53.ꕤ

543 36 5
                                    

Al salir del veterinario, caminaron de las manos hasta la primera estación de taxi, aunque no había ninguno en ese momento, así que Junkyu se recostó sobre el poste de rayas rojas y amarillas mientras Haruto se quedaba a su lado, mandando un mensaje a Yedam de que irían para su casa en un rato.

Mientras, Junkyu miraba con curiosidad a todas esas personas.

Todos esos humanos, con sus cabezas descubiertas, algunos vestidos con ropa más costosa que otros, veía a mujeres caminando con zapatos altos que se veían dolorosos, muchos con sus celulares, otros hablando con alguien a su lado, pero de veían tan humanos y tan distintos a él que se sintió algo mal.

Más que mal, sentía que no encajaría nunca entre ellos, era muy diferente.

一 ¿Haruto?

Ambos voltearon cuando escucharon una voz cantarina llamar al castaño.

Unos metros más atrás un muchacho de pelo azul y de espléndida sonrisa agitaba su mano hacia ellos, se acercó casi corriendo, de cerca se notó aún mejor lo delgado que era y todo en su apariencia parecía extremadamente delicado.

一 Ruto, ¿Cómo estás? 一 el chico dejó un beso en la mejilla del castaño, en un movimiento tan rápido que el otro no pudo ni siquiera reaccionar para apartarse.

Junkyu alzó sus orejas con sorpresa y estás se notaron debajo de su gorro de lana, haciendo dos pequeños bultos a los lados de su cabeza

Ese peliazul apoyó el antebrazo en el hombro de Haruto, apoyándose en él para hablar muy cerca de su rostro y aún sonriendo, había rubor en sus palidas mejillas.

一 Hola, Mashiho一 se notó la incomodidad de Haruto en su voz, con suavidad sostuvo la muñeca del chico, para deslizar su cuerpo del apoyo del chico en él, le dedicó una sonrisa de labios juntos que pretendía ser amable一. Estoy bien一 dijo con asentimiento一. ¿Y tú?

Mashiho estaba por contestar, pero sus ojos encontraron a Junkyu, quien lo miraba con el ceño fruncido y su nariz arrugada, en una completa mueca de desagrado.

一¿Qué miras? 一 dijo con brusquedad, irritado.

Junkyu alzó las cejas con sorpresa por ese trato, Haruto se acercó más a él inmediatamente, tomando su mano y colocándose delante de él, como si así pudiera protegerlo de cualquier comentario de Mashiho, quien ahora estaba con expresión de indignación al ver eso.

一 No molestes, por favor一 dijo Haruto, aunque no sonó nada como un pedido amable一 Junkyu es mi novio y no voy a permitir que le hables así.

El peliazul pasó su mirada de uno a otro, incrédulo, hasta que cambió para hablar

一¿Haruto... Me estás engañando?一 Mashiho fingió una expresión de dolor que ni siquiera Haruto creyó.

Mashiho en serio parecía enojado luego de esas palabras, soltó un bufido, miró a Haruto con el ceño fruncido.

一 ¿No hace calor para que esté con un gorro tan abrigado? 一 comentó, a lo que el castaño no respondió, sólo se encogió de hombros一. Haruto, ¿No serán de esos zoofilicos de mierda que salen con híbridos, verdad? Me dan asco... ¿Cambiaste a una persona por un animal?

Ambos de ofendieron, Haruto no supo qué contestar, totalmente en blanco.

Al ver que Mashiho comenzaba a sonreír con victoria y que su humano no tenía nada como para atacar, Junkyu llevó su mano a su gorro, quitandolo sin dudar, sus orejas estaban bajas y casi pegadas a su cabeza, entre su medio rizado y despeinado cabello no se notaron.

Mashiho borró su sonrisa completamente, Junkyu sonrió con sus labios apretados.

Escuchó a Haruto reír por esa situación.

一 Como sea一 murmuró el peliazul, se acercó una vez más a Haruto, volvió a sonreír de forma encandora一. Volveras conmigo, Haruto, ya lo verás一añadió, aunque miró a Junkyu con las últimas palabras, haciendo que un extraño escalofrío recorriera su cuerpo mientras se acomodaba el gorro de nuevo.

Mashiho se fue sin más, ninguno de los dos quiso mirarlo, Haruto se giró a Junkyu y antes de pedir disculpas el híbrido asintió, sonriéndole y dando un pequeño beso sobre sus labios.

Haruto acarició sobre su gorro, allí donde estaban sus orejas debajo y Junkyu tuvo que reprimir sus ronroneos, no quería que se escucharan en público.

一 Me encantó cómo le cerraste la boca a Mashiho一 dijo Haruto con gracia, Junkyu sonrió con victoria一 Pero no quiero que escondas lo que eres, porque no es nada malo, Kyu一 murmuró, a lo que el gatito asintió, Haruto dejó un último beso en su frente, a tiempo que un taxi estacionaba apresuradamente junto a ellos.













Mashi es el villano 😈💅





Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 15, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

𝐁𝐀𝐃 𝐋𝐔𝐂𝐊 ෆ 𝗵𝗮𝗿𝘂𝗸𝘆𝘂Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon