus hij legde het rompertje bij de pyjama. Hij deed de luier uit, zette Ella op het toilet en rolde de volle luier op en kleefde die toe.

Anders dan de week ervoor moest Ella nu geen kaka doen. Ze had ook niet geplast maar daar verschoot Jan niet van. De luier was vol genoeg. Voordat Ella naar de lavabo ging deed ze nog wel iets anders. Ze nam resoluut de volle luier en gooide die in de luieremmer die in de badkamer stond. Daar hoorden dus de gebruikte luiers in gegooid te worden.

De rest van het wasritueel verliep zoals voorheen. Eerst tanden poetsen door Jan, dan even door Ella en mond spoelen.

Omdat Ella de vuile luier had vastgenomen leek het Jan beter dat ze ook even haar handen waste. De handen werden onder het water gehouden, en Jan gaf het meisje de zeep. Dit was absoluut naar de zin van het meisje, want ze begon vrolijk de zeep rond te draaien in haar handen.

Jan zag zich verplicht in te grijpen, en nam het stuk zeep uit haar handen, legde dit terug en hielp het meisje met het wassen van de handen. De kraan werd opengezet om de handen af te spoelen en Jan nam een handdoek van het rek om haar en zijn handen droog te maken.

Hij hing de handdoek terug op en zette Ella op het kussen. Hij deed haar luier aan, en had nu geen enkel probleem om haar romper vast te maken.

Ella had nog niet veel tegen hem gezegd, maar ze kon dingen heel duidelijk maken. Toen hij haar de zuigfles met thee gaf, gaf ze hem de fles terug en ging op de zetel liggen met haar hoofd op zijn linkerarm, zodat haar borstkas op zijn schoot lag.

"Moet ik je als een baby de fles geven ?"

"Ja", klonk het weer kort en bondig.

Jan stak de fles in het meisje haar open mond. Ze verdraaide hem nog even met haar hand, maar begon toen te zuigen. Toen de fles leeg was, was het voor Jan een koud kunstje haar op te pakken en naar boven te dragen.

Hij dacht niet dat ze nog wakker was toen ze in haar kamer kwam. Hij moest in ieder geval de fopspeen in haar mond steken, dit in tegenstelling tot de weken ervoor.

Toen Jan dit alles nadien aan Marthe vertelde, wist ze niet wat ze hoorde.

"Ik weet niet wat jij bij haar teweegbrengt, maar dit heeft ze nog nooit bij iemand gedaan. Niet bij mij, niet bij mijn zus, en niet bij mijn ouders. Ik ben jaloers."

Jan stond met zijn mond vol tanden.

"Dank je, maar ik doe eigenlijk niets speciaals. Ik was zelf even verbaasd als jou toen Ella dat deed."

"Waarschijnlijk", zei Marthe, "maar je laat het wel toe, en dat pikt ons Ella op. Ik heb de indruk dat ik op een goudhaantje van een babysit ben gebotst. Kan je volgende week terug komen, want dan moet ik terug werken ?"

Jan moest natuurlijk niet nadenken over het antwoord. Niet alleen deed hij het geweldig graag, maar ook merkte hij dat het contact met Marthe losser werd.