Chapter 8

673 38 11
                                    

---

"Finally! I'm done! Thank you mommy and daddy." Alexis said.

And he hugged us. After that, tumayo na kami and lumabas na sa kwarto ni Alexis. Sandro went inside our room magpapalit ata. Nandito lang ako sa may balcony sa baba nakaupo sa coffee table.

Hindi naman ako nauulanan dito kasi may bubong. I am just using my phone and all.

"Love ano bang ginagawa mo dyan. Mamaya magkasakit ka pa eh. Pumasok ka nga rito." Sandro said.

So I went inside our room and naupo nalang sa kama habang nakasandal sa headboard. Sandro is now wearing his white shirt and grey pajama.

I opened the TV and nagnetflix nalang. Ng tumabi naman sakin si Sandro. He hugged me. But I still ignore.

"Are you mad?" He asked.

Umiling lang ako.

"Talk to me." He said.

I just clicked some random movie kasi ayaw ko sya kausapin. Nanuod lang ako kahit hindi ko maintindihan.

Ng makaramdam ako ng ngalay, I lay down and binalot ko sarili ko sa comforter. Sandro suddenly hugged me even more tighter. Naiipit na Yung anak nya sa tyan ko eh.

"Naiipit anak mo." I said.

And he laughed. Nanuod lang ulit ako. After that movie, Sandro is now using his phone so I closed the TV. I got my laptop and checked my email.

I asked Mae to send me a picture of my works.

*Alin po dito ma'am?* -Mae

And she sent a photo. I checked on it and Ang dami ng nakapatas na papers sa table ko.

*I'll go work tomorrow. Thank you Mae.* -Me

I closed my phone and I looked at Sandro. He turned his phone off when he noticed na nakatingin lang ako sa kanya. Sana payagan ako pumasok nito bukas.

"Hmm?" He asked.

"Can I go work tomorrow?" I asked.

"Why? Baka mapagod k-" He said.

"Mae sent me a photo of my desk and I have a lot of papers to do na. Please love, I need to work." I cut him off.

He just sighed. "Ipapadala ko nalang sa office mo dito sa bahay mahal." He said.

I just nodded and I hugged him. Bigla naman syang naubo. Mahigpit ba yung pagkayakap ko? Hindi naman ah.

I touched his forehead on the back of my hand and may sakit sya.

"Diba sabi ko wag ka magpaulan?" I said.

"Sorry" he said.

And I just kissed him. I stood up and went outside.

"Nana pwede po magluto kayo ng may sabaw? Nilalagnat po kasi si Sandro eh." I said.

"Sige anak." She said.

Anak.

Napatigil ako ng tawagin nya akong anak. Buong buhay ko ni wala akong matawag na sariling magulang. Yes, I had my mother. But I was young. I didn't really felt her love, her care, her presence.

I have never saw my father. I am still longing for my parents love. But I guess I won't feel it anymore.

Grumaduate ako mag isa. Hinarap ko ang masasamang ugali ng mga kamag-anak ko mag isa. Kinasal ako ng mag isa. Nagkaanak ako ng mag isa.

Lahat ng yon wala sila. Hindi manlang nila nakita kung paano ako nasaktan at bumangon. Hindi manlang sila nakilala ng mga Apo nila.

Pero wala naman akong magagawa kasi wala na.. .

Follow Your Heart. (Sandro Marcos)Where stories live. Discover now