54.BÖLÜM

1.7K 95 21
                                    

👑

Demir uyurken dudağına uzunca öpücük bıraktıktan sonra gözlerini aralamıştı.

Ben:ben kaçıyorum sevgilim sen uyu

Demir:beş dakika sonra kaçsan olmaz mı

Ben:olmaz malesef sevgilim

Oflayarak gözlerini kapatmıştı. Aşağı indiğimde hızla evden çıkmıştım.

Arabamda burda değildi. Mecburen yürüyecektim.

Kaçıyormuş numarası yapmak da kolay değildi tabi.

Diye düşünüyordum ki yol ortasında yürürken hakan tetik arabasıyla önümde durmuştu.

Hakan:sen bana yardım ettin ben de sana yardım edeyim atla

Ona zorla gülümseyerek arabaya bindim. Gaza bastığında susuyorduk ikimizde

Hakan:akşam geliyorsun değil mi

Ben:evet sen çağırdın yani gelmem mi

Hakan:şu demir piçi senden ne istiyor

Piç seninsin lan şerevsiz köpek. Yeriririm ben sana bunları.

Ben:şey onu kullandım da bir şey için o yüzden intikam almak düşüncesi var zorla beni evine hapsetti zor kaçtım

Kartını çıkartıp cebime koydu. Piç elini tenime sürte sürte de geri çekmişti.

Kırmaz mıydım lan ben senin o elini. Sadece sabret. Azıcık.

Baştan çıkartıcı bir şekilde gülümsesdim ona.

Hakan:istesiğin zaman ara beni

Evimin önünde bırakmıştı beni. Tam içeri girecekken dayım yanıma gelmişti.

Dayım:hakan tetikmiydi o

Ben:evet

Dayım:esra senin ne işin olur karşı taraf mafyalarıyla

Ben:anlatıcam dayı her şeyi hadi geç içeri

Odama çıkıp üstümü değiştidikten sonra dayımın yanına inmiştim.

Her şeyi ona anlatmıştım. Tabı demirin arkadaşım olduğu için bana yardım ettiğini sadece uydurmuştum.

Dayım:krallığın sana ait oluşu aşırı güzel ama siyahtan uzak dur esra

Ben:merak etme dayıı

Dayım çıktığında ben de çantamı alıp arabama binmiştim.

Alış veriş zamanıydı. Mağazaların arasında indiğimde en abartılı en açık şeylere bakarak alış veriş yapmıştım.

Karnım acıktığında aldığım şeyleri korumalarla eve yollamıştım

Deniz kenarı bir yerde karnımı doyurduktan sonra arabama binip eve doğru yola çıkmıştım.

ESRA'ROù les histoires vivent. Découvrez maintenant