"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Yayımlanma Tarihi; 07.04.22)
•••
Gece tahminen saat 4 sularında gözlerimi lavaboya gitme ihtiyacı ile ağırca aralamıştım. Niyetim lavaboya gidip tekrar yakışıklımın kollarının arasına girmekti ancak işler pek de planladığım gibi gitmemişti. Öncelikle Asrın'ın kollarının arasında değildim. Sıcaklığını hissediyordum ancak beni çevreleyen kaslı kolları belimde ya da sırtımda hüküm sürmüyordu. Bu her ne kadar bedenimi üşütse de kokusunun hâlâ yakınımda olması kendimi az da olsa avutmam için olanak sağlıyordu.
Kısık bakan gözlerimi aralarken dudaklarım büzüldü ve dirseklerimden destek alarak doğrulmak için yavaşça bir hamle yaptım. Hareketlendiğim sırada Asrın'ın derin bir nefes aldığını ve yutkunduğunu duymam ile hareketlerim aniden kesilirken bakışlarımı sesin geldiği yöne, bedenimden aşağılarına kaydırdım.
Bana sarılmadığını düşündüğüm için üşüdüğümü söylerken karnımın hemen üzerinde duran başını görmem içimi sımsıcak etmişti. Sol elinin parmakları başının biraz aşağılarında kasıklarım ile karnımın arasında duruyor, diğer eli ise başıma doğru uzunlamasına uzanıyordu. Garip bir pozisyon olsa da bu halinin bebeğimizin varlığından kaynaklı olduğunu biliyordum.
Ona meleğimizin varlığının haberini vermemin üzerinden neredeyse 4 gün geçmişti ve biz birkaç gün önce aldığımız randevu sayesinde dün sabah bebeğimiz için ilk kez hastaneye gitmiş. İçeriye girdiğimiz o anı hâlâ unutamıyordum. Etraftaki her zaman gördüğüm ama bu sefer daha farklı bir bakış açısıyla baktığım gülen bebek afişlerinin verdiği o garip mutluluk hissi anlatamayacağım kadar yoğundu. ilk kez kalp atışlarını duymuş ve minik bedeninin ilk ultrason resmini almıştık. Bu her kadının sevdiği adam ile tatması gereken bir duyguydu.
Asrın'ın o anda dolan gözlerini ve sürekli gülümseyen dudaklarını aklımdan bir süredir çıkaramıyordum. Hastanedeyken öyle mutlu, öyle heyecanlıydı ki resmen içi içine sığmıyordu. Bunu dile getirmesine gerek bile yoktu. Hissediyordum. Hissettiklerini, söylemek istediklerini, bazen sıkıntılarını, bazen ise huzursuzluklarını o bir şey söylemeden hissediyordum. Bir bakışı, bir gülüşü ya da herhangi bir hareketi bile bu çıkarımı sağlamama yardımcı oluyordu.
Bu hallerimize bayılıyordum.
Her çift için geçerli değil tabii ama bazı evliliklerde çiftlerin seneler geçmesine rağmen aralarında oturtamadıkları güven, saygı ve hoşgörü bizim aramızda bu kısacık zamanda sağlamlaşmıştı. Evet daha çok yeni evliydik ancak Asrın'ın karakterinden ve düşünce yapısından yola çıkarak şunu söylemeliydim ki o çok güzel bir adamdı ve kesinlikle her şeyi ile düzgün bir insandı. Kalbi, zihni, düşünceleri ve yetenekleri ile daha doğrusu her şeyi ile full bir paketti.
