SAPLANTILI [+18]

47.bölüm "Korkma"

"Yavrum arkayı incelemen bittiyse birazda ön tarafı incele."

Neee!!!!

🔗

"Sakın!!!" deyip anında elimle yüzümü kapattım. "Sen manyak mısın?" dedim.

"Evet manyağım hemde fazlasıyla. Ama senin manyağınım." deyip neşeli çıkan sesiyle güldü.
"Korktuğun oğlumu yedikten sonra, daha fazlasını isteyeceksin."

"Daha giyinmedin sen!" dedim sinirle. Ben hazır değilim. Bir kaç saniye sonra yanıma oturarak, ellerimi çekiştirmeye çalıştı.

"Giyindim. Çek elini yüzünden." dedi fısıltıyla.

"İnanmam." dedim. Bana yalan söylüyorsa?

"Ben asla yalan söylemem."dediğinde elimi yavaşlıkla çektim. Siyah atletini görünce rahatladım.
Gurur, sağ tarafıma eğilerek abajuru kapatırken yakın teması kalbimi hızlandırmaya yetti.

Yatağa uzanmasıyla belimden tutup yanına uzanmamı sağladı. Beni göğsüne yaslayıp başımdaki yazmayı yavaşlıkla çekti. Çenesini tepeme doğru bastırdıktan sonra, elini göbeğime doğru sürterek indirdi.

"Saçların..." deyip kokumu içine çekti.
"Sen benim ESMERİMSİN" dedi.

Eliyle göbeğimde hareket ettirdiği yerler karıcalandı.
"Sana bir şey soracağım." dedi. Sesli nefes verdikten sonra, çenesini tepemden indirerek yüzünü sağ yanağıma bastırdı.

Allahım kalbim çok hızlı atıyor.

"Ne zamandır sormak istiyordum ama cesaret edip soramadım." derken yutkundu.

"Evet." dediğimde sorusu heyecanlandırdı beni.

"O geceyi bana anlatır mısın?" diye sorunca nefesimi tuttum. Birkaç saniye bekledikten sonra nefesimi dışarıya verdim. O anlar gözümün önüne geldikçe beni bir titreme tuttu.

"Tamam bebeğim sakin. Sormamış farz et." deyip bana sımsıkı sarıldı. Nasıl bir gece geçirdiğimi bilmek istiyordu.

Yutkundum.

"O..o gece." deyip durdum. Nefessiz kalacakmışım gibi kesik kesik nefesler almaya başladım.

"O..o gün eve gelen giden çok olmuştu. Cenazenin ikinci günüydü. Kendi odama geçmek yerine ablamın kaldığı odaya geçtim." dedim. Anlatırken ablamın en sonki hali canlandı gözümde. Çok zayıflamış, benim aksine kahvenin en koyu tonuna sahip olan olan saçları dökülmüştü.

Aynı anda nefesimizi dışa verdik.

"Ablam tıpkı annem gibi kokardı. Onun yatağına uzanıp yastığına sarıldım. Ablam sağken bile ayrı uyuyamazdım. Sürekli bana çok deli yatıyorsun, bir yerlerini kırmandan korkuyorum derdi." dediğimde gözlerimin içinin yandığını hissettim.

"Evet çok deli yatıyorsun, ama ben deli yatışına hayranım." dedi.

"Ablama ölümü bir türlü konduramadım. Çok ağlamıştım, hemde kendimden geçecek kadar." dediğimde gözlerimi kaçıp kapattım. Gurur'un sesli yutkunuşunu duydum.

"Uykumun arasında, telefonum çaldığını duyuyorum ama bir türlü gözümü açıp bakamadım. O saatlerde beni Alaz'dan başkası arayamazdı." deyip bir süre bekledim.

Beni nefes bile almadan dinlediğine eminim.

"Sonra ne ara Cihan yanıma gelip yattı bilmiyorum." deyip her aldığı nefes boynumu yaktı geçti.