ESRA'R

33.BÖLÜM

👑

-ESRA-

Belimden çekilmemle geriye doğru düştüm. Canım fazlasıyla acıdığı için alışmıştım.

Başımı kaldırıp baktığımda onla karşılaştık. Yine mi sen.

Tüm hislerim karışmışken ağlamaya başladım. Evet esrar şuan birinin kucağında ağlıyordu.

Kendimi kontröl edemiyordum ama kendimdeydim.

Beni kucağına alıp arabama koydu ve kendi de bindi.

Arabayı sürmeye başladığında zorluklarda bir kaç cümle kurmaya çalıştım ama nafile.

Gerisi karanlıktı...

-DEMİR-

Almıştım başıma belayı. Hayır yani senin ne sikine alıp kızı evine getiriyorsun.

Kendi dilinle gel beni öldür diyorsun kıza demir sen ne ara bu kadar mal oldun ha 

Şimdi di kızın korumaları karşında. Neden bırakmadım ki ölsün.

Oflayarak arabadan indim ve kızı da kucağıma aldım.

Evine girdiğimde korumalar bana tuhaf tuhaf bakıyordu.

Sakın bu kadar güzel bir kıza birinin dokunmadığını bana yedirmeye çalışmayın.

Tabiki de evine günde biri giriyordur mafya ne beklersin.

Kendimden ve çevremden biliyorum yani. Eve girdiğimde yukarlarda bir odaya kızı bırakıp düzeldim.

Nedensizce öylece bakıyordum şuan ona. Kafama aldığım ağır darbeyle kaşlarımı çatarak arkama baktım.

Al sana kocaman bela demir kayar

Ben:bu olmadı bir daha dene bence

Silahını kafama dayadığında tam silahımı çıkaracaktım ki tüm adamlar kafama toplanmışlardı.

Tamam şimdi inanıyorum bu kızın yanına bir erkek yaklaşmadığını.

Da bana ne olacaktı. Hayır yani ne ara ben bu kadar değişmiştim lan.

Demir kayar ne zamandan beri plansız falan biri olmuştu

İyi de şimdi ne olacaktı?

-ESRA-

Gözlerimi araladığımda yüzüme gün ışıkları vuruyordu.

Dün olanlar az çok aklıma gelince hatırladığım ilk şey oydu

Hızlıca ayağa kalktığımda korumalar odamı karşısında bekliyorlardı.

Yanlarına soru dolu bakışlarla yaklaştığımda konuşmaya başladı aralarından biri

Koruma:efendim dün siz kendinizde değilken biri getirdi sizi biz de paketledik