42.BÖLÜM

2.2K 118 4
                                    

👑

Şirketten çıkıp arabama bindiğimde morelim gayet yerindeydi.

Siyahı başlı başına durduramayacağımı iyi biliyordum.

Bana yaptığı taktiğin aynısını yapacaktım ona. Şuraya kadar her şey yerindeydi.

Ama siyahın değer verdiği kişi kimdi işte onu bulmak asıl meseleydi.

Kısa bir tur atmak için direksiyonu ıssız yerlere kırdım.

Radyodan açtığım dile yatan şarkısı mırıldanarak geçtiğim yolları izlerken bir anda karşıma çıkan kızla frene yüklenmemle ileri zıpladım.

Hızla arabadan inip kıza baktığımda ağlamaktan nefes alamadığının farkına vardım.

Ben:iyi misin

Bir şeyler mırıldanıyordu ama ağlamasından başka bir şey anlamıyordum.

Etrafına bakındığında birilerinin peşinde olduğunu anladım.

Zaten başımda yeterince bela vardı başka da uğraşamazdım.

Arabama geri dönüyordum ki

L lütfen beni de götür burdan yalvarırım

Arkama baktığımda o kadar masum duruyordu ki.

Nedense o an masum rolü oynama ve ya bana kurulan kumpas fln gibi şeylerle bu kızla aynı kefeye oturtamamıştım.

Başımla gel işareti verdiğimde hızla arka koltuğa oturdu.

Bende oturup gazı kökledim. Yol boyu sessizce ağlamaktan başka bir şey yapmamıştı.

Evime geldiğimde arabayı durdurup inmiştim. Ama o inmemişti.

Camı tıklattığımda korkak adımlarla inmişti.

Ben:ismin neydi

Melis:m melis

Ben:esra

Gülümsediğinde şaşırmıştım. Yani uzun zaman olmuştu gıcık üstten bakan aşağılamaya çalışan bakışlardan sonra böylesine saf tebessüm görmediğim.

İçeri girdiğimizde elimde koltuğu gösterdim oturması için.

Oturduğunda mutfaktan su alıp ona getirdim ve o suyu içrken yanına oturdum.

Melis:teşekkür ederim. Her şey için

Ben:kimden neden kaçıyorsun

Melis:kaçırdılar beni

Ben:neden

Melis:abime ders vermek için

Ben:abin kim

Melis:demir kayar


ESRA'RHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin