Auschwitz // Hyunlix

•

Bu bölümü çok büyük bir heyecan içerisinde yazmaya başladım. Diğer bölümlerdeki şeyleri az çok anlayacağınızı düşünüyorum. Ay çok heyecanlıyım lütfen yorumlarınızı yazın.

.........

Ormanın içine doğru yürüyen oğluna baktı kadın üzüntü ve hafif acımayla. Peşine takıldı, ona fazla yaklaşmadan ardından yürüyordu. Oğlu tarafından zarar görmekten korkuyordu. Sadece bu değil, oğlunun ürkerek kendi bedenine zarar vermesinden de korkuyordu. Sadece onun dikkatini çekmemeye çalışıyordu. Koca bir çocukluğunda terk ettiği oğlunun yanına dönmüştü seneler sonra ve onu beklemediği bir halde bulmuştu. Onun dünyadan soyutlandığını görmüştü, oğluyla doğru dürüst diyalog bile kuramamıştı haftalardır.

Oğlu titreyen sesiyle sitem ederek konuştuğunda ne dediğini anlayamamıştı tam olarak. Yaklaştı biraz daha temkinli bir şekilde. Oğlunun ne söylediğini anlayabilmişti az çok. Daha öncekiler gibi birisini uyarıyordu, buraya gelmemesi gerektiğini sayıklıyordu. Genç anneye göre birisine değil sadece boşluğa konuşuyordu.

"Hyunjin..."

Sessizce seslendi oğluna ama bir yanıt alamadı. Aslında dahil olmaması gerekiyordu. Kadın alışamamıştı daha tüm bunlara. İç çekti ve bir ağacın gövdesine yaslanarak oğlunu izlemeye devam etti.

Hyunjin ilerideki ağaçlara kırgın bir şekilde bakıyor ve uyarılar yapıyordu, elini uzatmıştı hafifçe öne doğru. Uzaktan bakıldığında birisini tutmaya çalışıyor gibi gözüküyordu ya da birisinin dikkatini çekmeye çalışıyor gibi. Üzerindeki kendisine bol gelen krem rengi gömleğin içerisinde daha da zayıf duruyordu oğlu. Zayıf bedeni onun daha da uzun gözükmesini sağlıyordu. Onun sağlıklı beslenmediğini biliyordu Chae, gerçeği onun kendisine bakmadığından da emin olmuştu geçirdiği günlerde. Uzun saçlarını en son ne zaman taradığını veya en son ne zaman saçlarını kestiğini tahmin edemiyordu. Bir kaç adım daha yürümüştü, sağına ve soluna bakmıştı Hyunjin. Chae onun ne gördüğünü merak ediyordu bazı anlarda, ne görüyordu ki o gözleri dolu dolu bakıyordu.

Chae 3 hafta önce, babasının ölümünün hemen ardından gelmişti bu eski dağ evine. En son 14 sene önce bakamadığı oğlunu bırakmak için gelmiş ve vedalaşmıştı burayla. Tasasız geçirdiği senelerin sonunda yine burada bulmuştu kendisini. Oğlunun artık kendisinden başka kimsesi yokken ona bakmanın bu kadar zor olacağını tahmin edememişti.

Oğlunun gerçeklikten kopuk bir yaşam sürdüğünü, onun hasta olduğunu, hiçbir şeyi bilmeden gelmişti onunla tanışarak annelik yapmaya. Onu ilk kez gördüğünde, Hyunjin yatağında oturmuş ağlayarak haykırıyordu boşluğa karşı. Genç kadın gördüklerinin şaşkınlığını atlatamadan oğlunun akıl hastası olduğunu öğrenmişti. Senelerdir tedavi edilmeyen bir şizofreni hastası.

O gece babasının dağ evindeki her bir yeri karıştırmış ve raporları bulmuştu. 12 yaşında tanı konulmasına rağmen neredeyse hiç tedaviye götürülmemiş, aksine bu kimsenin uğramadığı dağ evinde izole edilmişti oğlu. Kontrollere bile götürülmemiş, günden güne daha da gerçeklikten kopmuştu. Chae şuan oğlunun durumu ne kadar kötü tahmin dahi edemiyordu.

Aslında kendisine bir anne diyemezdi, tıpkı seneler önce terk ettiği Hyunjin'e  oğlu diyemeyeceği gibi. Yüzündeki o mahcup ifadeyi fark etse ne de kötü hissederdi Hyunjin. Bir başına bırakıldığı çocukluğunun hesabını sorardı belki, belki de onu kovardı.

Chae bunca sene yapamadığı anneliği yapmaya çalışıyordu. Hiç değilse oğlunu kurtarmak için çabalayacak, bir an susmayan vicdanını bununla yatıştırmaya çalışacaktı.

Hyunjin bir anda koşmaya başlamıştı eve doğru. Chae daldığı düşüncelerinden sıyrılırken arkasından gitmeye ve ona seslenmeye başlamıştı. Yeni bir atak başlıyordu işte. Yine çığlıklar eşliğinde ağlayacak ve yine en sonunda bitap düşerek bir yere kıvrılarak uyuyakalacaktı. Defalarca kez tekrarlamıştı bu. Özellikle de geceleri yumrukluyordu duvarları Hyunjin. Bazen ağlayışları saatleri buluyordu. Ve hiçbir şey yapamayan annesi eli ayağına dolaşmış onun sakinleşmesini bekliyordu.

Hyunjin'in umutsuz gündüz düşlerindeki acılar her bir yanını daha da fazla sarıyordu her geçen günde. Koca bir çaresizliğin içerisinde boğulup duruyordu aslında genç çocuk. İnandığı çoğu gerçek koca bir hiçlikten başka bir şey değildi. 

......

Yeni bir Changlix yayınladım fic. Ona da bakınız lütfen çok heyecanlıyım.