SAPLANTILI [+18]

46.bölüm "Ağlama"

"Ben abimi asla affetmeyeceğim." diye bu sefer yüksek sesle bağırdı.

🔗

"Serenay." dedim, ilk defa adını kısaltmadan elini tutup okşadım. "Ağlamadan bana bak. Birlikte atlatacağız lütfen ağlama, geçti tamam." dediğimde bile kalbim sıkıştı. Geçmedi, geçmeyecek...

Serenay, "Yasemin sen abimin adını duyduğunda bile ne hale geldiğini biliyorum. Ben senin ne yaşadığını daha iyi anladım bu gece." deyip gözyaşı hiç durmadı.

Gözlerinin önüne dökülen bir tutam saçı parmaklarımla geriye doğru iterek yüzünü okşadım.

"Serenay." diye fısıldadım.

Serenay, "Yasemin abimin sana yaşattığı iğrenç gece için asla ne abimi ne de annemi affetmeyeceğim." diye ağlamasını durduramayınca, elini tutarak dudaklarıma bastırdım.

"Serenay..."derken tüm kelimelerim boğazımda düğümlendi.

Alaz, "Yasemin!" diye öfkeyle sesini işittiğimde hareketsiz kaldım. Alaz'a asla Cihan'ın bana tecavüze yeltendiğini söyleyememiştim.
Yengemle aramızdaki anlaşmazlık yüzünden tartıştığımızı biliyordu.

Alaz burnundan soludu, "Sana o gün bileğindeki morlukları sormuştum." diye yanıma gelip karşımda dikilerek üzerime doğru eğildi.
"Yasemin cevap ver!"

"Alaz..." diye ismini söylerken yutkundum.

Alaz, "Neden yalan söyledin o gün bana. Sadece tartıştığınızı söylemiştin. Görüyorum ki fazlasını yaşamışsın." deyip yatağın kenarındaki komidinin üzerinde bulanan boş olan cam sürahiyi alıp duvara fırlattı.

Ablam varken hiç boş kalmazdı.

Alaz, "Siktir!!!
Neler yaşadın sen!!!" dediğinde Serenay'ın elini bırakıp güçlükle ayağa kalktım.

Gurur, "Bağırma lan!" diye yanıma kadar gelip Alaz'ın kolundan tutup itti. Alaz arkasını dönüp yumruğunu duvara üst üste geçirdi.

Alaz, "Neler çektin sen Yasemin. Neler yaşadın sen." diye sesi sonlara doğru kısılarak yumruk atmayı bıraktı.
"Neden her şeyi içine atıyorsun!" deyip dizlerinin üzerine doğru yere çöktü.

"Alaz." deyip yanına vardım. "O gün sana anlatsaydım eğer Cihan'ı öldürdün." dediğimde başını anında çevirip kızaran gözlerle bana baktı.

"Evet öldürürdüm." dedi sinirle. "Sen nasıl gizlersin böyle bir şeyi." deyip gözünden akan yaşa engel olamadı.

Esma, "Alaz..." dedi fısıltıyla. "Alaz bebeğim." deyince, hızla arkamı döndüğümde Esma elini karnına bastırıp gözyaşını tutamadı.

Alaz, "Esma." diye fısıltıyla ayağa kalkıp yanına ulaştı. "Esma ne oldu?" deyip koluna girerek yatağın kenarına oturttu.

Esma, "Kanamam var." dediğinde Alaz küfür savurdu. "Bebeğime bir şey olmasın." diye sesi sonlara doğru yüksek çıktı.

Alaz, "Esma sakin ol güzelim. Bebeğimize bir şey olmayacak." deyip eliyle yüzünü avuçlayıp okşadı. "Hemen hastaneye gidelim."

Hakan, "Esma." deyip kardeşinin kolundan tutarak kalkmasına yardımcı oldu. "Esma yavaş."

Serenay, "Esma." deyip bu seferde ona bakıp ağlamaya başladı.

Alaz, "Esma hiç bir şey olmayacak, korkma."