ESRA'R

37.BÖLÜM

👑

İyi sahip çıkın. Bu sefer. Biri mi bir şey mi bu. Ama bu sefer dedi.

Yanı iaça biliyor neyse. Ama kaçırılada bilir. Ama yengem ne alaka.

Mutfağa girdiğimde yengemin rengi atmıştı. Üstüne gitmeden öğrenecektim

Yengem:esra

Ben:yengem

Yengem:sen ne ara geldin

Ben:şimdi geldim

Yengem:ha tamam o zaman güzelim karnın açmı

Ben:yok ya eve geçicem bi bakiyim dedim size

Yengem:tamam prenses

Gelümseyerek salona geçtim. Dayım meryemle oynuyordu.

Kapıya taraf adımladığımda dayım arkamdan seslendi

Dayım:fıstığım

Ben:efendim dayı

Dayım:nereye gidiyorsun daha yeni gelmedin mi

Ben:işlerim varda bi bakayım dedim size

Dayım onaylayarak başını sallayarak gülümsedi. Aynı şekilde ben de gülümseyip dışarı çıktım.

Kendi evime geçtiğimde korumalara bakındım. Her şey yolunda gidiyordu.

Ama kafamın işinde dolanan sesler ve cümleler yengeme aitti.

Ona tabiki de güveniyordum hatta sonsuz. Sadece merak duygusuydu hissettiğim.

İçeri girip odama çıktım. Yorulmuştum ve hava da baya kararmıştı.

Sanırım bu gün erken yatacaktım. Kendimi yatağıma atıp üzerimi örttüm ve gözlerimi kapattım.

Gözlerimi aralayamıyordum ama karnımdaki acı gözlerimi açmama yardım etmişti.

Zorluklarla yatağımda doğruldum ve etrafa bakmaya başladım.

Hala karanlıktı etraf hem de zifiri karanlık. Saate baktığımda saat dört civarlarıydı

Banyoya doğru ilerlerken karnımdaki acıları kasıklarımda da hissetmeye başladım.

Lanet olsun regl olmuştum. Dolabımdan lazım olan eşyalarımı alıp üzerimi değiştim.

Aynı zorluklarla yatağıma uzandım ve karanlığa gözlerimi kapattım.

Acılar içerisinde beş on dakika kıvrandıktan sonra uykuya dalmıştım.

Saçlarımı okşayan elin sahibi bana sesleniyordu ama sesi derin bir kuyudan geliyormuş gibiydi.

Belki de o derin kuyuda olan bendim. Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda  dayımla karşılaştım.

Dayım:fıstığım

Bir şeyler mırıldana bildim sadece ama anlaşılmamıştı.

Karnımda azalmayan ağrıyla yatağımda doğruldum.

Dışarıdan sızan güneş ışınlarının yakıcılığı öğlen olduğunun belirtisiydi.

Dayımın endişe dolu bakışlarını farkettiğimde

Ben:iyim ben

Dedim. Ama o inanmamış ve vücudumu aramaya başlamıştı

Kurşun yarası bulamayınca sanki anlamış ve haa diye ses çıkarmıştı.