Sa pag mulat ng aking mga mata ay alam kong panibagong umaga na naman, pero sa pag kakataong ito? Hindi ito isang masamang umaga para saakin kaya naman bumangon na agad ako at ginawa ang aking mga morning routines.
After that i checked my phone, i decided to call nat, since i didn't sleep there.
"Yow?" Bungad nito saakin
"Yowww din" sabi ko dito nang masigla na halata naman na napansin niya ang masayang boses ko
"Oh, ang sigla mo ata saka bat di ka na naman umuwi ha" sabay tanong saakin
"Sorry nat I'm very tired yesterday that's why, ang you know what" excited na sabi ko sa labilang linya
"Malamang hindi bopolsss" napairapp tuloy ako ng wala sa oras kahit di niya nakikita
"Oh what?" Tanong nito
"Darn kuya i found him" amsiglang sabi ko dito at medyo matagal din ng kanoti na tahimik ang kabilang linya
"Him? Did you mean-" pinutol ko ang sasabihin nito
"Yesss him. I already found him, we met yesterday but saglit lang yon kasi umalis siya e and mukhang di niya ako gaano namukhaan? Posible ba yon" tanong ko dito
"Well hindi ko alam e, so anong plano mo? Nakausap mona ba detective mo" sabi nito saakin at naisip ko na oo nga noh di ko pa pala ito nakaka usap kaya naisipan ko na ibaba na lang muna ang tawag namin at itetext ko ang detective ko.
I text him and sinabi ko na magkita kami sa isang malapit na cafè malapit sa sm dahil malapit lang naman ako don.
Kaya nmn naghanda na ako at saka pagtapos mag handa ay akin nang kinuha ang susi at inumpisahan nang mag drive.
Nang makarating naman sa cafè ay agad kong ipinarada ang aking sasakayan at mabilis na dumeretso sa cafè at nilinga ang mga mata ko upang makita ang hinahanap ko na agad ko naman nakita
"Ma'am buti naman po at napatawag kayo saakin balak ko na po sanang makipag kita sainyo e" panimula nito na tinganguan ko lang at hinihintay ay susunod na sasabihin
"Ma'am may nahanap napo kaming lead kay sir at buhay nga po siya at nandito siya sa pilipinas ngayon" dugtong nito
"I know" maikling sabi ko dito.
"Can you find kung san siya nakatira?" Sabi ko na inoohan niya naman.
Puro sa pag hahanap lang ang pinag usapan namin hanggang sa mag paalam na ako na aalis nako.
At sumakay na nga ako at napagdesisyonang kumain muna sa isang restaurant.
Oorder na sana ako ng mahagip ng aking paningin ang lalaking hinahanap ko.
What a nice timing destiny, talaga bang pinagtatagpo mo na kami? Im so thankful kung ganon.
After a long wait and finding i finally find my home, my sweet heaven, my love, my aeign.
Pagtapos ko um-order ay napagdesisyonan ko na maki share ng table sakanya tutal parang wala naman siyang kasama e.
Ghadddd i really miss him so much, God knows how much i miss this guy
"Hey, pede maki upo?" Tanong ko dito, kung kaya naman ay nag angat ito ng tingin saakin.
I was waiting for his reaction but no. Wala akong nakita, kahit manlang pagkabigla ay wala dito. Hindi ba ako nito namumukhaan? Pero imposible yon dahil matagal kaming mag kasama at isa pa ako yung babaeng pinangakuan niya ng kasal, at ako yung babaeng mahal niya.. mahal niya pa nga ba? Ah cut that, think positive hautea.
Pero gaya ng sabi ko walang kahit emosyon ang mata nito. Seryoso lamang itong nakatingin saakin.
"Yeah sure, no problem isa pa patapos na din naman ako e" malamig na boses na sabi nito saakin.
YOU ARE READING
Remember Me (AMNESIA SERIES #1)
Romancethey're happy and soon to be married until one day,he got into an accident that Changed their whole life. May pagkakataon pa nga ba na mabalik ang dati na nabaon na nang nakaraan o hahayaan na lang at ibabaon na lang sa limot ang lahat. Amnesia seri...
