Yaşadığı travmalardan dolayı kalbi buz tutmuş, insanlara zerre güveni kalmayan bir kadın...
Kadının acılarını gizlediği sert ifadesine gördüğü ilk andan beri müptela kalan bir adam...
Aksiyon ve gizem dolu bir yolda işbirliği yapmak z...
İnsan, canının yandığı anda en çok ihtiyaç duyduğu şeyi haykırırdı etrafa... Mesela yaşlı gözlerini dirseğinin içiyle siliyorken hıçkırıklarının arasından tıslardı "benim hiç kimseye ihtiyacım yok!" diye.
Buna en çok da kendisini inandırmak için çabalardı. Ardından çağrısı yanıtsız kalınca dişlerini parçalarcasına birbirine bastırırdı o kız. Çünkü bir kez daha hayal kırıklığına uğramak istemezdi, bunu kendi dahil kimseye itiraf edemezdi.
O her "benim hiç kimseye ihtiyacım yok!" Yakarışında bir yardım çağrısı gönderirdi aslında. Hemen akabinde kalbi fısıldardı kulağına, "senin en özeline, tüm acını zihninden sıyırıp atacak güce, tek bakışıyla bile kalbindeki buzları eritecek ona ihtiyacın var, yaslanacak bir dağa... Gölgesinde dinleneceğin bir ağaca... Senin, en çok da kalbindeki o büyük boşluğu dolduracak kişiye, herhangi birine değil, ona ihtiyacın var."
Pırıl'ın yaşadıkları da bu durumla birdi. Bu kız yıllarca kendine bile doğruları söyleyememişti. Yanında ufak da olsa bir dağın güveniyle büyüyemeyen bu kız, her taşın altına elini sokmayı daha küçücükken öğrenmişti.
Pırıl insanlara küsmemişti... Yalnızca onu kıramayacakları bir mesafede durmayı tercih ediyordu.
Şimdiyse karşısında duran, içten içe küçük Pırıl'ın hayal ettiği o dağı andıran adama bakmadan edemedi. Her geçen saniye daha da bozguna uğruyordu. Kendine itiraf edemediği düşüncelerinden dolayı omuzları titredi. Aralık duran ağzını kapatarak kafasını onaylamaz anlamda salladığında birden kamera odasının kapısı açıldı ve Devran ortaya çıktı.
Az önce olanları hâlâ idrak edemediği için kısa çaplı bir şaşkınlığın içerisine girmişti. Az önce günlerdir kendini tuttuğu şeyleri bir bir Uraz'a anlatmak Pırıl da öylesine sarsıcı bir durgunluk katmıştı ki genç kız omuzlarından koca bir yükün kalktığını rahatlıkla solumaya başladığında anladı.
O ruhsal bozukluk Pırıl'ın bu zamana kadar ki yaşamını öyle çok etkilemişti ki ilk defa sırtında kambur olan o rahatsızlık sanki hiç yokmuş gibi görünüyordu. Pırıl'ın bu duygu geçişinin şaşkınlığını atması kısa sürmeyecekti.
Genç kız kendi zihninde kaybolmuşken adamların arasındaki gerilimden bir haberdi.
Devran bu ikilinin birlikte durmasından hiç hoşlanmıyordu. İstemsizce çattığı kaşlarıyla öylece dikilmeye devam ediyorken kamera odasında ne işlerinin olduğunu düşünürken gözü ekrana takıldı. Devran'ın eski görüntülere baktığını fark eden Uraz birden kayıtları kapattı.
