İSPİYONCU

5.BÖLÜM "HİS"

Bölümü beğenip yorum yapmayı unutmayın <4

Bölüm parçası ektedir.

          BEŞİNCİ BÖLÜM

Deniz'in arkasında kalan ikilinin bakışları hiddetle birbiriyle çakışıyordu. Birbirlerine adeta öldürecekmiş gibi bakıyorlardı. Genç kız, ensesine saplanan ağrı sebebiyle dişlerini birbirine geçirdi. Adamın suratını görmek için kafasını gereğinden fazla yukarı kaldırmak canını acıtmıştı.

Pes edip önüne döndü. Bu adamla bir daha karşılaşmak istemiyordu. İçinden, ona uzak olan bir departmana gönderilmesi için dua ediyordu. Daha şimdiden herkesten nefret etmeye başlamıştı bile!

Asansörün kapıları açıldığında gözlerini devirdi ve Deniz hanımı takip etmeye başladı. Birlikte Enes'in odasına girdiklerinde fabrikadan rahatsız edici sesler duyuluyordu. Pırıl'ın işitme sorunu yalanından dolayı onu staj zamanlarında da gürültülü yerlere verirlerdi.

Büyük ihtimalle ya üretime ya da kalıp bakıma vereceklerdi. Enes, odasında oluşan hareketlilikle beraber bakışlarını bilgisayarından kaldırsa da tuşlara ritmik hareketlerle dokunmaya devam etti.

Gözlüklerinin sol üst köşesinden Pırıl'a baktı ve kafasını salladı. "Oturun lütfen." Deniz, bir baş selamıyla yanlarından ayrıldı, genç kadın, masanın kenarındaki koltuğa oturduğunda bir yandan da odayı inceliyordu. Kulaklarına taktığı pamuklara dua ederek askılıkta ki iş yeleklerine baktı. Bir melodi gibi öten tuş sesleri kesilince adamın kısık sesini işitti.

Bir ay boyunca fabrikayı, işleyişi anlamanız açısından benimle çalışacaksınız. Özellikle üretim ve kalıp bakıma dikkat etmenizi istiyorum. Pırıl yine yanılmamıştı. Kafasını salladı. Diğer binasında staj görürken tüm işleyişi analiz etmişti. Buranın yabancısı değildi.

"Sizin için hazırladığım kıyafetleri giyin lütfen." Diyerek koltuğun üzerindeki kutuyu gösterdi. İçerisinde kulaklık ve iş ayakkabısı vardı. Bunlar zorunlu olan, bedenini korumak için giymek zorunda olduğu kıyafetleriydi.

Reflektörlü yelek, insanların onları görebilmesi için giyiliyordu, o da zorunlu kıyafetlerdendi. Son olarak eldivenlerini de taktı. Bir cisme dokunmak istedikleri zaman takmaları gerekiyordu. Fabrikayı gezerken dokunmak isteyebileceğini düşünerek onu da koymuşlardı.

Hazır olduğunda Enes çekmeceden birkaç parça şey aldı ve üretim haneye geçtiler. Üç yıldır duymadığı yüksek sesler eşliğinde yürümeye başladığında, sese yaklaşmadan Mehmet Ali bağırarak fabrikayı tanıtmaya başladı.

Önceden stajyer olduğundan Enes'in de haberi olduğu için "eski binada olduğu gibi, burada da dört tane pres var.

Pırıl, Enes'le beraber bir yandan yürüyor, bir yandan da işlerin yapıldığı yerleri, makineleri görüyordu. "Otomobil parçalarına şekil verip işliyoruz, ardından otomobile takılması için ana fabrikaya gönderiyoruz."

Üretim hane, yaklaşık iki kilometre uzaklığındaydı. Doksan desibelde atan küt sesleri eşliğinde çalışanların arasında gezinmeye devam ettiler. Birkaç kişiyle tanıştı ve her yeri en ince detayına kadar incelemek için ilerlerken şimdiden yaklaşık üç kilometre kadar yürümüştü.

Günün geri kalanında proje ve kalite mühendisliklerinin olduğu yere girdiğinde rahat bir soluk almıştı. Neyse ki gürültülü yerleri bitirmişti, bugünlük!

Mesaisinin bitmesine yarım saat kaldığında bakım ekibinin yanındaydı. Stajyer olmadığı için artık bu kısımlara daha hâkim olacaktı. Genel olarak çalışanlar erkekti. Bu da Pırıl için iyiye işaretti. Kadınların muhabbeti daha derin olduğu için onu etkileyebiliyorlardı. Bu yüzden az konuşulması yararınaydı.