Remember Me (AMNESIA SERIES #1)

Chapter 8

Chandria's Pov

"Hoy miss ngiti ka rin minsan, mas bagay mo ganon."

"Hoyy miss ano ba kasing name mo?"

"Hoyy miss ganda mo ah"

"Tskk sungit talaga neto oh"

"Chandria, HAHA so Hautea Chandria pala ang name mo, simula ngayon tatawagin na kitang Hautea ayos ba yon" naka ngising sabi sakin nitong lalaki, hindi ko alam ang name niya basta ang alam ko kang lagi niya akong kinukulit at hindi tinatantanan.

"Bakit sino nag bigay sayo nang pahintulot na tawagin ako niyan? Saka di tayo close noh" pag susungit ko naman na sabi dito.

"Edi makikipag close, kaya nga kita kinukulit para maging close tayo e.. sige na payag ka, ano friends?" Nakangiting aniya niya habang inaabot saakin ang kanyang kamay.

"Tsk" sabi ko lang dito at tumalikod na para sana umalis ng bigla niyang hablutin ang kamay ko at siya na mismo ang nakipagshake hands nang kamay ko sa sarili niya.

"Ayan friends, ako nga pala si Aeign Zachary" nakangiting sabi nito saakin.

Nagising ako sa aking kama dahil sa liwanag na nagmumula sa aking bintana, umaga na pala ang sakit na nang tyan ko.. gutom na talaga ako.

Bababa na sana ako saaking kama nang biglang pumasok sa aking kwarto si Chase kasama si Chrysler.

"Good morning ate"
"Morning"

Sabay na sabi saakin ni chase at Chrysler pagkatapos ay hinalikan ako sa pisnge ni Chrysler at iniabot naman saakin ni chase ang dala niyang pagkain.

"Kain na princess, alam kong gutom ka at mukhang buong isang araw ka atang 'di kumain kahapon" sabi nito saakin habang inaayos ang mga pagkain.

Kahapon? Ano nga bang nangyari kahapon? Ah oo nga pala nakita ko si aeign sa isang restaurant na pagkakainan ko sana tas nakapag usap kami at...

Sinabi niya saaking kasal na siya at huwag ko na siyang guguluhin pa.

Napansin ata ni chase at Chrysler ang tila nagbago kong reaksyon kaya niyakap nila ako, lalo na si Chrysler niyakap niya ako nang mahigpit sabay sabing.

"Smile always ate, i love you, we love you don't think about it too much ok" sweet na pagkasabi saakin nito pagkatapos ay sinabihan na muna siya ni chase na bumaba na at nang makakain na rin ito dahil may pasok pa ito.

"Halika nga dito" sabi saakin ni chase saka ako hinila at inakbayan. "Kumain kana lang muna dria, 'wag mo muna yun isipin ha, alam kong masakit pero kumain ka muna para may laman yang tyan mo at para naman may lakas kapa mamaya umiyak ha" alam kong may kasamang biro ang sinabi nito pero mas ramdam ko pa din talaga ang pag-aalala nito saakin, kuya's concerned.

"Kumain kana lang muna d'yan ha, o baka naman gusto mong subuan pa kita?" Pang aasar nito saakin na agad ko ding sinamaan nang tingin.

"Just kidding o basta ubusin mo yan ha, baba nako aasikasuhin ko lang si Chrysler. Basta pag naiiyak kana at hindi mo na kaya, tawagin mo lang ako ha pupunta ako ka agad agad. Kuya's here Chandria 'di ka nag iisa always remember that." Sabi nito saakin bago tumayo at tuluyan na ngang lumabas ng aking silid

Kahit ayaw ko o kahit pa wala akong lakas ay kumain pa din ako, sa bawat pag subo ko ay siyang unti unti ding pagkalaglag nang aking mga luha.

Ganito yata talaga pag 'di mo matanggap ang mga nangyayari sa paligid mo.

Sana panaginip na lang ang lahat ng ito. Sana nga.

Kahit na hirap ay pinilit ko na kumain at maubos ang aking pagkain pag katapos ay pinilit kong tumayo at gawin ang aking kadalasang mga ginagawa.