Chapter 2

90 7 1
                                    

"What brings you here?" Tanong ko sa taong kapapasok pa lng sa aking opisina."may lead naba?"dagdag na tanong ko pa

Base on how he looks i think i already know the answer.
but still, i was hoping that he already had a lead

"sad to say ma'am but it still no lead"
Sabi nito saakin dahilan kung bakit napabuntong hininga na lang ako

Damn im tired.
Im tired looking for him all these years
But even how tired i was i shouldn't stop
The last person that would giving up for looking  him supposed to be me
So yeah im still hoping besides
I know and i felt it that he is still alive

"Bu-" i cut his words because of excitement
I knew it he really is still alive damn i know sooner or later I'll meet him again. We'll meet again

Ang with that thoughts i became much  motivated to find him.
My decision was right i shouldn't give up that easily like what his parents did.

"Why?"

"We found this ring 7meters away from where your car found burning " sabi pa nito sabay pakita saakin ng isang plastik na naglalaman ng isang sing sing kasama pa ang ibang kagamitan "and also the other things, that we think is owns by your fiancé ma'am" he gave it to me for me to confirm. it was really some of his things,  lalo na yung sing sing na may naka ukit pang pangalan ko.

"Yeah sakanya nga ito"tugon ko dito bago bumuntong hininga

"Sa tingin niyo buhay pa kaya siya?" Tanong ko sakanya na malapit ng lumuha

"We don't know ma'am
Maybe yes maybe no" sagot nito saakin

"Alright ito lng ba?" Tanong kopa dito habang pinipigilan ang nagbabadyang luha

"Opo ma'am aalis napo ako
Babalik na lang po uli ako pag may lead na kami" magalang na sabi nito saakin na tinanguan ko na lamang saka siya lumabas nang aking opisina

Matapos ang aming pag uusap ay naisipan kong sa  condo na lamang ako dederetso dahil wala na'kong gana pa umuwi sa bahay kaya dito na lang siguro muna uli ako

Bumili din muna ako ng isang pagkain sa isang fast food chain when suddenly i saw a man figure, at first i don't care cause i don't see his face naman dahil na din sa naka talikod ito saakin pero nung lumingon ito ay para akong binuhusan nang malamig na tubig

Ngunit sandali lamang din iyon dahil umalis na siya dahil sa kanyang pag alis ay para na din akong natauhan at kaagad siyang sinundan.
Medyo nakalayo layo na din siya saakin ng kaunti
Kung kaya naman mas sinundan ko siya
Sinundan ko siya lakad at takbo na ang aking ginawa para lamang masundan ko siya marami na din akong nababangga dahil sa pagsunod ko sakanya pero wala akong pakielam

"Aray"

"Hoy miss mag dahan dahan ka naman"

"Miss "

"Aba't tignan mo nga naman oh at di man lamang manghingi nang paumanhin"

sabi pa ng iba sakanila
Hanggang sa may nabangga akong isa matanda kung kaya naman nag sorry ako dito at tinulungan siya

Sa sobrang daming tao ay nakalayo na ang lalaking sinusundan ko
Damn

Luminga linga pa ako ng sa ganon ay makita kung muli siya
Pero wala na. wala na talaga siya mukang nakalayo na at hindi ko na din naman makikita pa dahil sa dami ng mga tao

Bagsak ang balikat na bumalik ako parang nawalan nako ng gana pang kumain subalit parang narinig ko sa aking isipan ang sinabi ng aking kuya chase

Always eat your food at the right time and don't stress your self

Remember Me (AMNESIA SERIES #1)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن